When Mr. Syudad meets Ms. Gubat | Vicerylle Story

The history of pag padpad sa gubat

JM’s POV

“Sya nga pala lalake, pano ikaw punta dito gubat?” oo nga noh, nakalimutan ko ng ikwento ang tingkol dun.

“Ha, gusto mo malaman?”

“Kaya nga ako tanong eh -_-” oo nga naman XD

“Ganto kasi yun….”

*FLASHBACK*

JM’s POV

“May day may day.. babagsak na ang helicopter na sinasakyan ko, 1234 HI-Five XD [a/n: Hindi ko alam kung pano eh kaya hula hula na lang XD btw, si JM yung piloto]”

“May day June day July day any time of any day” [a/n: natatawa talaga ako habang sinusulat ko to XD]

“Ay nako babagsak na ko, Ba bye na nga senyo wala kayo kwenta kausap” kabanas hindi man lang nasagot muka kong tanga salita lang ng salita, pero walang kausap.

“AYan na!!! Ready na ko for impact… 1…2….3” TT.TT Lord kayo nap o bahala

*bogsh! Bagang! Bulok na ngipin! Tugutug! Wreck! Eek ek! Wapak! Kering keri* [a/n: ang haba ng sound effects XD pasensya na kung loko loko lang ah, ayaw ko seryosohin XD]

“Aaahhh!! Ara- aray- naku po, angsakit, ang balakang ko, buhay pa ba ko? Nahinga pa?” minulat ko dahan dahan ang mata ko at 0_0. Medyo OA. Lang ako, hindi naman pala ako nasaktan haha. Bago nga pala mag impact tumalon na ko sa may pinto at swerte namang sa may bush ako bumagsak ^0^ Thank you LORD :D

“Aah!!! Sira na yung helicopter, pano na ko mamakauwi nito? TT.TT” Ah, baka naman may tao dito kahit papano, makaikot nga muna dito..

*After 30 mins*

“Ah, walang, tao dito TT.TT makabalik na nga lang sa helicopter try ko ayusin baka maawa sa charms at kagwapuhan ko kusang maayos XD”

*after 30 mins*

“San nga ba yung daan? Wahh TT.TT naliligaw ako >.<”

*after 30 mins*

“Sa wakas nakabalik din.. Pero 0_0” nasaan na yung ibang parte ng helicopter? Nawala ang elisi saka yung mismong helicopter, ang natira lang eh yung mga tira-tira na maliit na pyesa.

“ASan na yun?” Waaah TT.TT mamamatay na talaga ako dito :’(

[a/n: gusto nyo malaman kung ano nangyari sa helicopter? Pwes eto ang nangyari. Hindi to kasama sa flashback ni JM]

May 4 na basurerong napadpad sa gubat… [a/n: ipupush ko to XD]

“Oy pare kuy! Tinganan mo! Tiba-tiba tayo dito!”

“oo nga pare! Hulog yan ng langit!!”

“Uguk *palo sa kasama* MAlamang hulog yan ng langit, may pakpak eh”

“Uy tingnan nyo! May electric fan oh! ANg laki, baka lumipad tayo sa lakas ng hangin nito.”

“Tange hindi yan electric fan!! Wing meal (wind mill) yan”

“weh? Spell mo nga yan ”

“aba ang dali naman! P-A-K-P-A-K-M-A-N-O-K”

“Talaga? Ang bobo naman hindi kaya yan ang spelling..”

“Hindi ba?”

“ANg tama ay P-A-K-P-A-K-K-A-N-I-N”

“Ay oo nga, ang tanga ko naman” [a/n: pareho kayong tanga XD]

“Mga Pare may multong mamamatay tao!!”

“Ha patingin!” lapit sa kasama

“Hala pare! Naging dalawa na yung multo!!”

“Alis nga! Patingin!”

“Hala pare!! Tatlo na ang multo!!”

“Patingin nga!”

“Hala pare!! Apat na ang multo!! TT.TT takot ako…”

“*tingin tingin sa isa’t isa* baka multo ng electric fan!!!”

“Wing meal nga yun.”

“Mga tange!! Salamin yan! Mga pagmumuka nyo yan.”

“Ha? Multong mamamatay tao na tay- ARay!”

“SIra ulo! Tumigil ka na nga, kunin na lang natin to para may maiuwi na tayo sa pamilya natin.”

“Oo nga! Tara na dali!”

*end of flashback*

Ryan’s POV

“Yan yung dahilan kung bakit ako nandito” ha? La ako intindi.

“La ako intindi.”

“Basta, diba nga galing ako syudad maraming ganun dun.” Ah oo nga.

“Bakit hindi mo sama prinsesa sa sabi mo syudad?”

“Ha? Ayoko nga, pabigat lang yun, saka hindi ko nga alam kung pano babalik dun eh -_-”

“Ay, kalimutan na nga natin yun, ikaw handa na para iyo ligaw.” Kelangan sya marami lakas.

“AH, ano gagawin ko?”

“ikaw tulog na”

“Ah, ok?”

[a/n: Yo! Muka kong tanga habang tina-type to XD tawa ako ng tawa, sira ulo lang eh, natatawa sa sariling kacornyhan XD haha. Kayo ba natawa kayo? VoMment :D Yieeh! Ligawan na, tas konting kembot na lang nasa syudad na sila :D Curious kayo kung pano sila makakapunta sa gubat? Ako rin eh XD may idea na ko kaso hindi ko pa alam kung pano pag dudugtungin XD]