Chapter 24 - PAH

185 6 3
                                    

Nandito nako sa bahay, nagpapahinga. Masyado na kasing nangyari ngayong araw. Hayyyy.

Nag-aalala pa rin ako kay Myka. Kanina kasi, kaya pala inutusan ni Papa(Daddy ni Myka) si Myka kasi gusto nya kong makausap.

*FLASHBACK*

"Hmm, Vhei, hija, I know you already have an idea about the condition of my daughter." sabi nya.

"Ah, opo." di ko alam sasabihin ko. xD

"I'll tell you the truth." nag-pause sya saglit para kumuha ng lakas ng loob the he continued. "Myka's suffering from Pulmonary Arterial Hypertension."

"Ano po!?" medyo napalakas na tanong ko.

"Yes, you heard it right hija."

"Hindi po. Hindi ko nga po narinig ng mabuti kaya po ako nagtatanong e. Hihi. xD"

"I said, she's suffering from Pulmonary Arterial Hypertension." pag-uulit nya.

"WHAAAAAAAAAAAAAT!? Grabe naman po yun!" halata sa mukha nya na nagulat sya sa reaction ko. OA lang e'no? "Teka po, ano po ba ibig sabihin nun? Hehe. ^_^V" natatawa ako sa facial expression ng daddy ni Myka! Di ko alam kung naiinis ba sya sakin o ano! HAHAHAHAHA!

"A Pulmonary Arterial Hypertension describes high blood pressure in the arteries of the lungs. Pulmonary arterial hypertension (PAH) is one form of pulmonary hypertension. Pulmonary arteries carry blood from your heart to the lungs, where it picks up oxygen to be delivered throughout your body. In PAH, the pulmonary arteries constrict abnormally. This forces your heart to work faster and causes blood pressure within the lungs to rise. There are several types of PAH. It can be caused by or occur at the same time as a variety of other medical problems. PAH also can be the result of taking certain medicines. The cause of some cases of PAH is unknown. PAH worsens over time and is life-threatening because the pressure in a patient's pulmonary arteries rises to dangerously high levels, putting a strain on the heart. There is no cure for PAH, but several medications are available to treat symptoms." (Thanks to lung.org for the long description of PAH. HAHAHAH!)

"Kawawa naman pala si Myka. :(" isip-isip ko.

"Hmm, wait po. ano po ba pwede kong itawag sa inyo? Tito?" tanong ko.

"Call me Papa, hija. :)" papa? Reallyyyyyyyyyyyyyyyyyy? :')))))

"Papa? Hahaha. Sige po. :)" masayang sabi ko.

"Hmm, Papa, naiintindihan ko naman po kayo. Pero baka pwede pong hayaan nyo po si Myka na ituloy studies nya? Sabi nya po kasi ayaw nyo na sya papasukin kasi po nag-aalala kayo sa kanya. Hmm, promise po papa, ako po bahala sa kanya. Aalagaan ko po sya." ano ba tong lumalabas sa bibig ko? Nako! May pa-promise-promise pakong nalalaman! -____-

"Do you think okay lang yun? Nag-aalala kasi talaga ako e."

"I think, yes po. Kesa po nandito lang sya sa bahay nyo, walang ginagawa. At least po kung papasok sya, naeexercise pa rin po sya kahit papano." paliwanag ko.

"Just take good care of her okay? I trust you."

"Sure Papa. Kapatid na rin po kasi turing ko sa kanya e."

"Okay hija. Thank you."

"You're always welcome po."

Dumating na din si Myka tapos may dala syang tatlong paper bags. Ang dami ata nilang binalot? Grabe. Tataba na talaga ako. -.-

"So ano Vhei? Tara. Samahan na kita sa labas." tapos nagpaalam na ulit ako kay tito. Kinindatan nya pa ko as a sign na siguro na wag kong paalam kay Myka yung napag-usapan namin.

Paglabas namin, wala si Kuya Omer pati yung kotse. -___-

"Saan naman kaya nagpunta si Kuya Omer? Di man lang nagpaalam? -.- Susunduin kaya ako nun? Tss." sabi ko.

