You're the Only One for Me

Chapter 11

Chapter Eleven

FRAISER'S POV 

 "Kyaaah!! Thank you Aise!!" Giang said while hugging me. Psh. Buti na lang pinsan ko 'to, tyak magseselos si Irvaine ko nito eh. Lakas ko maka-angkin eh hindi pa nga ako sinasagot.. Hahaha! Tamang angkin lang. 

 Umalis sa yakap si Giang at tinignan 'yung autograph ng kaisa-isahang kulang sa collection niya. Nataon naman na 'yung kinababaliwan ni Irvaine (psh, mas gwapo pa ako sa mga yun) "Mas gwapo pa ako diyan eh. Psh.” 

 "Wait, di'ba centralized 'tong bahay niyo. Bakit pakiramdam ko ang lakas lakas ng hangin. Brrrrr" Giang retorted while rubbing her arms. 

"Oy, kung hindi ako gwapo, hindi kadin maganda. Magka-dugo kaya tayo -__-“ 

 "Ay ganun ba yun? *smirk* Eh sa pagkakaalam ko kay Mommy ako kumuha eh. Edi maganda ako. Ikaw, sakto lang." Then she ran off 

"Pambihira Giang!! Pinsan ba talaga kita? No, let me rephrase it, magkadugo ba talaga tayo?!!" Binelatan ako ni Giang at pumunta na sa kwarto niya. 'Tong si Giang talaga oh. 

 Umakyat na ako sa kwarto ko at naligo, kailangan ko ng matulog. Maaga pa ako bukas, may practice kasi kami nila Dan-Dan para sa gig namin. 

 *Beep*

From: Irvaine 

Thank you sa pagsama samin sa Korea Fraiser Goodnight ^__^ See you tom. Ü 

 Kahit ganyan lang yung text message sakin ni Irvaine, parang sinasabi narin niya sakin na mahal niya ako. Ewan ko ba, kahit simpleng bagay lang na ginagawa niya, para sakin napaka special na nun. Oo, aaminin ko ganto 'yung nararamdaman ko nun kay Dan-Dan noon. Pero mas iba yung nararamdaman ko kay Irvaine. Kahit na minsan may pagka-isip bata, para sakin cute yun. Lalong lalo na 'yung pag simangot niya. Sa araw-araw na kasama ko siya, lumalalim 'yung nararamdaman ko. Na kapag hindi ko marinig 'yung boses niya, pakiramdam ko nanghihina ako. 

 *beep*

From: Irvaine 

Oo nga pala, galingan mo bukas ha? Kahit practice lang. ^__^v Syempre, first kong makakapanood ng rehearsal niyo. Goodnight Fraiser

——— 

 Kinabukasan, nag brunch (breakfast-lunch) na agad ako. Tinanghali ako ng gising -__- Tsk. Paakyat na sana ako ng kwarto ng biglang may nagsalita...

 "Ang aga-aga nakasimangot ka.”  Psh. Oo Fraiser, namimiss mo na agad si Irvaine, pero anong kalokohan 'to at naririnig ko 'yung boses niya? Grabe na talaga tama ko sa kanya. Napailing na lang ako. Wala pa kasi ako sa ulirat kaya siguro naririnig ko 'yung boses niya.

“Ay, bingi lang? Fraiser, yooohooo..”

“Ano ba ’to. Oo Fraiser. Mahal mo si Irvaine, pero parang di naman ata na pati boses niya naririnig mo kahit na wala siya.”

“Ay wala ’to.. Uuwi na ako >.<“

I turned and saw Irvaine

“Darn, I…Ir….Irvaine??”

