CHAPTER 7: Rosy

480 34 23
                                    

I would like to dedicate this chapter to freakygurl10. Salamat sa pagbasa ng story ko!

At sa lahat na nagtiyatiyaga na basahin to kahit waley ang story. Thank you!

Bibigyan ko kayo lahat ng super duper power HUG!!!

CHAPTER 7: Rosy

(ROSE’S POV)

Tong bus na nasa harap ko magpupuno pa yata ng pasahero. Antagal tagal matapos. Tinalo pa impeachment ni Corona sa tagal.

*BEEEEEP*   *BEEEEEEP*

So nalate na ko papuntang shooting site nila sa Laguna. Pero ok lang hindi naman ako artista. Si Cam yun. Buti na lang nauna na siya sa kin umalis. Nasarapan kasi ako sa tulog. Hind na niya ko ginising, nakisabay na lang siya kay Kyle,for the nth time. Naging dakilang driver na nga si Kyle. Di ko alam kung bakit pumayag yon. Hmmnn.. I can sense something here…..

Narating na ko. Kilala na ko ng mga nagtatrabaho dito kaya hindi na ko hinaharang. Nung una kasi kelangan ko pa ng pass para makapasok.

Hinahanap ko si Cam. Nasan na kaya yun. Sabi niya sabay kaming maglulunch.

Lingon sa Kanan. (>_>)

Lingon sa Kaliwa. (<_<)

At dahil ako’y gutom na, nauna na kong bumili ng food

Hindi ko pa rin siya nakikita.

Naglakad lakad pa ko ng konti, at yun na nga nakita ko siya sa isang tent.

Seryoso at nakasubsob ang mukha sa laptop.   ( - _ - )”

“Oy, kala ko sabay tayo kumain?”-Ako

“Ahh.. Tapos na ko eh. Nagutom na ko ang tagal mo kaya. Diyan ka na lang kumain.”-Cam

“ ‘kay, tabihan mo na lang ako.”-Ako

“Busy ako.” Sabi ni Cam. K Seryoso pa rin ang mukha niya.

“Di nga? Kelan ka pa naging busy? Ano ba yang gingawa mo?”-Ako

Hindi uso kay Cam ang salitang busy. Pa-easy easy lang yan sa buhay. Baka nga kahit end of the world na naglalagay pa rin yan ng nail polish.

“Tetris Battle.”-Cam

Tetris Battle? Yung Brick Game?

“Sorry ha. Bat di mo naman sinabi na nagtetetris ka pala. Mahalaga pala yan.”-Ako

Ganyan talaga. Nagiging sarcastic ako pag gutom.

“HA! Talo ka! Yabang ka pa ah!”-Cam

Ok. Wapakels to.

Kayo diyan. Kung meron man kayong lihim na inis dito sa babaeng to.

Pakibatukan nga. Libre lang. Sagot ko. Ang tanda na isip bata pa rin.

Umupo na lang ako sa gilid at kumain sa mesa.

“Miss.. Can you move? This seat’s taken.”

May lalaking lumapit sa kin.

Taken? Panu magiging taken eh nakaupo na ko. Ako na nag-take.

“Um.. Sorry, I came here first. You can just take the other one.” –Ako

Nosebleed!! Napapa-english tuloy ako ng di oras.

“No. I said. Move.”- Lalaki

Loveteam (Ongoing Series)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon