RING

chapter 4: MEETING HER

CHAPTER 4: MEETING HER

{ JESSE’S POV }

Junior High School. Bakit ba kailangan pang pumasok ng eskwelahan? Every year nalang akong nalipat ng school, dahil sa work nila, kaya wala akong nagiging kaibigan e. At ngayon, itinapon ako dito ni mama at papa. Kaya eto ako ngayon, mag-isa sa condo na binili nila para sa akin.

“I hate this d*mn life.” Nasabi ko bigla sa sarili ko bahang nanunuod ng tv sa kwarto. First day of school nga pala ngayon. GAH! Ayoko talaga pumasok. Pero buti nalang walang uniform yung school na lilipatan ko this year. Katian Lee High. Ano kayang mangyayari this school year? Sana maging exciting naman.

**SIGH..**

Nagdi-drive na ako ngayon papasok sa school, I’m just waiting for the stop light to turn into green, I saw a bloody-red porch na lumiko from across the street. “COOL!” I said without knowing. Passion ko talaga ang car. Dumaan ako sa front gate para makahanap ng lugar para ma-park ko na yung kotse ko. But in my disappointment, wala ng slot. Naghanap pa ko kung saan may bakante at nakakita ako. Sa sobrang eager ko magpark, hindi ko namalayan na may magpapark din pala on the same spot. Whoaw! Yung bloody-red porch kanina. Muntik ko ng mabangga. TSSK! Mukha pa namang bagong bago pa. Biglang nag-honk yung driver, at lumabas. Isang babae. She’s wearing a white dress with a silver shoes, she has a chestnut brown hair that look perfect to her. She tapped my window, so lumabas ako.

She stared at me for a long moment. Walang nagbago sa expression ko habang tinitignan nya ako. I took off my sunglasses. She’s quite cute looking at me like that, annoyance crossed her face. GAH! Ngayon ko lang napansin na deep blue yung color ng eyes nya. I wonder if she wears contacts, but it seems na yun ang natural color ng eyes nya.

“what now?” I said coldly. MEEEEN! Sana hindi ako naging rude sa kanya.

“Ha? ‘What now’? You are asking me? What is that?” naiinis na sinabi nya.

“what are you talking about?” nagpretend ako na clueless. HELL, I know what I just did! Pero this is me. Always acting cool. But what’s up with this girl? Di ko naman sya nabangga ah. Makapagreact, akala mo kung sino.

“you nearly kill me! Di mo ba ako nakita na magpapark? O sadyang bulag k—“

Tumalikod na ako bigla. At umalis. I don’t know why, but I feel ashamed. Ngayon ko lang naramdaman to. Ngayon lang ako nakaramdam ng hiya sa isang babae. Normally, if I done anything wrong, lalo na kung sa babae, hindi nagiging problema ang paglutas nun. Makita palang nila ako, they suddenly act strange. Bigla silang magiging mabait. But di ko alam kung anong nangyari nung mga oras na nasa harapan ko yung babae. Inis na inis sya. Hay. That was different. Finally, I spot an empty place to park my car.

I headed to the office to get my class schedule. Great! unang subject ko ay History. I guess hindi ako magiging boring dun. mabilis ko naman na nahanap yung classroom ko, buti nalang. Kasi ayokong magtanung pa sa iba kung saan ko matatagpuan to. Biglang tumahimik ang lahat ng classroom nung pumasok ako. Wala pa yung teacher nun. Umupo ako sa vacant seat sa window side.

“Uy! Ang cute nung guy oh.” – girl #1

“Oo, nakita ko. Anong tingin mo saken bulag?” – girl #2

“Ano ba kayong dalawa, ang lakas ng boses nyong dalawa, baka marinig niya kayo.” – girl #3

“Transferee ba sya?” – girl #2

“Baka. I never have seen him before.” – girl #1

“Transferee man sya o hindi, he’s hot.” – girl #3

Then, they giggled. As if naman yung girl #3 na hindi ko din sya narinig. What a waste! Hay! Eto na nga ba sinasabi ko e. Matagal ko ng sinasabi kay mama at papa na sa all-boys school nalang ako pag aralin para hindi ako nakakarinig ng gantong mga usapan.