Mistaken Identity

Chapter 1: G.M.O

A/N: SOOOO HI! Guys..... To tell the truth hindi talaga sa akin ang story na 'to. Well ako ang sumulat but every idea, scenes and characters was made by my classmate LalaLovesYou16 and another one of our classmate contributed as well..... Hope you like it.

Please Comment and Vote. 

Cover Photo by LalaLovesYou16,  great friend of mine

Chapter 1: G.M.O

            Tap. Tap. Tap. Tap. Tap. Tap. (a/n: sounds of typing yan guys)

            UGH! Erase erase erase!!!!!

            YOKO na! wala talaga akong maisip na maisulat for the next issue ng magazine namin! Huhuhuhu. :’( Lagot ako kay Chief nito. Malelate nanaman yung article ko.

            Hirap ba namang maghanap ng magandang itopic. Yung bang hindi pa nila nagagaya…… haaaaaaay.

“Hoy Kordell!” sigaw ni Toni sa tenga ko. Napatalon tuloy ako sa gulat.

“AYYYY~~~ BAKLANG KABAYO!!” sigaw ko sa gulat bago humarap sa kanya. Grabe taasan ba ako ng kilay. Lokarit din tong baklang ito eh.

“HOY BABAE, FYI hindi pangkabayo ang ganda ng Lola mo! Pangbeauty queen yata to.” Komento ni Toni.

Oo nga pala forgot magpakilala hehehe.

Kordell Viell, at your service. I’m second year Mass Communication student here sa Hansford University. Mas kilala sa Graffiti Magazine bilang Aeiou (Ayu) pero syempre kami kami lang ding members ang nakakaalam ng tunay naming identity. Oh diba pang superhero ang peg.

So ano ang Graffiti Magazine ba kamo? Well it’s an “illegal” organization na tinayo ng kakambal ng University Student Council President na si Candice. Siya ung tinutukoy kong si Chief. Yung USC President naman namin ay si Candour. They are both fun to be with, wait nawawala tayo. So yung Graffiti Magazine ay masasabi na ring Magazine ng mga tsismosa. Hehehe lahat na kasi siguro ng issue sa buong University napapublish namin at ipinaparating sa mga estudyante. Mapatsismis man yan o totoo.

And the writers inside it shall never say their true identity. Mamaya makidnap pa kami dyan sa sobrang galit nung mga tinatamaan.

Tas yung baklang nanggulat sa akin? Si Toni yun. Anthony Ruselle kapag nasa labas na ng Organization pero kapag nasa loob aba’t nagtatransform ang  lola niyo into Antonietta “Toni” Ruselle. Isa siya sa mga writers at editors. He’s (or she’s) also my bestfriend in and out of the Organization.

            “Kordell.” Ayan may natawag na nanaman sa akin. Anu ba…. Hinarap ko yung tumatawag sa akin at pagsasabihan ko na sana. Kaso pagharap ko si Chief pala. Hahaha

            “Ui Chief, kaw pala. Kamusta?” tanong ko na medyo nangingiti.

            “Kamusta ka ng kamusta sa akin, kamusta kaya yong article mo” tanong ni Chief. With taas kilay effect pa.

            “ah… eh…. Kasi …. Chief wala pa eh. Hindi ako makapagsulat eh.” Nahihiya kong sagot kay Chief. She frowned at me.

            “Aba Kordell ang magazine ay ipapublish na next week at hindi maedit edit ni Josue yung magazine dahil wala pa article mo… at wag kang tumawa – tawa diyan Antonietta, wala ka pa ring article.” Iritableng sabi ni Chief. Sermon nanaman :’(

            “Nakaw Chief, wag ka ng mairita. Masisira yang beauty mo.” Sabi ni Toni habang minamasahe ang balikat ni Chief. Nasasarapan na si Chief nang biglang natauhan at humarap kay Toni.

            “Wag mo akong dinidistract. Mabuti pa lumabas muna kayo at tumingin tingin ng pwede ninyong gawan ng article. Dalhin nyo na rin yung camera nyo.”

            “Aye. Aye Chief.” Sabi naming pareho at biglang lumabas kasama ang aming mga camera.

*Sa Court ng Hansford University*

            “oi Anthony, ano ba kasi ang hinahanap natin dito?” tanong ko habang nagmamasid kami sa may court.

            “syempre naghihintay ako ng mga gwapo.” Bulong niya lang sa akin. Hay nako kahit kalian talaga tong binabaeng ito.

            “Halika na kasi. Alam mo namang ayaw ko dito.” Sabi ko sa kanya habang hinihila siya papalayo.

            “Ayaw mo lang sa basketball team eh. Siguro may crush ka sa isa sa kanila?” tanong ni Toni sa akin. Sasagutin ko na sana siya ng pabalang ng biglang nagtilian yung mga babae. And here goes my peaceful afternoon. Ang mga malalandi nakakita nanaman ng gwapong malaki ang mga ulo.

            Ang basketball team namin na siyang lumalaban pa sa iba’t ibang universities.  Sa palagi nilang pagkakapanalo ayan daming fans. Babaero din. Sobrang mahangin pa! Grrr…. Kainis.

            Aaminin ko gwapo naman sila. May dating at maskulado. Package na kung baga kaso ang ugali naman!! Bulag naman tong mga babaeng nagpapaloko lalo na sa Captain ng Basketball team. Si Andro Gin Volkov, may lahi kaya super tangkad. 5’7 lang ako siya 6’3.

            “Alam mo Kordell kung hate na hate mo yang basketball team, why don’t you make an article about them? Hanapan mo ng baho.” Bulong sakin ni Toni habang nakatingin. That was a good idea and for sure kahit anong sabihin naming about sa kanila wala namang mangyayari at mamatay din ang issue. So I took every shot.

            What I didn’t know was that this article that I’m about to do would be the reason of my problems that is to come…….