Forever You

Chapter 48

   Narito ako ngayon sa may malaking Ferris Wheel sa may London malamang nasa london kasi ako..

   May halong kaba at tuwa ang nararamdaman ko ngayon dahil sa wakas ay makikita at makakapiling ko na si Enrique. kagabi natuwa ako ng marinig ko ang boses niya paano pa ngayon harap-harapan na...

   Sabi niya 10:00 AM daw pero 10:30 AM na nakasuot raw siya ng pantalon na dirty brown and a checkered polo at isang puting sapatos..

  Ayun siya 'ata..

"Hello Enrique"

    Napaharap ang lalaki at Oh My maling tao at mukhang bastos pa o talaga nang bastos ang lalaki na'to

"Hey Miss.. You are so sexy"

"Stop that.."

-Slap-

 

   At nasampal ko siya kaya ayun hinabol niya ako kaya tumakbo ako malamang anong gagawin ko nganganga..

    Maraming tao at sobrang gulo ng lugar kaya alam kong nakalayo na ako ng bigla akong hablutin papunta sa isang eskinita..

"mmm.."

     Sabi ko at..

"Ikaw ah ganyan ka an"

     Bigla niyang tinanggal ang kanyang kamay sa bibig ko at..

"John ?"

"Oo, ako nga"

"Buang ka ba aatakihin na ako sa puso dahil sa ginawa mo eh"

"Hahaha.. sorry"

"Sorry ka diyan"

"Oo Sorry na promise, Teka may hinihintay ka ba at mukhang ayos na ayos ka ngayon ?"

"Wala wala wala wala"

"Oww.. so sabay na tayo umuwi"

"Sige ba teka ?, Alam mo na papunta doon sa bahay ni Lolo at Lola ?"

"Hindi pa kaya nga sabay na tayo ituro mo sa akin yung daan papunta doon"

"Ahh.. Okay"

     Nalungkot ako dahil hindi dumating si Enrique sa lugar na sabi niya ay doon kami magkikita..

   Kaya wala akong nagawa at sinamahan ko na si John pauwi sa bahay, nakakadisappoint ka Enrique grabe ka..

   Pinipigilan ko ang sarili ko na wag magalit pero naiinis ako dahil sa sinabi niya..

    Sumakay na kami sa bus at hindi ko tuloy mapigilabg maluha..

"Bakit ka umiiyak ?, ui sorry a hindi ko alam na nagulat pala kita kanina"

"Ano ka ba- Wala- kang kasalanan"

  Sabi ko ng pahinto-hinto dahil umiiyak na ako.

"Kung ganun bakit ka umiiyak ?"

"Wala yun"

    Sabi ko sa kanya at pinunasan ko na ang luha sa mga mata ko. Tahimik na kaming dalawa sa loob ng bus at nang malalit na kami bumaba na kami..

"Siguradong ok ka lang ?"

    Sabi niya

"Oo ok lang ako wala ka nang dapat ipag-alala"

    Sabi ko sa kanya ang pilit na ngumiti pero alam kong hindi niya mahahalata iyon na pilit lang ang ngiti ko na iyon..

"Tara na"