A/n: Italicized words simbolize flashback :)
Colline Angellic Reign (CAR) on the side.
--
CAR's POV
Nandito ako ngayon sa park. Ang sayang panoorin ng mga batang naglalaro, nakakagaan ng pakiramdam. I really like children, lalo na yung mga cute na bata. Ako nga pala si Colline Angellic Reign, 4th year student sa Bright Star Academy. Isang taon na lang, graduate na ko!
" Hey! Ayos ka lang baby? What's wrong?" nagulat ako nung biglang umiyak yung batang babae, kaya nilapitan ko siya.
" Inasar po ko ni Marco. He even said that I'm ugly and fat, pero hindi naman ehh." ang cute ng batang to kahit naiyak.
" Sino si Marco?" I asked her while caressing her face. Agad naman siyang ngumuso doon sa may slide. Aww cuteee.
" Anong pangalan mo? Stop crying na baby. Ako nga pala si Ate Colline."
" Yes Ate Colline." pinunasan nya ang luha nya tapos nginitian nya ko. " My name is Venice."
I kissed her cheeks then she asked to play with me. Di na ko nakatanggi, then we started playing here and there. Masaya lang kaming naglalaro nang may lumapit samin na batang lalaki. Ang gwapo neto, I'll wait until you become a grown up. Hihi.
" Venice, sorry dun kanina ha." I see. Siya si Marco. Di siya pinapansin ni Venice. Pakipot ah?
" Uyy Venice! Sorry na kasi. Flowers oh." ang sweet naman ng batang to. Napangiti na lang ako sa kanilang dalawa.
" Oo na, bati na tayo. Wag mo nang uulitin yun ha?" tinanggap nya yung flowers na binibigay ni Marco, then she gave him her sweetest smile.
" Yeheyy! Promise di ko na uulitin. Tara laro tayo?"
" Promise yan ha." nagpinky swear silang dalawa. How cute!
" Ate laro lang po kami ni Marco ha?"
" Sure. Enjoy!" niyakap nila ko bago sila umalis at naglaro.
May naalala tuloy ako sa dalawang batang 'yon ...
Nasa park ako with yaya. Naglalaro lang ako don. May lumapit sa akin na batang lalaki, tingin ko magkasing edad lang kami.
" Hi!" sabi sakin nung batang lalaki. "Pwede ba tayong maging friends?"
" Hello! Oo naman sige." Yeheyy! May kaibigan na ko!
" Ako nga pala si Van." inabot nya yung kamay nya sakin.
" Uhmm, my name is Car." nagshake hands kami tapos nagtawanan, puro sasakyan kasi pangalan namin. But, initials ko lang yun! Not my real name.
Hinayaan na kami ni yaya na maglaro. Nagkukulitan lang kami ni Van at naglalaro ng kung ano-ano. Ang saya-saya namin parehas.
" Laro ulit tayo bukas Van," masayang sabi ko sa kanya.
" Oo naman, gusto ko yan."
" Hihintayin kita dito bukas ha. Punta ka ha?"
" Opo. Promise yan."
Nagpinky swear kaming dalawa tapos naglaro na ulit kami. Tinawag na ko ni yaya because it's time to go home. Nagpaalam na ako kay Van tapos umuwi na rin siya.
Kinabukasan, pumunta ulit kami ni yaya sa park. Hinihintay ko lang doon si Van. Bakit ang tagal niyang dumating?
" Baby, uwi na tayo. Late na oh." sabi sakin ni yaya habang hinihila na ko pauwi.
" Ayoko pa po! Hinihintay ko pa po si Van." malungkot ako kasi wala pa rin siya. Nagpromise sya eh dapat pumunta siya.
" Baka hindi na siya dadating."
" Pero yaya, nagpromise po siya sakin." paiyak na ko. Nakakainis si Van!
" Let's go home na baby. Punta na lang ulit tayo dito bukas ha?"
I nodded as an answer to yaya. Umuwi na kami, pero naiinis pa rin ako kay Van. Siya yung unang kaibigan ko. Nagpromise siya pero hindi niya tinupad. Lumipas ang araw, hindi ko na ulit nakita si Van. Lagi ko siyang hinihintay sa park pero hindi siya dumarating.
" Kamusta na kaya siya ngayon?" tanong ko sa sarili ko. Galit pa rin ako sa kanya. Bigla siyang nang iwan, sinira pa niya yung pangako niya. I know we're too young back then. Six years old lang kami at isang beses lang kaming nagkita but until now I can't forget him. Maybe it's because he's my very first friend and I was hoping to see him again.
Di ko namalayan na nag-uwian na pala sila Venice, kaya umuwi na rin ako. Pagdating ko sa bahay, wala nanaman sila mommy. Lagi naman silang busy ni daddy sa work nila kaya si yaya lang ang lagi kong kasama dito sa bahay. Wala rin naman akong kapatid eh. Yun siguro dahilan kung bakit mahilig ako sa mga bata. Haaaaay. Dumiretso na agad ako sa kwarto ko at natulog na. 1st day of school na bukas.
***
VAN's POV
We've just arrived here in the Philippines this afternoon. We stayed 10 years in US. I was 6 years old back then when we leave this country. Let me introduce myself. My name is Vincent Adrian Natividad, 4th year student.
I'm peacefully eating when suddenly I bit my tongue. Sh*t. Napalakas yung kagat ko! Even though we've stayed in US for about 10 years, I still know how to speak Tagalog. My parents always talk using Tagalog at home, that's why I don't have a hard time speaking and understanding Tagalog.
" What's the matter? Your face is unpredictable." Mom asked me. She looks worried.
" Nothing mom. I just bit my tongue." Masakit talaga eh. Damn.
" Iho, may nakaalala ata sayo. Ganun kasi ang sabi-sabi." Yaya said. Well, she knows most of the things.
" Who the hell is that person?" My mood suddenly changed. I can't eat properly. Sino ba kasi yun?!
I was about to leave the table when,
" Hi kuyaaaa!" Venice runs toward me and gave me a hug. She is my little sister and we're very close to each other.
" How's your day baby?"
" I have a new friend, her name is Ate Colline. Mabait siya kuya, I think you two have the same age."
" Really?" naalala ko bigla si Car, ewan ko kung bakit. As I remember, Car is my first friend here. But I left her without saying a word and breaking a promise. Is it possible that the girl whom Venice met is Car? I shook my head trying to remove these thoughts. It's been 10 years. Maybe their family moved to another place. I don't know what happened these past ten years.
" Yes kuya. She's really pretty and good. Pinatahan nga po niya ako nung pinaiyak ako ni Marco eh."
" What?! Marco made you cry? I'll talk to his brother."
" Wag na po kuyaaaa. We're already fine."
" Vincent, Venice. Go to your room. Take a rest. You'll have your 1st day of class tomorrow here in the Philippines." Mom ordered us. She's right, tomorrow is the first day. Well, goodluck to me.
--
AN: Musta first update ko? Leave a comment please ^_______^
BINABASA MO ANG
My Lady Suitor
Teen FictionKapag nagmamahal hindi maiiwasang maging torpe. Takot kang aminin ang nararamdaman mo sa isang tao dahil sa maraming dahilan. Sa storyang ito, babae ang maglalakas loob na manligaw sa lalaki. Si CAR ay isang babaeng manliligaw ng isang torpeng lalak...
