Our Hearts Will Remember [COMPLETED]

OHWR 11

James Aiken
Nasa mall kami ngayon bumibili ng mga gamit na kailangan ang dami pang kaekekan tong si Eiffel Oo kasama ko si Eiffel kasi gusto niyang sumama wala naman akong magagawa don diba kasi siya yong partner.

''Ito pa oh kailangan natin to,''

Sabay bigay niya sakin sa christmas lights aanhin naman tong ?

''Para saan naman yan?"

Napakamot siya sa kanyang ulo , ewan ko sa babaeng to kung ano ano nalang ang kinukuha.

''Para sa bahay bahayan mo yan para naman may ilaw diba o edi mas unique yong sayo.''

Di ko nalang siya pinansin at pinabayaan ko nalang siya kumuha ng mga bagay.

Nandito naman kami sa store na kung saan nag bibinta sila ng plywood at mga kahoy , bumili kami ng isang pirasong plywood at dalawang mahahabang kahoy yong medyo maliit ang kalaparan niya, bumili na din kami ng pintura tapos glass tapos pinaayos namin itong parang pintuan at mga windows kasi yong sa blueprint niya puro glass yong mga window niya eh. Para talaga kaming magtatayo ng bahay na titirhan talaga tsk.

''Okay nato uwi na tayo!"

Sabi niya sabay pahid niya sa pawis niya , kinuha ko naman panyo ko magpapakagentleman muna ako ngayon, ibinigay ko sa kanya yong panyo kinuha naman niya at pinahid niya ito sa mukha niya.

''James is mabait ngayon ah anong insekto ang nakakagat sayo?"

Tingnan mo tong babaeng to di ko nalang siya pinansin ang umuna na ako sa kanya baka isipin pa ng iba na girlfriend ko siya kadiri naman.

''Hintay ka nga jan James!''

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad bahala siya, ewan ko kung bakit siya pa ang ipinares sa'kin eh pwede namang iba bakit siya pa.

Pumasok na ako sa kotse sumunod naman siya, she fastened her seatbelt at ganon din ako, I started the engine para makaalis na kami dito.

Habang nasa daan kami di ako mapakali para bang bago sakin na di nagiingay si Eiffel tahimik lang siya madami atang tumatakbo sa isip niya kaya siguro ganon.

Mga ilang minuto pa ay nakarating na kami sa bahay pero si Eiffel tahimik parin ano kayang nangyari sa kanya bakit bigla nalang siyang naging tahimik eh hindi naman siya ganyan.

"Oy sobrang tahimik mo ata ah anong nangyari sa'yo?"

Nagkibit balikat lang siya , di parin ako convinced sa kibit balikat niya eh kasi kung wala siyang problema bakit nakasimangot siya, hay nako bahala na nga siya.

Nagsimula na kaming mag ayos sa mga gamit, ako nag memeasure ng kahoy siya naman busy sa paggawa ng mga mini furnitures, natapos na akong mag cut ng kahoy so nag simula na akong mag construct boy medyo di pala mahirap to eh.

"No di yan jan , dito yan!''

Sabay lagay niya sa may gilid , okay rin pala na di ko siya pinauwi kasi kung pinauwi ko siya boy sirang sira na future ko.

Natapos na ako mukha na talag siyang bahay pero kulang pa di ko naikabit amg glass na para sa window and door si Eiffel ay patapos naring gumawa mga ilang piece nalang and she's done.

Ikinabit ko na yong mga dapat ikabit and tapos na ako bago ko inilagay yong mga glass kanina ay pinunturahan ko muna ang bahay and thanks to mr. Sun the paint is the dry so tapos na ako si Eiffel din tapos na iniligay na niya yong mga finished mini furnitures sa bahay bahayan , not bad her design is cool and amazing .

''Thanks,"

Sabi ko sa kanya then she just smiled boy this is weird nakakapanibago she not the kind of girl na tatahimik at ngingiti lang kasi siya yong tipo ng babae na warak na warak yong daldal dito daldal doon.

''Hey may problema ba Eiffel?"

Tanong ko sa kanya she shrugged puro nalang siya ganyan eh sa halata naman na may problema talaga siya ayaw lang sigurong sabihin.

''Wala naman happy lang ako kasi ngayong araw nato binigyan tayo ni lord ng pagkakataon na magkasundo di gaya ng mga nakaraang araw na puro ka nalang galit,"

She said calmly , oh haha I feel sorry for everything I did yong pagsusungit ko sa kanya eh sa nakakainis din kasi siya minsan eh.

''Sus haha pasenya na nakakainis ka din naman minsan eh I hate loud noises kasi masyado ka kasing loud Eiffel and you're weird,every time your weirdness appear gives me goose bumps,''

Tumawa lang siya ano namang nakakatawa don tsk weird talaga siya tatawa nalang bigla kahit walang nakakatawa ano ako clown?

''Why are you laughing?" tanong ko sa kanya.

''Pfft weird ba talaga ako?"

Nagpipigil siya sa kanyang tawa tsk di paba halata.

Eiffel
I'm so happy ngayon kasi di ko akalain na magkakasundo kami natawa ako sa sinabi niya kanina grabi wierd ba talaga ako.

''Oo sobrang wierd mo! Yong tipong ang tahimik ko tapos ikaw biglang susulpot para lang bwesitin ako kasi gusto mong makita ang galit na side ko,''

If he only know na ginagawa ko lang yang mga bagay na yan para lang mapansin niya ako.

''Eh kasi naman ang gwapo mo kasing tingnan kapag galit ka haha!" sabi ko aa kanya.

''Oh tingnan mo wierd talaga ikaw lang ata yong taong gusto na makita akong galit ah.''

Kasi nga that's the only way diba para manotice niya ako hayst natamaan na ata ako sa kanya bosit kung taeng pintura yan.

"Hahaha weh seryoso alam mo bang this is the first time na mahaba haba din yong sinasabi mo sa kin pero di ka galit kasi kapag kausap mo ko before puro bulyaw sigaw pero okay lang yon,''

Okay lang yon kasi napapansin mo ko in that way nanonotice mo si magandang ako haha.

Nagulat ako ng bigla siyang nag smile ang gwapo niya why bakit ganitooo yong feels ko ang lakas ng kabog ni heart tae smile pa lang yan pero si heart gusto ng lumabas sa rib cage.

Wala na tama na tama na talaga ako sa kanya di ko alam bakit nangyayari to sakin basta ang alam ko gustong gusto ko siya as in gustong gusto but I have to hide my feelings.

''So para kaibigan na talaga kita Eiffel,''

Inilahad niya yong kamay niya so I think this is the start na ituturing niya akong kaibigan and I think simula ngayong araw sasabog na sa tuwa ang puso ko.

Tinanggap ko yong kamay niya he smiled ghad he's revealing his pearly white teeth again. Damn my heart was thumping so hard it's like its trying break the rib cage.

''Friends?" tanong niya magpapaligoy-ligoy pa ba ako ?

''Friends!"

Mas lalo ko pa sigurong itatago tong nararamdaman ko kasi ngayong magkaibigan na kami ayokong masira ito magsisimula pa nga kami diba itatago ko ang nararamdam ko sa abot ng aking makakaya.