When Mr. Syudad meets Ms. Gubat | Vicerylle Story

finally :)

K's POV

Ayaw ko na.. ako alis na lang para ako hindi na sya rinig

Ako lapit sa may bintana at ako talon palabas.

Mahal kita pero ayaw ko na asa </3

JM's POV

"Karylle!! Buksan mo to!!"

Asan na ba sya? Bat parang walang tao? Nilapit ko ang tenga ko sa may pinto. Pero wala akong marinig. May tao ba dito?

Bumwelo ako para mabuksan ang pinto. One... twooo.

*booghsh* ayaw nya mabuksan TT.TT isa pa

*boogssh* ayaw talaga

"Karylle, *sob* bakit ka sumuko? *sniff* kala ko ba hihintayin mo ko?" Nanghihina na ko. Mpasandal na lang ako sa may pinto at mag walling XD

*flsahback*

"Asawa ko!! Lam mo ikaw akin mahal hihi"

"Oh ano ngayon?"

"-_- ako sabi lang iyo para ikaw alam"

"Matagal ko na yan alam -_-"

"Hehe, basta ako di suko. Ikaw akin hihintayin ;)"

"Tsk, bahala ka."

"Haaay, asawa ko :( bakit ikaw hindi ako gustuhan? Me problema ba sakin?" May problema nga ba sa kanya?

"Tsk, walang problema sayo"

"Wala talaga?" Lumapit sya sakin at nilapit ang mukha nya sakin as in malapit. "Ikaw tingin akin mukha , wala talaga?" Nilapit nya pa lalo ang mukha nya. -dug dug- dug dug-

"Lumayo ka nga sakin" tinulak ko sya.

"Aray TT.TT ikaw talaga sama ugali. Ikaw salamat ikaw akin mahal eh." Tumayo sya.

"Teka ano yan?" Hinawakan ko ang mga kamay nya. "Aning nangyari dito?"

"Ahehe, yieeh, ikaw alala sakin wohoho. Akin asawa mahal na ko wohoho" sira ulo -_-

"Ewan ko sayo, akin na nga gamutin natin."

*whooosh* [a/n: hangin effect yun.]

"Aray!! Ako pasok dumi akin mata" ano daw? -_-

"Akin na nga patingin." Unti unti nyang minulat ang mata nya.

"Ikaw akin di kita. Ikaw lapit pa " ha? Lumapit na lang ako

"Hwag mong kusutin. Teka nga" tinanggal ko ang mga kamay nya at nagkatitigan kami.

"ahehe. Ayos na akin mata hehe"

"Ah."

"Basta ikaw tanda ako hindi susuko. Ikaw akin hintay"

*end of flashback*

*sob* akala ko ba? Ano nang nangyari? *sniff* putek kasing katorpehan eh TT.TT

Haay, hindi ako susuko. Umalis na ko. Pero teka, pag daan ko sa may likod ng bahay nila, bukas amg bintana. Posible kaya?

Sya nga pala malapit nang maggabi. Sana magawa ko na to bago lumubog ang araw....

K's POV

Ako ngayon andito sa taas ng puno. Madalas pag ako natakas, ako natago sa puno ito.

"Karylle!!!" Ako tingin sa baba, ha!! Pano ko hanap asawa ko?

"Ikaw alis na!!" Pero sya hindi alis, sya akyat puno.

"Baka ikaw hulog!! Ikaw baba na!!"

"Ayoko gusto kitang puntahan dyan." Sya akyat lang, pero sya nadulas.

"Asawa ko!! Ikaw naman ingat!!"

"Para sayo kakayanin ko ang lahat."

"Ikaw bahala, ako baba na lang puno." Ako simula ng baba puno.

"Wag!! Pag umalis ka magpapalaglag ako dito, makikita mo mamaya patay na ko" akin tiningnan kung gano sya kataas, 0_0 sya taas na, pano nya akyat to? Diba dati buko sya laglag lang?

Ako hindi na tuloy sakin pagbaba. Matapos ilan minuto sya kaakyat na rin tuktok.

