No santuary (No One survives)

Hoofdstuk 3

Vandaag hebben we pijl en boog les we leren om op dieren te jagen. het klinkt zielig maar het gaat om overleven.
Ik hou de boog goed voor me en span dan de pijl goed aan, ik richt op een hert het zijn snelle dieren ze schrikken al van een blaadje die valt, ik kies ook natuurlijk voor de moeilijkste maar als ik geluk heb gaat de pijl precies door zijn lichaam heen.
Ik laat de pijl los. Waneer de pijl de hert raakt voel ik een hand op mijn schouder, ik kijk naar achteren en zie mijn leraar trots zijn 'heel goed gedaan melissa' hij maakt een knikje dat het genoeg is voor vandaag.

Ik ren trots naar divinia toe. 'Het is me gelukt ik heb de hert geraakt, en we kunne nu gelijk naar de kantoor toe'. Divinia knikt. Samen lopen we onopgemerkt richting de kantoor 'is hij weg?' Fluisterd divinia. Ik knik.
'Laten we gaan' we gaan nog steeds onopgemerkt zijn kantoor binnen, ik begin aan de linkerkant van zijn kantoor en divinia aan zijn rechterkant.
Spulle die we aanraken moeten trug opdezelfde plek anders merkt hij dat we hier waren.

Ik trek een la open en vind een document over kiki. Ik open de document en lees hem snel door.
Niets belangrijks maar er staat hier niets over hartaanvallen. 'Ja ik kom zo ben me map vergeten'.
We schrikken van een schorre mannen stem die bij de deur staat.
'Buk' fluister ik tegen divinia. We kiezen dezelfde verstopplek onder de bureau. Divinia zet haar hand op me mond en maakt een sis gebaar, ik hou me ogen dicht en probeer me adem onder controllen te houden wat lukt.

'Brian De map van Kiki W moeten we verbranden, ze bestaat niet meer, dus er is niets meer om over haar te vertellen.' Er zijn twee mannen in deze kantoor. Maar nu weten we wel dat de leider brian heet.
Na zo'n tijdje hier hebben gezetten gaat de deur open en dan dicht de stemmen verdwijnen.
Moeizaam kruipen we onder de bureau vandaan 'mel zijn tas' fluistert divinia.
Ik kijk op en zie een boekje in zijn tas ligen. 'Wat doe je?' Fluisters divinia bot.
'Dit moet wel iets belangrijks zijn anders draagt hij niet deze boekje in zijn tas'.
Ik steek de boekje onder me trui en loop richting de deur 'mel we krijgen hier zoveel problemen mee'.
Ik haal me schouders op.

Waneer we in ons kamer zijn aangekomen doorzoek ik het boekje grondig. Zoveel namen.
'Wie is alex HG?' 'Dat was die jongen die altijd ons eten gaf en toen ging hij dood zonder reden hoezo?' Vraagt divinia.
'Volgens mij zijn de mensen die in dit boekje staan dood met een rede, alex ging dood omdat hij iemand van de leger dreigde'. 'Zoek kiki op'.
Grondig zoek ik naar de letters VP. Ik stop waneer ik kiki's naam zie 'kiki VP, doodgescho-'

Een krakende geluid van de deur gaat open, twee mannen lopen onze kant op.
Een trilling gaat door me lichaam in verstopt de boek onder me matras. We springen van me bed af en staan recht op met handen achter ons rug. 'De leider wilt jullie spreken'. Dan lopen we ze ik en divinia kijken elkaar tegelijk aan en lopen dan de mannen achter aan.

Een andere trilling gaat langs me lichaam zoveel vragen spoken er in me hoofd bang om veradden te worden wat als iemand ons wel zag wat als.
'Ah melissa en divinia goed dat jullie er zijn, zo als jullie weten is jullie vriendin omgekomen door een hartaanval, we dachten om deze boekje aan jullie te geven, deze boekje schreef kiki toen ze in de leger zat, en we wilden jullie hem special aan jullie geven'.

Een traan ontglipt lang me ooghoek als ik de boek vast houdt, waneer ik divinia bang aankijkt gebeurt het precies hetzelfde bij haar een traan ontglipt.
'Bedankt' we maken een buiging met onze hoofd en lopen dan zijn kantoor uit 'wat stond er in de boek over kiki' vraagt divinia spontaan, ik zet mijn kaken op elkaar. 'Doodgeschoten door teveel informarie te vertellen'.
Divinia slaat haar handen voor der mond. Ik veeg me traan weg 'morgen hebben we diensd we moeten de pistolen schoonmaken en vullen, we verstoppen paar van ze en halen ze morgen avond op en vertrekken hier.'
'Vanaf morgen zijn we weg hier !.'