4 Who Cares?

14 1 0
                                    

Sa sasakyan niya ako dinala upang makapag usap kami. It's been what... a month or so since we saw each other. Kahit sa loob ng campus ay hindi kami nagkikita. Looks like the guy's kind of guilty, eh?

Ang paglibot ng aking mga mata sa paligid ng interior ng sasakyan ang awtomatiko kong ginawa, finding some attestation.

"If there is a chance, I will take it, just to get rid of you." Kaagad kong sinabi sa kanya habang naghahanap pa rin ng matibay na ebidensya gamit lamang ang aking mga mata.

"You gave up like everything we've been through was not worthy."

I sarcastically laughed at what he just said. At talagang sa kanya pa nanggaling? Nakakahiya masyado!

"You cheated like everything we've been through wasn't worthy enough for you to stay fvcking loyal." Panunuya ko sa kanya pero sa totoo lang ay gigil na gigil na ako. I can almost feel my fist shaking, wanting to punch some asshole guy right here.

Mukha naman siyang walang maintindihan sa sinabi ko. Aba ang galing din pala nito umarte! Inirapan ko lang siya.

"W-what are you saying?"

I smirked. Sasagutin ko ba talaga ang tanong niya? Hell, no! I know what you did, hindi uubra sa akin 'yang mga ganyang arte.

"Sophia..." Ramdam kong nagpipigil lamang siya pero gustong gusto niya na talagang sumabog. Maybe I hit the ego of him.

Naalala ko ang ebidensya ng panlalamig niya nang halos isang taon. I never delete it for a moment like this. Tinipa ko ang password ng screen lock ng aking phone at saka tumungo sa messages para maipakita ko ang pinakainiingatan kong mensahe niya.

Ipapakita ko na sana sa kanya ng biglang may nagring, it's his phone.

"Yes, hello? Cancel it, I have an important matter to do now." Tuloy tuloy na sabi niya habang nakatingin sa akin. I equaled his stare for him to know that I am not that easy to wreck.

I rolled my eyes. Hindi ako makapaniwala na talagang nananahimik ako dito habang hinihintay siyang may ibang kausap.

Because I know, that this feelings for him still linger. Not until I get the closure I am waiting for.

Because I know, I'm still hoping that I am a hundred percent wrong with my doubts about him and his loyalty to our relationship.

I still wish that he's not some fuck boys enjoying the royalty to cheat to their girls, that what we have been through is a gem for him.

Tinagilid ko agad ang aking mukha nang maramdaman kong may isang patak ng luha ang tumulo sa kanang mata ko. I can't let him see it, mabilis kong pinalis iyon. I immediately went outside pero lumabas din pala siya at mabilis na nakaikot.

"Sophia..." He held my arm. "Sweet, I miss you. Don't be like this to me. Get lost of those things that made you feel that way for me." Nagpantig ang tainga ko doon. Get lost? Palalagpasin ko lang. No way!

"I'm sorry but I'm no saint." I smiled at saka tinabig ang kamay niyang nakahawak.

"Sophia," Parehas kaming napatingin ni Xander sa lalaking tumawag sa akin. That baritone, kahit bilang lang sa kamay kung ilang beses ko narinig iyon ay alam kong siya iyon.

Why is he calling my name, anyway?

"Sophia, I'm done with my speech. We can go home." Kumunot pa lalo ang noo ko sa sinabi niya. What is this game that he wants to play?

Namalayan ko na lang na tumango ako. I also want to escape this place, this guy's in the right timing.

He then held my hand. Inakay niya ako hanggang sa makapasok ako sa shotgun seat ng isang model ng Audi. I'm not familiar with car models, though, just their names.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 23, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Unwanted GuestTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon