Kyle’s POV
Pababa na ko ng nakasalubong ko si Daniel.
“Kyle, alam kong kayo na ni Casey Congrats bro.” Sinserong sabi ni Daniel. Nagulat ako pano kaya niya nalaman?
“Ah-- ehh”
“Nako wala lang sakin yung Kyle, as a matter of fact parang natitipuhan ko si Cindy. O mukhang nagmamadali ka san k aba pupunta?”
“Eh anniversary kasi naming ngayun may surprise sana ako sa kanya haha, wag ka maingay kay Cindy nung samin hah?”
“Oo naman Bro, may maitutulong ba ko?”
“Actually Yes, okay lang ba sayo?”
“Ofcourse tara na?”
At inakbayan pa niya ako. Hay ang sarap sa feeling na may kasangga ako sa mga gagawin ko.
Daniel’s POV
5:00pm dismissal time.
“Tara Casey ihahatid na kita sa inyo.”
“Naku wag na Daniel hassle pa sayo.”
“I insist.”
“Sige na nga.”
Nagdrive ako ng mabilis pero nagtataka na siya kung bakit naiba ng daan.
“Daniel hindi dito ang bahay namin?”
“SHHHHHH.”
“Daniel ibaba mo na ko Daniel! Daniel!”
Di ko siya pinapansin at nagpatuloy ako sa pagdrive sa isang abandonadong hotel.
“Daniel! Maawa ka sakin Daniel please!. “ naiiyak niyang sabi.
Pinark ko yung kotse sa abandunang hotel, buti at naagapan ko ang pag-alis niya at tinalian ko ang kanyang kamay, piniringan ko at nilagyan ng tape ang bibig niya. Sorry Casey pero kailangan.
Dinala ko siya at inuupo sa upuan tinanggal ko yung piring niya at yung takip sa bibig niya nagsusumigaw siya.
Dahan dahan kong hinubad yung damit ko.
“Daniel, wag please! Wag maawa ka sakin! Akala ko kaibigan kita!” umiiyak niyang sinabi.
Di ko siya pinakinggan at unti-unti ng hinubad yung pantalon ko hanggang nakaboxers na lang ako.
Lumabas na ako ng kwarto saglit para maghanda.
Eton a yung pinakaiintay kong sandali.
--
YOU ARE READING
Undifferentiated Bliss of Love
RomanceIf Love has to offer thousands of reasons to stop and refrain your self from falling will you respond to the calling? We are all different people and had to live in different ways. But love got and find its way to stitch our hearts as one.