“Hindi.. Si Xyla ako.. Si Xyla…” Irvaine chuckled “Nakakatawa ka kanina, para kang ewan.” Nice. Kundi ko lang mahal ‘to. Tsk. Para kong tuod dito. Hindi ko alam kung anong irereact ko. Who would have thought, na pupunta si Irvaine. Baka namiss ako xD

“Pero kahit na muka kang ewan, gwapo ka parin.” Hearing those words makes my heart skipped a beat

“Earth to Fraiser.” Irvaine snap her fingers

“Sorry, sorry. Hindi ko lang kasi inexpect na pupunta ka dito. What I mean is, susunduin kita sainyo. Tapos mamaya pa naman ‘yung practice.”

“Ayaw mo ba? *pout*”

Nilapitan ko si Irvaine tapos hinawakan ko ‘yung kamay niya. “No, no. Sige, wait lang, mag-aayos lang ako ha? Madali lang ’to.”

Irvaine nodded “Feel at home my Irvaine. Second home mo na ’to.” Hah! Her cheeks turn red. May pay-asa ako, alam kong may pay-asa ako. Hoo!

——

“Why do I have a feeling na parang may tinatago kayo sakin?” Dan-Dan said while fixing her piano. Hanggang ngayon kasi hindi paring nasasabi. Tyak kasi magtatampo ‘yun. Saka na lang siguro. ‘Wag mina ngayon.

Nagkatinginan kaming apat. “WALA” We both said in chorus

“Ahh.. Okay..”

“Fraiser, halatang halata kayong apat. Madali niyo lang talagang napaniwala si Claudette.” Harvey whispered. Wala ka talagang matatago sa lalakeng ‘to. -_-‘'

After ng practice namin, nag dinner lang kami tapes umuwi na sila at hinatid ko naman si Irvaine.

“Thank you Fraiser ^__^” 

“Bast ikaw…” Tapos umuwi na ako, grabe, ang sakit ng ulo ko. Siguro pagod lang ‘to.

XYLA IRVAINE’S POV

“Manang, gising na po si Fraiser?” 

“Hindi pa nga bumababa iha, gisingin mo na lang. Pati tanghali na, malilipasan na naman ‘yun ng gutom.”

“Ah, eh sige po. Thank you po.” Ang aga ko na naman ba? Napapadalas punta ko dito :D Sinusulit ko lang, kasi sa 2nd sem tyak hindi kami gano magkikita, syempre OJT niya tapos kami naman magiging busy sa school. Buti nga napapayag ko si kuya Irvin eh. >.<

Pag-akyat ko, kumatok ako sa kwarto ni Fraiser, pero hindi siya sumasagot. Kaya pumasok na ako.. Tsss… Nakatalukbong pa ang loko. Mukang ang himbing ng tulog ah. Ang ganda naman ng kwarto niya. Ang linis… At ang lamig -__- 

“Ir..Irvaine..” Sabi ni Fraiser na parang nanghihina. Nah, baka kasi kakagising lang.

“Ir- *coughs* Irvaine, ikaw ba ‘yan?” Dali-dali akong lumapit kay Fraiser at hinawakan ko ang noo niya.

“Oh darn. You have a fever Fraiser. Wait, kukuha ako ng gamot sa baba.”

Humingi ako kay manang gamot at tubig tapos dinala ko ito kay Fraiser at pinainom ko siya ng gamot. 

“Ano bang ginawa mo? Ang taas ng lagnat mo oh!” I said half pissed half worried. Kasi naman hindi man lang ako tinawagan o kahit si manang. “Kailan ka pa nilalagnat?”

“Kaninang madaling araw po. Sorry. Hindi ko nasabi.”

“Okay lang. Magpahinga ka na. I’ll be your nurse for the day. Tulog ka na ^__^ Ipagluluto kita”

“I love you Irvaine. Thank you so much.” Fraiser said with sincerity.

Oh gosh, feeling ko lalagnatin nadin ako. >///<

————

IAMECKAHMAE’S NOTE: Sorry! Bitin :) HAHAHA! Comment and Vote :) Sabaw ba? Sorry na. Ganyan talaga ang chapter 11 ko sa sequence :)

Marrrssssss! Eto na oh :*

Comments=Update :) Hehehe. De jk. Sa Friday night mag update ako :)