Wala ng Hunhan

Chapter 2: Fix us

Luhan's POVS.

Shit, pagkalapag pa lamang namin ng Incheon Airport ang rami ng fans ang naghihintay samin para i-welcome kami. Nakakatuwa nga kapag nakikita ko ang banners na may name ko at iba ko pang ka-members. Ngumiti na lamang ako sa mga fans at kumaway-kaway. Naalala ko tuloy ang mga oras na nasa tabi ko si Sehunnie sa airport, yung yakapan namin, yung hahawakan ko ang braso nya para lang maalagaan ko sya.

I missed those moments.

I missed Sehun.

Sya nga pala, mag-isa ako pumuntang beijing nung Chinese New Year. Dati alam nyo si Sehun ang lagi kong kasama, gustong-gusto nya kasi makita ang lugar kung san ako lumaki at pinanganak. Those days, we would stroll at some shops selling goodluck charms, stuff toys and of course, we would a lot of foods that brought interest in our eyes. Kaso hindi sya sakin sumama eh... He was with Taozi. Pinalitan nya na ako.

Siguro kasi si Tao KONTI lang ang tanda sakanya eh ako? 4 years ang tanda ko kay Sehun. Ang laki ng agwat namin sa isa't-isa kung sa tutuusin nga parang ang tanda-tanda ko kapag kasama sya.

"Oppa! Luhan Oppa!" A fan screamed, hindi ako makalingon kasi napapalibutan ako ng mga bodyguards.

"Don't push them." Utos ko ng mahinahon, hindi naman ako tinutulak pero gusto ko lang na ipaalala sakanila na wag na wag nila itutulak o sasaktan ang mga fans.

Ng malapit na kami sa exit, medyo huminahon na ang crowd. Nakakakilos na din ako ng maayos kahit kaonti, papalabas na sana ako ng biglang may nagtanong sakin ng pinaka-iniiwasan kong topic.

"Oppa, bakit hindi mo kasama si Sehun sa beijing nung nakaraan?"

Tanong nya, may hawak syang Hunhan na banner. Yung photo namin ni Sehun, ung super magkadikit kami sa isa't-isa at nagbubulungan.

"Kasi kasama nya si Tao." I smiled syaka umalis na at pumasok sa kotse.

I closed my eyes, I leaned my body on my seat. This was terrible, I felt severely hurt in our current sitaution. Kahit anong isip ko kung may nagawa ba akong mali sakanya, walang pumapasok sa isipan ko.

"Wow Tao-ah, ang rami nyong photos ni Sehun ah." Ani ni Jongdae. Binuksan ko ang mga mata ko, I stared at Jongdae's seat. I saw him clicking Tao's phone, gusto kong makita ang mga photos na sinasabi ni Jongdae. Inayos ko ang pagkakaupo ko, inayos ko din ang itsura ko bago kalabitin si Jongdae.

"Peram! Patignan ng photos nila?" Medyo naiilang kong tanong, naramdaman ko ang mga mata nila na nakatitig sakin. Oh please, alam ko. I know Sehun and I were having an arguement but still, gusto ko lang naman tignan ah? I just wanted to know if he's happy and what does he do while he's with Tao.