All I Wanted [hiatus]

Kabanata 4

Puro uno ang nakita ko. Ang saya. :D God Bless me this 2nd semester. :)

 A/N: Ang istoryang ito ay kathang isip lamang. Nagmula ang mga laman ng istoryang ito sa imahinasyon ng may akda (glancingButterfly). Anumang pagkakatulad sa totoong buhay tulad ng pangalan ng mga karakter, mga pangyayari at iba pa ay NAGKATAON LAMANG.  Inuulit ko, NAGKATAON LAMANG. 

Bahala na kayo umintindi, basta FICTION po ito. Salamat! :)

Hindi po edited ang mga updates ko, at kung may mga typographical errors ay ipagbigay alam ninyo sakin!  Kung meron man kayong hindi maintindihan, comment lang. I'm not perfect. lalala

Suggestions are open! :)

COMMENT

VOTE

BE A FAN

---------------------------------

Kabanata 4

Jamilla's POV

Papunta na ko sa bahay namin. Nakabili na ko ng aking gown at nakahanap na ako ng pwesto, nakausap ko na rin yung may ari at naka set na. And I'm so happy. Medyo malayo nga lang sa condo ko, pero ayos lang. It's a nice place at maluwang.

I was on my way sa may front gate at dun na lang ipark ang kotse ko, pero sa tindig pa lang at kulay maputla pero makinis na balat, natatanaw ko na si Ken. Yeah, I am happy he's here, but I don't like it either. Nag confess na siya ng ilang beses at ilang beses ko na rin siyang nire-reject, at nandito na naman siya.

Nang naipark ko na ang kotse ko at bumaba na ako, he's there, all smile and dashing as ever, but it never makes my heart skip a beat.

"Stunning as ever, milady." I just smiled ang come close to him and hugged him. "You know what? May meaning ang hug na 'to sakin."

"Shut up, Ken. It is just a 'friendly' hug." I told him before I let go.

"Oooh. Then you might give me some friendly kiss....here." Sabi niya at itinuro ang kanyang mga labi.

Nagiging makulit na naman siya so I just pinched his cheek. At lumakad papunta sa trunk ng kotse ko, at kinuha ang gown ko at yung sapatos ko. Sumunod naman siya at siya ang kumuha ng mga iyon.

"I can handle." Sabi ko.

"I love you." Sabi niya ng naka ngiti, at umirap lang ako.

"Ken.... How many times----" Tumawa lang siya at ayaw na naman niyang pakinggan ang sasabihin ko.

"yeah yeah... I just want you to know how I feel, you don't have to react all the time. Just listen and watch." AT ngmiti siya ng taimtim at nauna nang pumasok sa bahay.

He's a friend of mine, dahil magkaibigan ang mom niya at mom ko. He's a childhood friend. We met at the states, doon sila nakatira, I was 6 years old and I left US nung 10 years old ako, and we met again nung bumalik ako, dahil sa isang insidente dito. 

He's grown into a handsome man. He confessed to me sa states, but i said to him that 'friendship' is all I can offer. Tinanggap niya naman iyon, pero di naglaon, nag confess na naman siya. But still, I keep on rejecting his love. At ngayon, hindi na siya nag coconfess but, he keeps on telling me he loves me and wala na akong magagawa, that's he's nature, ang pagiging makulit.

I smiled to myself. I had a taste of perfection, maybe that's why, after five long years ay wala pa rin akong nakikita na lalaking katulad... 'niya'. I've tasted perfection in his arms. At wala pang lumalampas na kahit na sino sa natikman kong perfection.