Ang LOVE ay parang MATH, so CONFUSING!

Chapter 22 - Headache headache headache!

Nung nagpaalam ako sa kanila, actually di pa talaga ako umuwi nun. Pumunta muna ako sa likod ng building kung san kami unang naging close ni Win. Dito kasi, mahangin tsaka presko. This is the best place para magmuni-muni.

Hanggang ngayon, hindi ko pa rin maisip na kasama ko ulit yung bestfriend ko. Bestfriend ko pa nga ba sya? E kanina nga parang di nya ko kilala. Tsaka isa pa sa iniisip ko kung paano ba talaga sila naging magpinsan ni Win. Magkapatid ba nanay nila? Papa nila? Ano!? Nababaliw nako. -_-

"Hi Vhei!"

"Ay tipaklong!" gulat kasi ng gulat e!

"Nasan? Haha."

"Epal ka talaga Yuan!"

"Anong ginagawa mo dito? Tsaka bakit mag-isa ka? Nasan si Win?" hindi ba pwedeng isa-isa lang yung tanong? Mahina kalaban!

"Ah, eh, wala lang. Sarap ng hangin dito e. Hehe." palusot ko.

"Natikman mo na? Ano lasa?" kainis! Pilosopong bata! -.-

"Tse!"

"Ikaw dapat yung panalo e." mahina nyang sabi. Hindi ko masyadong narinig kaya tinanong ko ulit sya.

"Ano?"

"Ah wala wala." then he smiled. So cute! *_* "Ah, Vhei? Gaano mo kakilala si Win?" ha? Ba't nya tinatanong? 

"Bakit mo naman natanong?" balik na tanong ko.

"Wala lang. Hehe." alam nyo, sa totoo lang, nawi-weirduhan na talaga ako dito sa lalaking to e! Tss.

"Bakit nga? Bahala ka di ko sasagutin! Hahaha! :p" pamba-blackmail ko. Hope it'll work! LOL!

"E di wag! HAHAHAHAHA! :P" pftt. Bwisit naman tong lalaking to! Hahahaha!

"Kaasar ka! Hahaha! Hmm, for me, Win's sweet, caring, kind, pero mayabang tsaka mapang-asar minsan! But it's okay. Ganun talaga e. Sabi nga nila, kapag mahal mo ang isang tao, dapat handa mong tanggapin kung sino at ano man sya. Hihi." drama e'no? xD

"Ang sweet mo naman." sabi nya. "Dapat di ka niloloko e." mahina nya na naman sabi. Di ko ulit narinig! -_____-

"Ha!? Lakasan mo kaya boses mo! Nubayan." kunwaring asar na sabi ko.

"Wala! Sabi ko maganda ka! Hahaha. Basta, kilalanin mong maigi mga tao sa paligid mo. Wag kang basta-basta magtitiwala. Okay? Sige na una nako. Byeeeeee!" hala? Ano daw!? Ang weird nya talaga grabeeeeee! 

"Huy wait lang! HUUUUUUUUUUUUUUUYYYYYYYYY!" pero dire-diretso lang sya sa paglalakad. He just waved his hands as if he's saying bye.

Ngayon, lalo akong nababaliw! Sasabog na utak ko kakaisip! WTH.

Umuwi nalang ako kasi mas lalong sumakit ulo ko sa sinabi ni Yuan.

Pag-uwi ko ng bahay, as usual, nag-open ako ng fb. Nakita ko si Myka na online.

"Hey Myka!" pm ko.

"Hi Vhei! How are you?" tanong nya naman.

"I should be the one asking you that. How are you? I haven't seen you this past few days huh? What happened?"

"Hmm, nothing. Hahaha."

"Nothing? Pwede ba yun?" tanong ko ulit.

"Hmm, the truth is, I got sick kasi e. My dad wants me to stop going to school." ha!? Bakit naman? Dagdag sakit utak na naman to ha! 

"Whyyyyyyyyyyyyyy!? O_________O"

"I'll tell you something. But please, don't tell anyone about this."

"Sure!" reply ko.

"Promise?"

"Promise!"

"Hmm, I have a problem in my lungs. I don't know if what do they call it. My dad doesn't want me to know anything about it because he said that I might do a research on it." pagkabasa ko nun, syempre, nagulat ako. Ganito itsura ko ----> O_________________O Ang bata nya pa kasi para makaranas ng mga ganung bagay. Hayyy, sana naman di ganon kagrabe yung sakit nya. :((

"Seriously!? Wait. Where are you now?" tanong ko.

