Tricia’s POV
“Class! Dahan-dahan lang! Baka mahulog kayo!” paalala ni Teacher.
Andito na din yung motorbanca na sasakyan namin papuntang resort. Hayyss. Ang init! Grabe! Baka masira ang skin kong napakakutis! Err. =__=
It’s my turn para pumunta na sa motorbanca. May parang bridge pa kasi na dadaanan para makapasok sa loob. Shit, ang dami ko pa namang dala. Sa left hand ko, yung mineral water ko, sa right hand naman, yung cellphone ko. Shit, baka mahulog ako sa dagat tsaka malunod. Dapat kasi when you’re walking nakahawak ka sa right side na parang suporta ng paglakad mo. Naku. HELP! >______<
“Hey, be careful. Walk slowly.” Paalala ni Trevor
“I can’t. Madami akong dala oh.” Naiiyak na talaga ako. Shit!
“Let me hold you. I’m here, okay? Don’t be scared.” Nasa likuran ko pala siya.
He held my shoulders.
“Start walking. Di ka mahuhulog nor matutumba, suportado kita.” Sabi niya
Is this real?
Matapos ang madugong paglakad sa tipaklong na bridge na yun, umupo na din ako. Syempre dito sa pinakagilid, para kitang-kita ko ang kagandahan ng dagat no!
Tumabi naman sa akin si Trevor.
“Are you okay?” tanong niya sa akin
“Yep. U-uhm Trevor...” nahihiyang sabi ko
“Ano yun?”
Iniangat ko ang ulo ko and I looked at him. Eye to eye.
I smiled at him sweetly.
“Thanks.” I said
Napakagat-labi naman siya sa sinabi ko
Argh, ba’t ba ang gwapo gwapo mo?! *O* ♥
He smiled at me.
“It’s alright. Don’t worry, from now on, I’ll be always at your side.” Sabi niya saka ako inakbayan.
I’m not dreaming, right?
**
Buong biyahe magkatabi kami ni Trevor. Di niya parin inaalis yung braso niya sa pagkakaakbay sa akin. Is everything has changed? Tahimik lang kaming nakikinig ng music sa iPod ko, yung isang earphone, sa akin, yung isa naman, sa kanya.
“We’re here naaaaaaa” sigaw ni Alee
Tinignan ko naman si Trevor. Natutulog. Oo, natutulog ang Prince Charming ko.
I touched his face.
“Hey, wake up. Hey, we’re already here.” Bulong ko
Minulat naman niya ang kanyang mga mata.
“Andito na tayo?”
“Yup! Dali na!”
Tumayo naman kaming dalawa. Kukunin ko na sana yung bag ko kaso…
“Hey, let me carry your things.” Offer niya
“H-ha? Naku, wag na. Magaan lang to.”
“I insist. Para hindi ka mahirapan sa pagtawid sa bridge, sige ka. Baka mahulog ka, mawala ka pa sa ‘kin. Akin na yan.” Sabi nya sabay kuha sa bag ko