"Ay ma'am, may bibilhin lang daw po sya. Inutusan lang daw po sya ng boss nya e." sabi ni manong guard. Kabute ata to e? Bigla nalang sumusulpot. :3

"Ahh, ganun ba kuya? Sige salamat." sabi ko kay manong guard. Humarap naman ako kay Myka tapos sabi kong "Sa labas ng gate ko nalang sya aantayin Myka. Salamat ulit dito sa pagkain ha? Tataba ako nito e. Hahaha."

"Are you sure? Gusto mo samahan na kita?" tanong nya.

"Nako. Wag na no! Kaya ko sarili ko. Magpahinga ka nalang. Hehe"

"Okay. Vhei, thanks a lot! So pano? Pasok nako ha? TC! Chao!" tapos sabay beso sakin.

Pumunta nako sa labas ng gate tapos may biglang pumarada na magandang kotse sa harap ko. Ferrari ata yung sasakyan e? Mukhang bagong bili! *____* Nakakainggit. T.T

"Panget? Anong ginagawa mo dito? Bakit mag-isa ka lang?"

"Win!? Grabe! Sayo ba yang kotseng yan? Ayos ha? E di ikaw na talaga mayaman!" parang di kami mag-bf/gf no? HAHAHAHA!

"Hahahaha! Nilibre lang sakin to no!" WHAAAAAAAAAAAAT!? Libre!? Kotse!? Hanep! Sino kaya manlilibre sakin ng ganun? :( LOL!

"Hanep! Sino ba yang nanlibre sayo at kakaibiganin ko rin? HAHAHAHAHA!" pabiro kong sabi.

"Hahahaha! Si pinsan nanlibre sakin! :D" tapos tumalikod sya saglit. "Hoy pinsan! Si Vhei nga pala ulit. Diba nagkita na kayo kanina?" ha? Si Ice kasama nya? So, si Ice nanlibre ng kotse sa kanya!? Ayos! Iba na talagaaaaaaaaaa.

"Hi ulit Vhei. :)" sabi ni Ice tapos sabay ngiti. After nun, humiga ulit sya dun sa tabi ng driver's seat. Saya no? Di na nya talaga ako kilala. BWISEEEEEEEEEEEEEEEET! >.<

"Kayo pala? Anong ginagawa nyo dito?" tanong ko.

"Kami? Hahahaha. Ayan lang bahay namin o." bigla akong, ewan. Di ko ma-explain yung feeling. Naalala ko na naman kasi yung mga nakita ko kila Myka. Tinuro ni Win yung malaking bahay sa harap ng bahay nila Myka. Yung kamukha ng bahay nila?

"Sa inyo pala yan? Grabe. Kayo na talaga. Haha." di ko pinahalatang parang nao-awkwardan ako.

Vhei naman kasi, sayo na nanggaling diba? PAST IS PAST. Matagal na yun. Ang importante, yung kasalukuyan at yung hinaharap.

"Hehe. Ikaw ba kasi? Ba't nandito ka? Namiss moko no?" sabi ni Win. Kafal.

"Miss ka dyan!? Di ba pwedeng pinuntahan ko lang si Myka? Kapal mo ha?" biglang parang nagulat si Win sa sinabi ko. Ewan e. Parang may something.

"Hahahaha. Oo na. E ba't ngayon mag-isa ka lang?" medyo nanginginig nyang sabi.

"Inaantay ko kasi si Kuya Omer. Tagal e. Inutusan lang ni tita."

"Ah, gusto mo hatid ka na namin?" tanong nya.

"Wag na! Tsaka baka parating na rin yung si Kuya Omer. Salamat nalang :)" ang awkward naman kasi siguro nun e'no? Kasama pa namin si Ice! Tsaka baka pagalitan na naman ako. :3

"Sure ka? O sige, samahan ka nalang namin dito habang wala pa yung maghahatid sayo." eng sweet nemen telege neng beyfriend ke. :')))) 

Maya-maya pa, dumating na din si Kuya Omer. Sa wakas! Akala ko mamumunga nako dito e! :/

*END OF FLASHBACK*

ZZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz..

Sa sobrang haba ng flashback, ayun, nakatulog ako! HAHAHAHAHA! xD

--

O ayan! Tatlong chapters yan ha? Sumakit batok ko grabe -_- Massage please? LOLjk. Enjoy reading! God bless us all. ALAPMSC FTW! Hihi.

VOTE, COMMENT and BE A FAN. ♥

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 30, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Ang LOVE ay parang MATH, so CONFUSING!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon