Chapter 13: Let it start... I shall endure...

16 0 0
                                    


Chapter 13: Let it start... I shall endure...

Kordell's POV

"HOY KORDELL! KAILAN KA BA LALABAN? TANGA MO RIN EH NO? Ni hindi ka man lumaban ngayon di mo madala dala yang kotse mo. Tas kailangan hatid sundo pa kita para di kalang masaktan. O kaya naman dapat palagi kang may kasamang lalaki. Ano ba! Friend! Nakakainis na ah." Pagmamaktol ni Tony.

I sighed.... "Tony. Paglumaban ako edi ibig sabihin noon I stoop as low as them. And I will never do that! Saka pwede mo naman akong iwan eh. You could go and do what you want." Sagot ko kay Tony.

Ano kamo yung pinag uusapan naming? Ganito kasi yan. The day that I let him drag me on one of their training sessions, noong ding araw na iyon nasira ang tahimik kong buhay. Hahaha. The fangirls saw me. At first they thought I was a one time thing. Pero he insisted to be with me at times that he could. Ewan ko ba dun.

So ayun na nga nakita kami ng rabid fangirls and here I thought they were just rumored as rabid. Hindi pala. They threw eggs on my car. Sabotage my locker. Kaya kay Tony ako nakikilagay ng gamit eh nde nya naman kasi gingamit kasi nakadorm lang sya malapit sa school.

It's been 3 weeks since then and not once did I let them bother me. Sabi kasi ni Ate, I shouldn't stoop as low as those bullies so I never did.

"at hanggang kailan ka magtitiis?" tanong ni Charlotte.

"Lilipas din yan." Sabi ko na lang still looking at my notes. Never read a damn thing.

"Tanga, hangga't di ka lumalayo sa Volkov na iyon di ka rin lalayuan ng mga fangirls niya." Diretsahang sabi sa akin ni Tony. Talaga tong baklang ito walang pakundangan kung magsalita.

I shrugged before letting myself succumb into my own world. I know sa sarili kong hindi ko na magagawa pang lumayo kay Andro. I know I'm selfish to myself pero naging attach na rin ako sa kanya.

Andro was also attached to me and I am scared of what might happen once he knows the true reason of why I talked to him at the first place. Hindi ko naman din aakalaing magiging ganito yung mangyayari. Never expected that I would get attached to him nor would he.

Isa lang naman talaga ang balak ko, at yun ay magsorry sa kanya but at that time I don't think he deserve the sorry kasi he's too arrogant for my liking pero nung nakilala ko na siya ng lubus lubos ay ..... I saw everything inside and out. And there's nothing that could stop me from falling into his charms.

Although I still don't know if my feelings would stay as me being fond of him because he was so dedicated to his mother and sisters or am I really falling in love with him.

I Am. Totally. Screwed.

Ugh. Ang init init naman ditto!

I thought as I watched the team playing off with the other team who came for a practice game.

Medyo nainip din ako kaya umalis ako sa pwesto ko para maglibot-libot. May mga fans din kaya medyo ingat ako sa kilos ko. Ayokong mapansin nila ako at magkagulo pa dito. Nakakahiya naman kay Andro at sa kabilang kupunan kung dahil sa akin ay ma-i-interrupt ung game nila.

Pero mukhang minamalas yata ako ngayong araw. Kasi pagliko ko nakita ko yung mga bruhildang head ng fansclub ni Andro. Mukhang may hinahanap at malakas ang kutob 'kong ako yung hinahanap nila. I silently prayed that they wouldn't see me as I slowly retreated pero hindi ko nagawa iyon kasi nadulas naman ako bigla.

At sa lahat ng oras na aatake yung pagiging clumsy ko, ngayon pa. Sige lang ganyan naman eh. Oo na. tanggap ko na. May pagkamalas talaga ako kahit kailan.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 16, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Mistaken IdentityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon