The Prodigals

Chapter 7: Kaguluhan sa Silithos

"Silithos, huh," mahinang bulong ni Valentina dahil di-hamak na mas komportable at maganda ang pansamantala nilang tutuluyan kumpara sa Breva. Kahit saan siya lumingon ay nakakakita siya ng ginto at mga brilyante bilang mga palamuti. Sa gitna ay isang maganda at kumikinang na aranya at napakaraming upuang binabalutan ng kulay pulang tela. Malambot ang karpetang gawa sa balat ng oso at may mga halamang nasa bawat sulok ng malaking silid.

Nasa ikatlong palapag sila ng coloseo at sa mga oras na iyon lang niya nalamang may ganoong lugar pala sa loob ng sentro ng Rubelhizb.

"Haria! Narinig kong isa kang mersenaryo!" pambungad kay Valentina ng isa sa mga kalahok na nasa anyong tao at may dalang pana. Sinundan siya nito habang naglalakad at sabay silang naupo sa isang mahabang upuan. Tiningnan nila ang iba pang kalahok na naghahanap ng mapupuwestuhan. "Ngayon lang ako nakakita ng isang mersenaryo! Nakagagalak!"

"Maigi," tipid na tugon ni Valentina na walang ibang gustong mahanap ang mata kundi ang halimaw na si Gangia Shima.

"Galing ako sa siyudad ng Trisfal, anak ako ng isa sa pinakamayamang mangangalakal sa aming bayan. Ako ang kinatawan ng aming konseho upang lumaban sa Sanguina Torneo."

Sa wakas ay napansin na rin ni Valentina ang kumakausap sa kanya. Hinagod niya ito ng tingin. Hindi ito mukhang halimaw at nasa ngiti nito ang kainosentehan. Walang ibang makita ang mersenaryo sa mata nito kundi saya na gaya ng sa isang batang paslit na walang muwang sa mundo. Nakatirintas ang itim nitong buhok na umabot hanggang balakang ang haba at bahagyang nakapatong sa itaas ng dibdib nitong tinatakpan ng makapal na balabal na yari sa magandang uri ng hinabing tela. Napakapula ng labi nitong bumabagay sa namumulang pisngi at maputing kulay ng balat. Napakasimple lang nito at nagtataglay ng matimyas na tinig. Masasabi ni Valentinang kayang humanay ang kagandahan ng kausap niya sa mga binibining nakilala niya sa bayan ng Ghunna at Rhoxinu.

"Rothgar!" tawag ng mababang boses na napakapamilyar kay Valentina.

Papalapit sa puwesto ng dalawa ang isang halimaw na gawa ang katawan sa bato ngunit hindi na isang palapag ang taas. Tumitindig na lang ito sa isa't kalahating metro ayon sa sukat ng tingin ni Valentina.

"Ikaw," may galit na bulong ng mersenaryo.

"Akala ko'y hindi ka nila papayagang gumamit ng mahika, Garin," nagagalak na sinabi ng kausap ni Valentina.

"Wala silang magagawa dahil hindi ako magkakasya rito sa tunay kong anyo." Inilipat nito ang tingin kay Valentina. "Ang babaeng mersenaryo."

Akmang huhugutin ni Valentina ang espada niya nang pigilan ng katabi. "Wala rito ang laban, binibini. Ang oras ng pahinga ay oras ng pahinga." Tumayo na ang taong taga-Trisfal at lumapit sa batong halimaw. "Ito ang aking kaibigang si Garin. Siya ang kinatawan ng bayan ng Alterac Murogh. Pinaslang ng mga mersenaryo ang ilan sa kanyang mga kauri kaya't hindi ko siya masisisi kung bakit iba ang pakikitungo niya sa iyo, at. . .ah! At bago ko malimutan, ako ay si Rothgar, mula sa pamilya ng Velare."

Hindi naalis ang masamang tingin ni Valentina kay Garin. Mababa ang timbre ng boses ng mersenaryo nang sagutin si Rothgar. "Panlalaki ang pangalan mo, anak ng mangangalakal."

"Natural lamang! Isa ka rin ba sa nagkamaling isa akong dilag? Mga tao at imortal lamang ang nagkakamali sa akin." At humalakhak si Rothgar ngunit babae pa rin ang tinig.

"Napakaganda mong lalaki," dismayadong nasabi ni Valentina. "Mga representante kayo ng kani-kanilang mga bayan? Bukal sa loob ninyo ang pagsali sa Torneong ito?"

Nakangiting tumango si Rothgar. "Kada taon, sumasali ang mga bayan sa Sanguina Torneo at nagpapadala ng kani-kanilang mga representante upang lumaban. Nagsimula ang Torneo mula noong bumaba ang isa sa kawal ng Banal na Tagapagpanatili at gumawa ng kasunduan sa mga nilalang ng mundo."