No santuary (No One survives)

Hoofdstuk 6

'Waar zijn we heen gebracht drie jaar geleden?' 'Waar zijn we uberhaupt'.
'Div kijk een persoon!' Roep ik, ik wijs naar iemand van een paar meter van ons vandaan.
'Hallo meneer of mevrouw !' Roep ik 'mel wat doe je nou ga niet met vreemde praten of naar schreeuwen'.
De persoon nouja persoon komt dichterbij zonder iets of wat gezegd te hebben. 'Hallo' zegt divinia zachjes.
De vreemdeling richt zen hoofd ons kant op. 'Mel dat is geen persoon !' Roept div in paniek.
Ik blijf stil staan en bestudeerd het een beetje. Kapotte kleding stukken haar van het hoofd gezicht dat stukken vlees eraf ligt en overal bedekt met bloed en niet te vergeten de geur van.. 'Dood' zeg ik zachjes

'Shit' het probeert me arm te pakken 'div doe wat !' Roep ik.
Ik struikel naar achteren waneer ik wilde ontsnappen. 'Arggg div' zeg ik moeilijk Het ding valt op me, maar net op tijd kan ik me armen naar voor streken 'divinia schiet o-' een kogel gaat door het hoofd van het ding.
Overal op me ligt bloed en me oren piepen heel erg. 'Mel gaat het heb je ergens pijn?'
Ik schud zachjes me hoofd waneer ze me optrekt. 'wat waren dat voor dingen?'. 'Kiki had erover nouja deels Het waren geen mensen ze waren dood' ik knik moeizaam me hoofd 'dus het zijn dode.., wat willen ze dan van ons'. Vraag ik zachjes.

'Ons vlees zo tezien'. Ik voel me handen trillen als ik me hoofd gericht houdt naar de vleesetende dingen.
'Canibalen maar dan dode' 'laten we snel een plek zoeken waar we veilig kunnen zijn'.
Voor we vertrekken pak ik snel een wapen uit de tas om te dragen 'kom mee' zegt div.

We renne bomen, bosjes en speeltuinen voorbij. Allees hier is kapot het stinkt heel erg hier buiten.
'Mel blijf rennen niet stoppen !'. We rennen meters en meters we ontwijken de canibalen dingen hoe je ze mag noemen.
'Mel blijf gefocust !'.
'Div hierheen !' Roep ik. Ik wenk naar een klein huisjes paar meters van ons vandaan.
'Goed gezien' we rennen naar het huisjes toe tot er een canibal voor div verschijnt 'shit' roept div.
Ik richt me wapen naar de canibal ik schiet recht in het buik 'waarom gaat die niet dood'.
'Schiet ergen anders !' Roept div in paniek. Ik schiet nog eens dit keer raakte het zijn been 'het hoofd richt daar eens op !' Roept ze.
Ik doe wat ze zegt en richt dan op het hoofd langzaam valt het neer 'ren !' Roep ik.
Om me heen zie ik veel meer aankomen 'shit ze hoorde het geluid' roept div. Ze pakt me bij me arm en samen rennen we opdezelfd tempo naar het huisje.

We staan voor de deur. Ik druk de handel omlaag van het huis maar gaat niet open 'div hulp asjeblieft?'.
Div rent naar de deur toe en trapt paar keer tegen de deur tot de deur losschiet.
We rennen er haastig naarbinnen en sluiten dan de deur. 'Wat is dat allemaal' heigend val ik neer 'i-k kan niehh phoee meer..'
'Ik kijk wel of het veilig is hierbinnen' zegt div terwijl ze in de eerst ziende deuropening verdwijnt.
Vermoeid sta ik op en loop dan richting de keuken.

Ik open alle kasten in hoop dat er iets in zit 'empty' zucht ik. 'Veilig hierbinnen' hoor ik divinia roepen.
Ik open rustig me tas en haal een flesje water eruit. Ik neem twee slokjes en draai dan goed de dop dicht.
'Is er eten ?' Ik schud vermoeid me hoofd waneer ik divinia's stem hoor.
Samen met divinia loop ik naar de raam 'wat zulle dat voor dingen zijn?'
'Bijters.. !'