Kambal sa Punso

Truth

Chapter 13 

TRUTH 

[Mariel's POV] 

Pakiramdam ko puputok ang utak ko sa kakaisip sa napanaginipan ko kagabi. Oo over rection pero buong buhay ko madalas blur ang mga dreams ko. 

Last night lang naging malinaw pero masiyadong nakakatakot. What if tama ako na premonition yon? 

Paano nga kung mamatay ang isa sa amin ni Maribel? At sila Justin? Magulo at makulit si Justin pero his jolly at napapangiti niya ako. 

Si Rein, kahit ganoon naman yon na hindi nagsasalita alam ko na lagi yon nasa tabi ko at kahit minsan hindi pa siya nag failed. 

I sob. Masiyadong komplikado. Naramdaman ko na lang na may umupo sa tabi ko. Nilingon ko yon at si Rein. 

He just look at me at hinawakan niya ang ulo ko. He pulled my head to lay into his shoulder. Hindi ako nagpapigil at pakiramdam ko lalo lang lumakas ang loob ko para umiyak ng umiyak. 

Makalipas ang ilang minuto na ganoon lang ako nagsalita na si Rein. 

"If you have problems you know you can confine it in me." 

Tiningnan ko siya. I sniff. For a moment I hesitate pero naisip ko mapapagkatiwalaan ko naman siya. I breathe. 

"Maniniwala kaba kapag sinabi ko na may kapatid ako?" 

"Why not, Oo, bakit hindi kung sinabi mo." 

"You really don't understand--" 

Pintol niya ang sasabihin ko. "I would if you explained it." 

Huminga ako ng malalim and I sniff again. 

"I have a sister, Maribel, my twin sister actually. Nalayo siya sa amin pero kahit minsan pakiramdam ko hindi siya hinanap ni Papa. Hindi ko sinabi yon kahit kanino kasi wala naman maniniwala eh. Kaya kami lang nila Ate ang nakakaalam. I once ask you if you believe in super naturals. It's also true that I study about them kasi gusto ko makita ang kapatid ko. We were two years old. Kinuha siya ng isang witch. She's not witch actually isang siyang nuno." 

I look at Rein na nakatingin lang siya sa akin habang nakikinig sa mga sinasabi ko. 

I smile bitterly.  

"Hindi ka naniniwala diba? Sa paningin mo, nasisiraan ako ng bait." 

"No." 

Tiningnan ko siya at nakatingin siya sa malayo. Nagsalita ulit siya. 

"Kapag sinabi mo. Naniniwala ako." 

"Dahil sinabi ko. You believe kasi sinabi ko pero hindi kung hindi ko sinabi." 

Tumingin siya sa akin at hinawakan ang kamay ko. 

"I believe kasi it's not like you to go insane and study about them for fifteen years just to prove something. At lahat ng sasabihin mo, papaniwalaan ko." 

I open my mouth to argue but suddenly, I felt gratitude from Rein dahil sa sinabi niya. Si Papa, sila Ate Angela, 

kahit minsan hindi nila nakita yong effort na yon to believe that Maribel might be somewhere out there samantalang si Rein narito sa tabi ko ngayon. 

Tumulo ang luha ko and start to cry again. 

"I don't know what to do. I miss my sister pero pakiramdam ko wala naman ako magawa. Hindi ko nga alam kung paano ako magsisimula. Hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin." 

Hinawakan ni Rein ang kamay ko.  

"I'm here to help. I promise you, simula ngayon hindi kana mag isa sa paghanap sa kapatid mo."