Melinda Bet'in anne ve babasını zorla da olsa ikna etmiş Beth'İ sakinleşmesi ve kafasını toplaması için kendi evlerine götürmüştü. Anne ve babası ablasının iki yaşındaki kızı Adele'i görmek için şehir dışına çıkmış böylece Melinda evde hizmetçilerle yalnız kalmıştı. Tabii genç kız bundan hiç de şikayetçi değildi zira bu evde Nikholas ile sık sık baş başa kalmasını sağlıyordu.
"İtiraf et hadi beni buraya Nikholas'ı göremediğin için getirdin değil mi? Benim kafamı toplama işi senin için tamamen bahane."
"Hadi ordan sana da iyilik yaramıyor. Annen ve baban sürekli tependeyken çok bunaldığını düşünüp sıkılma diye düşündüm ama senin ettiğin laflara bak." diye arkadaşına bağırırken kapıdan Nikholas içeri geldi.
"Selam bayanlar nasılsınız?" dedi. Beth'de dönüp Melinda'ya alayla bakıp konuştu.
"Hııı emelinin gerçekte ne olduğu ortada."
"Ne oluyor ne emeliymiş bu?" genç adam nişanlısının dudaklarına hafif bir öpücük kondurdu.
"Sen onu boşver aşkım" diyen Melinda genç adama sıkıca sarıldı.
"Seni çok özledim." Beth dayanamadı ve güldü.
"Ben iznininle odama çıkıyorum siz iki kumruyu da yalnız bırakıyorum." El sallayarak arkasını döndü. Sonra bir anda aklına gelenler ile tekrar onlara döndü.
"Sakın ha fazla ileri gitmeyin!" diyerek yaşlı bir kadın gibi söylenerek odadan çıktı.
Onun ardından bakan Melinda nişanlısına üzüntüyle baktı.
"Bu hali beni çok üzüyor ne yapacağımı artık şaşırdım. Peki ya Luka ne durumda. "
"Onunda durumu pek parlak değil. Okulda gördüğü her öğrenciyi istinasız bir güzel azarlıyor. Görsen çocuklar karşısına çıkmamak için öyle bir uğraş içindelerki bunu dersleri için yapsalarr profesör olurdu.
"Peki ne yapacağız senin aklında hiç birşey yok mu?"
"Aslında düşündüğüm bir şey var ama biraz riskli."
"Nedir o?"
"Aşkım bunları sonra konuşsak şöyle bir saat kadar sonra hı!" Gülümseyen genç kız birazda mahçubiyetle konuştu.
"Peki o bir saat boyunca ne yapacağız?"
"Tabiki sana olan özlemimi dindireceğiz bu iki şapşal yüzünden sana hasret kaldım" diyerek nişanlısını kanepeye yatırdı.
Odasında bir ileri bir geri yürümekten yorulan Beth pencerenin önünde durdu. Temiz havanın özlemiyle camı açtı. Mis gibi yaz havasını içine çekti. Yaz onun en sevdiği mevsimdi. Soğuktan nefret eder sıcağa ise bayılırdı.
Yukarı çıkalı bir saati geçmişti.
"Acaba hala ne yapıyorlar da beni burada unuttular. Karnımda acıktı. Aşağıya da inemiyorum. Ya onları uygunsuz bir durumda yakalarsam." diye söylenirken yüzünü ateş basmıştı. Yine de şansını dnemeye karar verdi.
"Ne yani onu sarhoş etmemi mi istiyorsun?"
"İnan aklıma başka bir çözüm yolu gelmiyor."
"Beth'i sarhoş edip Luka'nın evine götürmemi istiyorsun. Tanrı aşkına ne dediğinin farkında mısın? Bu nasıl bir çözüm yolu?"
"Bak bu ikisi birbirine delice aşık ama aptallıklarından bunu göremiyorlar. Sen bu akşam ona biraz şarap içireceksin hepsi bu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞIMARIK ✔(Düzenleniyor.)
Historical FictionElizabeth partide sıkıntıdan ölüyordu. Üstüne bir de aptal adam Philip onu taciz etmeye kalkınca işler çığırından çıktı. Luka ise en yakın arkadaşının isteği üzerine geldiği partide nefes alamıyordu. Bunun için de tek kaçacağı yer balo salo...
