Difficult Roads

10

Miranda p.o.v

Gerard wenkte me mee. Ik wist al wat ging komen. 'WAAROM HEB JE MET DIE BENDE LID GESPROKEN HIJ KON JE OOK PAKKEN GEK!, GA WEG JIJ! ZOEK HET MAAR UIT.' Schreeuwde Gerard. Die woorden deden me pijn, kon ik er wat aan doen dat die bende lid op me af liep.. Ik liep boos weg, ik had helemaal genoeg van hem. Eerst zegt hij dat we het samen gaan overleven en dan word hij opeens boos en stuurt hij me weg.. Samen na te denken liep ik naar buiten,in de arme van het bende lid die ik vanochtend sprak. 'Hey ik ben Justin,ik had me nog niet voorgesteld.' zei hij. 'Hey ik ben Linda' zei ik. Ik had me naam veranderd want je weet maar nooit. 'Oh hey Linda!'zei Justin. Ik lachtte naar hem en liep door. Zonder dat ik het door had pakte hij me vast. 'Je hebt hele mooie ogen wist je dat?' zei hij. Ik kreeg het stiekem wel warm van binnen,hij was dan wel de vijand, maar hij was knap wow! 'Kom je mee naar mijn huis?' vroeg hij. 'Ja hoor!' zei ik,die diep in gedachten was verzonken. Hij trok me mee,op naar zijn huis,de plek van de vijand. 

Bij zijn huis aangekomen schrok ik. Ik was gewoon bij de vijand in de buurt! Gerard en ik hadden jaren lang gezocht naar deze plek, maar zonder resultaat! En nu heb ik hem gewoon gevonden! 'Waar woon je eigenlijk' vroeg Justin. Ik schrok van zijn vraag, want ik had natuurlijk geen huis.'Oh niet hier in de buurt' zei ik. 'Maar waarom liep je dan in dat bos?, ik sta erop om je thuis te brengen straks.' vroeg hij. 'Dat is niet nodig hoor,ik loop daar al jaren' zei ik onzeker. 'Als je maar voor het donker thuis bent!' zei hij ongerust. Ookal was hij de vijand hij was wel erg aardig.. 'Maar waarom is het zo gevaarlijk in dat bos dan?' vroeg ik. 'Mijn vader zegt dat er in dat bos mensen wonen die gestoord zijn en je vermoor..' Ik onderbrak hem snel 'HOEZO VERMOORDEN HET ZIJN DOOD NORMALE MENSEN HOOR' schreeuwde ik zonder erbij na te denken. 'Woow.. rustig.. Hoe weet jij dat!?' vroeg hij. 'Uh uh laat maar..'zei ik snel. Hij keek me verontwaardigd aan. Ik begon snel over een ander onderwerp. 'Waar is jou huis eigenlijk' vroeg ik. 'Kom mee' zei hij, en hij trok me mee. Ik schrok van zijn actie, straks had hij wat door.. 

Bij zijn huis aangekomen, keek hij me doordringend aan. 'Jij woont in dat bos he?' zei hij rustig. Ik schrok en deinsde achteruit. 'Rustig maar ik hoor ook bij hun, ik woon hier alleen om meer informatie over de vijand te krijgen.' zei hij. Ik keek hem met open mond aan. 'Maar je moet hier snel weg!, straks pakken ze je!' zei hij. Opeens hoorde ik stemmen,en hoorde de deur open gaan. 'Snel,volg mij!' fluisterde hij. Ik schrok, en kroop achter hem aan een soort kelder in, en zag een hele lange donkere gang. 'Ren alvast! Ik reken met hun af!' zei hij en pakte een aansteker. Ik rende zo hard als ik kan en keek nog een keer achterom. Hij had een touw in de brand gestoken, die leidde naar een krat vol benzine. Ik zag hem rennen, en rende ook zo hard als ik kan. 

Na een heel eind rennen haalde hij me in en trok me mee een deur in. Opeens hoorde ik een heel harde knal en zag een heel fel licht. 'Die zijn dood.'mompelde Justin, en hij trok me weer mee. Na een uur kwamen we helemaal buiten adem aan in het bos. En ik trok zonder te twijfelen hem mee naar het huis. 

---------------------------------

Heeey! Sorry dat ik zo lang niet had geschreven maar ik was dus me wachtwoord kwijt ;\

Hier alvast een stuk van het verhaal zometeen komt nog meer! x

 © xAlive_