"It's nice you asked me that. Nasa bahay ako. I badly need someone here. :(" hala naman. ano gagawin ko? :/

"Hmm, wala naman akong ginagawa dito sa bahay. And since weekend naman bukas, gusto mo puntahan kita dyan sa inyo?" wala e. Mukhang kailangan nya nga talaga ng kasama. Hayyyy.

"Really!? Thank you so much Vhei! You're really a true friend of mine."

"Teka. San ka ba nakatira? Yung exact address ha?" tanong ko.

"Kakapagawa lang namin ng bagong bahay dito sa La Trevi Real Estate. As you enter the main gate, you'll see two big houses. One white, one blue. We owned the white one. Doorbell ka nalang then sabihin mo kaklasi kita. Okay?" ahh. Alam ko yung La Trevi na yun. Nadadaanan ko yun kapag pumupunta kami sa mall e.

"Sige sige. Out nako ha? Mag-aayos lang ako tapos diretso na agad ako dyan sa inyo. Byeeeee!" di ko na inantay yung reply nya. Nag-sign out na kaagad ako. Medyo bastos e'no? Hahahaha! 

Nag-shower ako saglit para magmukha naman akong presentable. Baka mamaya pag pumunta ako dun ng di nakaayos akalain nila namamalimos ako e. Lol.

On the way na kami ni Kuya Omer. Nagsuot nalang ako ng jeans, tapos shirt na yellow green and naka topsider ako na shoes. Yung buhok ko naman, wala lang. Naka-headband lang ako. Pormahang jologs ba? Lol.

Papasok na kami sa estate. Nakita ko kagad yung dalawang malaking bahay. Mansion ata to e? Super laki! Siguro, doblehin mo bahay namin. Ganun sya kalaki! Tapos ang cute pa tignan nung dalawang bahay. Parehong-pareho kasi tapos magkaharap pa. Parang yung twin tower sa Kuala Lumpur, Malaysia.

*Dingdong.. Dantes!* (Kornyyyyyy -______-)

"Sino po yan? Anong kailangan nila?"

"Ay pusang ina!" imba! Nakakagulat kasi e! Biglang may nagsalita pero wala naman akong nakikitang tao. Ewan ko kung ano tawag dun sa parang radyo(walkie talkie) na yun tapos naka-connect ata sa loob ng guard's house. Tamad din mga tao dito e'no? :3

"Ako po si Vhei, kaklasi ni myka." sinabi ko yun habang nakatapat yung bibig ko malapit dun sa radyo na sinasabi ko.

"Huy! Sino ka nga? Ba't ayaw mo magsalita!?" medyo parang galit yung boses. Nakakatakot :(

"Hala? Nagsasalita kaya ako kuya!" sigaw ko dun sa parang radyo nga.

"May problema ba ma'am?" tanong ni kuya Omer tapos lumapit sya sakin.

"Hindi ata ako naririnig sa loob e." sabi ko.

Tinignan ni Kuya Omer yung parang radyo tapos may pinindot sya.

"Yan ma'am try mo ulit magsalita." sabi ni Kuya Omer.

"Ako po si Vhei, kaklasi ni Myka." sabi ko ulit.

"Ay ma'am sorry po. Akala ko po kasi nantitrip lang kayo. Wait ko tawagan ko lang si ma'am sa loob." sabi nung guard ata nila Myka.

"Galing ko ma'am no? Hahahaha! Pindutin nyo po kasi to. :)" sabi ni Kuya Omer.

Tinignan ko yung sinasabi nyang pindutin ko tapos may nabasa akong "Press the red button before talking" or "Pindutin ang buton na pula bago magsalita."

"Ay? Oo nga no? Di ko nakita. Medyo shunga. Hahahaha!" sabi ko kay kuya Omer.

Biglang bumukas yung gate nila Myka pero wala namang tao.

"WOW! Haytetch! (High Tech)" sabi ko ng mahina sa sarili ko. Medyo buang e'no? -.-

"Pasok na daw po kayo ma'am." tapos sumakay na ulit kami sa kotse sabay pasok sa loob.

--

OLA MI AMIGO, MI AMIGA! Kamusta ka? Hahahaha. Sorry kung ngayon lang nakapag-UD. Napako na naman yung promise ko sa inyo. Sorrrrrrrrrryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy :( :))) Pero bawi ako ngayon. Try ko magtype ng tatlong chapters. Mahal ko kayo e. Hihi. 

VOTE, COMMENT and BE A FAN. ♥