"Wooh! Akala ko mamatay na ko. Antaas pala nito. Haay!"

"______________"ako hindi na lang salita

"A sya nga pala, alam mo ba para kang puno?"

"_________" ako hindi na lang sagot kanya

"Kasi, ikaw ang tagapagligtas ko simula ng makarating ako dito. Nung nakabaligtad ako... nung sa mga pagsubok sa ligawan na yan. Ikaw lagi ang nagligtas sakin.. ikaw ang nagbigay tatag sa akin, ikaw ang nagbigay hangin sakin kaya hanggang ngayon na kakatagal pa ko dito."

Hehe, ako kilig :')

"Pero ngayon, parang natuyo at nanlagas na ang mga dahon mo. Naubos *sob* na ang pasensya mo hanggang sa nalaglag na lahat ng determinasyon *sniff* mo, hanggang sa sumuko ka na haha. Ano ba yan naiiyak na naman ako." Kanya pinunasan kanya luha

"Ngayon, wala na ang kapit mo sa akin. Wala ng kwenta ang lupa kung wala man lang punong makatanim dito"

"Sana maibalik ko pa yung dati.... pede bang buhayin ko ulit ang puno ko? Pede bang diligan kita ng pagmamahal ko? Kasi karylle, hindi ko na alam ang gagawin ko eh." Ako naiiyak na, totoo na ba kanya sabi?

"Wag kang umiyak" kanya pinunasan akin luha "sana kahit ngYon lang, magtiwala ka ulit sakin."

JM's POV

Nakita ko lumuha si dugyut

Agad kong pinunasan ko ang mga luha nya.

"Sana kahit ngayon lang, magtiwala ka ulit sakin"

"Ako natatakot, baka- baka ikaw biro na naman" hinawakan ko ang kamay nya at tinapat sa may puso ko.

"Naririnig mo ba yon?"

"Wala ako naririnig" -_-

"Ibig kong sabihin nararamdaman mo ba ang tibok ng puso ko? Sayo lang tumitibok yan ng ganyan"

"Talaga? Ano naman kung ganyan yan tumibok, lahat ng puso natibok" -_-

"Ibig kong sabihin, ikaw lang ang mahal nya, ikaw lang ang tanging mamahalin nya. Maniwala ka."

"Tlaga? *smiles* asawa ko!!!!" Tumiad sya at niyakap ako.

"Salamat at binigayan mo ulit ako ng pagkakataon. Pangako ko sayo, gagawin ko ang lahat mapatunayan ang pagibig ko sayo."

"Ikaw akin din iniibig." Umalis na sya sa pagkakaakap sakin. Kinuha ko ang kamay nya at ang singsing na matagal ko ng gustong ibigay sa kanya.

"Etong singsing na to ang sumisimbolo ng pag-ibig ko sayo, ingatan mo ah? Saka wag mong iwawala." Sinuot ko na sa daliri nya at hinalikan ko ang likod ng kamay nya.

Tumango lang sya. Haaay, mahal na mahal ko talaga ang dugyut na to.

"Tutal ikaw mahal na ko pede na siguro ikaw halik sakin." Ngumuso sya. Haha. Ano pa nga bang magagawa ko? Sino ba naman ang hindi makakatanggi dito ? Ang tanga ko lang talaga dati para tanggihan sya.

Unti unti ko nang nilapit sa kanya ang mga mukha ko, at saksi ang paglubog ng araw sa amin kaunahang halik. Halik ng nagmamahalan.

[A/n: yo!! Wooh, hirap na hirap ako dito sana naman kinilig kayo. Pwease mag vote at comment kayo to show kung kinilig kayo haha. Epport alo dyan, ginamit ko lahat ng brain cells ko dyan haha. Yehey \(^0^)/ happy ending. Ayan ah hindi ko na kayo binitin :3 kaya mag voMment kayo, minsanan lang yan haha.]

"Woooh! Kala ko mamatay na ko, antaas pala nito wooh!!" Ako tingin lang sya.