Chapter 10 - The Courting

830 14 2
                                    

Jenny's POV

Akala nila nasa akin na lahat....

Akala nila perpekto na ang buhay ko....

Akala nila kaya kong makuha ang kahit ano ng walang hirap....

DI NILA ALAM, MALING MALING SILA....

Behind my smile is a hurting heart, Behind my laughs Im falling apart. Look at me closely and you'll see... The Person I am, Isn't Me.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tama na nga muna ang drama ko >.<

*Ring* *Ring* *Ring*

*Ring* *Ring* *Ring*

*Ring* *Ring* *Ring*

"Hello?! Oh bhes, napatawag ka?" 

"Bhes!! Punta ka mamayang gabi dito sa Botanical Garden ng **** Hotel ng 9:00 sharp ha!"

"Ha? Bakit? Anong meron?"

"Basta bhes ha!! Gandahan mo din ang suot mo ha! Kapag di ka pumunta, huhuntingin kita!"

"Ay siya.. Oo na.."

"Sige bhes, BYE!"

Hmmm.... Ano kayang meron? Nakakaexcite naman XD haha... 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mark's POV

"Di ba kayo nakakaintindi??! Sabi ko yung roses ay doon sa may fountain! Atsaka yung table dapat sa ilalim ng lights! Magsiayos naman kayo! I want this night to be perfect!"

"OA mo naman masyado Mark -__-" SAbi ni Camille.

"Nakakastress kaya.. Feeling ko hindi maganda ang kakalabasan ng arrangements eh.."

"Trust me! Magiging ayos lang ang lahat! Katulong mo ako sa pagoorganize nito eh! haha"

"Sana nga" Yun na lang ang nasabi ko..

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Camille's POV

Ilang minuto na lang bago dumating si bhes.. At infernes... Ang ganda nga ng kinalabasan ng ayos nang mabuksan ang lights. Nakapwesto sa tabi ng fountain ang table at ang greenhouse na pabilog ang nasa likuran nito. Napaplibutan ang fountain ng mga kulay pulang bulaklak na naka heart shape ang arrangement. May mga dim light din sa paligid na kulay yellow, red and green. May make-shift stage din sa harap ng table para sa gagawin nitong paghaharana mamaya. Hindi talaga nasayang ang simula umaga naming pagaayos dito. Mukha ding nakisama ang kalangitan dahil maaliwalas iyon at kitang kita ang mga bituin na tila glitters na ibudbod doon. Buo din ang buwan at maliwanag. MAy mga magviviolin din. Hanep! This is every girls dream ah..

"Are you ready?" tanong ko kay MArk.

"Ofcourse. Nasan na ba daw siya? Sabi ko nang dapat sinundo ko na lang siya eh."

"Super lapit na daw niya! Wag kang masyadong atat ok?"

And right on cue dumating na nga si bhes na nakaayos ng super ganda na dress habang si Mark ay naka tuxedo. Tumago naman ako sa isang liblib na lugar para mabigyan ng somewhat along time ang dalawa pero syempre makakanuod parin ako XD

"Good evening Jenny, You look lovely." Kitang kita ang admiration sa mga mata ni Mark.

"Thank you. Wow, ang ganda ng lugar. you set this up?"

"Yes. Pinaghirapan ko para sayo."

Ahem! Tumulong kaya ako >:P

"Shall we?" PAgaanyaya ni Mark kay bhes papunta sa table.

"Sure" She smiled.

They had dinner first then a little chit-chat. Hmmm... Medyo nagugutom na din ako :(((( PAgtyatyagaan ko na nga muna itong biscuit sa bag ko! :"((((

---------------------------------------------------------------------------------------------

Ito na ang hinihintay ng lahat XD MArk stood up and got his guitar and made his way up to the stage. Ito na ang bunga ng ilang araw naming pagprapraktis....

Walang tigil ang gulo sa aking pag-iisip 

Mula ng tayo'y nagpasyang maghiwalay 

Nagpaalam pagkat di' tayo bagay 

Nakapagtataka, ooh-wooh 

Kung bakit ganito ang aking kapalaran 

Di ba ilang ulit ka ng nagpaalam

Bawat paalam, ay puno ng iyakan 

Nakapagtataka, nakapagtataka 

Infernes maganda ang pagkakatugtog niya ng gitara at maganda din pala ang boses niya..

Hindi ka ba napapagod 

O di kaya'y nagsasawa 

Sa ating mga tampuhang,

Walang hanggang katapusan 

Napahid na'ng mga luha 

Damdamin at puso'y tigang 

Wala ng maibubuga 

Wala na akong maramdaman 

[ Lyrics from: http://www.lyricsmode.com/lyrics/s/sponge_cola/nakapagtataka.html ]

Walang tigil ang ulan at nasaan ka araw?

Napa'no na'ng pag-ibig sa isa't-isa? 

Wala na bang nananatiling pag-asa ?

Nakapagtataka, saan na napunta? 

Huwaw! PROUD AKO AS IN :"D haha.

Napahid na'ng mga luha 

Damdamin at puso'y tigang 

Wala ng maibubuga 

Wala na akong maramdaman 

Kung tunay tayong nagmamahalan 

Ba't di tayo magkasunduan

The song was bad enough for this situation so giving it emotions is not really a good thing....

Hindi ka ba napapagod 

O di kaya'y nagsasawa 

Sa ating mga tampuhang,

Walang hanggang katapusan 

Napahid na'ng mga luha 

Damdamin at puso'y tigang 

Wala ng maibubuga 

Wala na akong maramdaman 

I sense something is wrong with Jenny. Parang naasiwa siya... I think may hindi siya sinasabi sa akin?

--

--

--

--

--

Bigla na lang akong nagulat at pati na din si MArk nang tumayo si Andrea sa gitna ng kanta at tumakbo palabas. Nabigla din si MArk at nagkatingin kami but I just gave him a shrugged because I'm as clueless as him.

Mark's POV

Tumingin ako kay Camille para humanap ng sagot sa biglang pagalis ni Jenny pero katulad ko wala din siyang alam. Umalis na ako sa kinatatayuan ko at umalis para hanapin si Jenny.. I searched everywhere in the Hotel.. I couldn't find her... What did I do wrong? :/

The Other Side of LOVE (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon