Difficult Roads

16 (the end)

Lisa p.o.v

'Oke wanneer gaan we de vijand aanvallen?' vroeg ik. 'Nu!' riep de menigde. 'Laten we allemaal wapens pakken!' riep een man en iedereen liep naar de kast om een wapen te pakken. Het zal eindelijk lukken, we gaan de vijand verslaan, we zijn met zoveel. 'We kunnen die geheime gang gebruiken om naar binnen te komen' zei Tommy tegen mij. 

'Is iedereen klaar?' riep Justin na een tijdje. 'Ja!' riep iedereen in koor. We verlieten het gebouw en liepen op ons hoedde naar de geheime gang. 'Hey! wie zijn jullie?' riep iemand van de vijand en rende naar ons toe. Plots hoorde we een knal, en hij viel neer. 'Was hij nou net ontploft?' vroeg ik. 'Ja.' zei Gerard en liep naar ons toe. 'Dit is een apparaat die die dingen laat ontploffen.'. 'Dingen? Het zijn toch gewoon mensen?' zei Tommy. 'Het zijn geen mensen, maar een soort apparaten, robotten om precies te zijn. Dat wou ik jullie vertellen,maar jullie moesten zo nodig weg lopen' zei Gerard. 'Sorry..' zei ik. 'Gaan we nou of houden we hier een theekransje?' riep iemand. We liepen direct door, en Tommy gooide de steen opzij. 'Mam!' riep ik en rende naar de mijn moeder toe. Mijn moeder keek verward om zich heen maar herstelde zich snel. 'Mam kom mee we gaan de vijand verslaan' fluisterde ik en hielp haar overeind. Ze was erg verzwakt,maar kon nog net staan. 'Wat is dit?' riep een man. Gerard richtte het apparaat op de man, maar er gebeurde niks. 'Uh dit is geen robot schieten!' riep Gerard. We hoorde enkele schoten, en de man viel bloedend neer. Dit gaat nog een echt bloedbad worden..

Tommy p.o.v

De man werd neergeschoten. Het moest gebeuren,maar ik vond het toch wreed. 'Kom we gaan verder!' riep Justin en liep door. Had hij nou geen enkel gevoel? We liepen door, en onderweg werden er nog een paar mensen neergeschoten. 'Vincenzo!' schreeuwde Lisa en rende naar hem toe. Vincenzo zag er erg verzwakt uit, en hij zat helemaal onder het bloed. 'We moeten... mijn zusjee redden' zei Vincenzo zacht. 'Kom' zei ik en ondersteunde hem. 'Wij tillen hem wel' zeiden twee mannen en tilde hem op. We liepen een eindje door, tot plotseling op ons geschoten werd. Enkele van ons hadden vesten tegen de kogels, en stonden dan ook om ons heen. 'Stop jullie!' riepen een paar mannen van de vijand. Er kwamen steeds meer mannen aan, en enkele grepen mij vast. 'Laat me los maloten!' schreeuwde ik. 'Niet doen Gerard! Straks ontploft Tommy ook!' gilde Lisa. Gerard rende op me af, en probeerde me los te trekken. Ondertussen werd er veel geschoten op de vijand, en op ons. 'Help!' schreeuwde Lisa die werd vastgegrepen door een man van de vijand.'Val toch neer!' riep Lisa. Plots vielen alle vijanden neer. 'Dat ging makkelijk' zei Lisa. 'Help!' hoorde we vanuit een kamer. 'Lieverd kom hier!' schreeuwde Vincenzo en hinkelde naar zijn zusje. Er zaten nog meer mensen in de kamer dan alleen Vincenzo's zusje. 'Mama papa!' schreeuwde Evita en rende naar haar ouders toe. We hadden iedereen, gered die hier gevangen zat, en de vijand liet ons heel makkelijk gaan. 'Iedereen snel we moeten hier weg het gebouw gaat ontploffen!' Schreeuwde Gerard. 'Iedereen weg hier!' schreeuwde ik. Iedereen begon te rennen, maar enkele mensen bleven zitten. 'Iedereen help elkaar!' riep ik en tilde een klein meisje op. Iedereen draaide zich om, en hielp elkaar overeind. 'Snel iedereen weg hier!' riep Gerard die een oude man ondersteunde. Iedereen begon te rennen naar het gat in de muur. 'We hebben nog 2 minuten!' riep Gerard en rende nog harder. Enkele mensen waren al uit het gebouw, maar meer dan de helft was nog binnen. 'Iedereen ren!' schreeuwde Lisa. Na een eind rennen was bijna iedereen uit het gebouw. Plots hoorde we een harde knal, en het gebouw ontplofte. Ik opende mijn ogen, en zag veel puin liggen tussen de mensen door. 'Is iedereen oke?' riep ik. Enkele mensen stonden op. 'Evita gaat het?' vroeg haar moeder en omarmde Evita. Lisa en Justin waren oke. Ze hadden allebei een klein kind van de dood gered. 'Iedereen sta op als je geen hulp nodig hebt!' riep Lisa. Iedereen stond op. 'Missen we niemand?' vroeg Justin. 'Het is ons gelukt!' riep Tommy. 'Jaa!' riepen meerdere mensen. 'Nee, wacht waar is Gerard?' vroeg Lisa en kreeg tranen in haar ogen. Een einde verderop zagen we Gerard liggen, met een baby en zijn handen. Er kwamen liters bloed uit zijn hoofd, en het babytje zat maar te huilen.'Rosanna!' riep een vrouw en rende naar het babytje toe. Iedereen was gered, behalve Gerard. Gerard had meerdere mensen gered, behalve zichzelf. Hij was een held, maar wij hadden hem niet vertrouwd. 

...................................................

Justin p.o.v 

We zijn weer thuis, 2 weken terug zaten we nog tegen de vijand te vechten, en nu zitten we op de begrafenis van Gerard. Hij was erg moedig geweest, en had meerdere mensen gered. Wij hadden hem niet vertrouwd, wat ons erg speed. We konden het niet tegen hem zeggen. Nu niet meer. 

De kist werd het gat in gezakt. 'Hij was erg moedig' zei Lisa en begon te huilen. Tommy en ik sloegen een arm om haar heen, en we liepen samen weg. Weg van alle ellende om een nieuw leven te beginnen. 

______________

© xAlive_