(EVVVEEET CANLARIM BİR BÖLÜM DAHA SİZLERLE :D bakalım nasıl bulacaksınız öncelikle bu BÖLÜM buraya geldıgımden berı benı yalnız bırakmayan ve hıkayem dısındada benımle gercekçten bır arkadas olan Beyzaaya canıma gelsin.Beni cok kıskanıyorda bu aralar;) bu BÖLÜM sadece onun için.. Aslında hıkayem gerçek oldugu için kararsızım yani üzülmüyorumda degıl ..bazı hıkayelere bakıorm harbi tutuluyorlar ve ne kadar cok okunmuslar büvote almak gercekten umrumda degıl ıstedıgım okunmak ve yorum almak..Gercek bır hıkaye yazdıgım ıcın ve yazdıklarımı rastgele sallayamadıgım ıcın ben bayagı zorlanıuorum YAZARKEN pek cok seyden gunluklerden ve hafızamda bı kenarda kalmıs hayyallerden yararlanıyorum ama bazıları dısında hepsı gercek.neyse yınede okuyucularımla cok memnunum hepınız cok tatlısınız ve yalnız bırakmadıgınız ıcın tesekkur ederım cok cok cok ÖPÜYORUM hepınızı sımdı daha fazla uzatmadan hıkayeye gecebılırsınız:D eheheh multımediada sarkı var acabılırsınızz ben YAZARKEN dınledım ama paşa gönlünüz bilir;/) neyse beyzam sanada iyi okumalar tatlım tum kelimeleri iyi ezberle quiz yapıcam :D tek bir şeye ihtiyacımız var okumak okumak ve okumak..;)
(YİNEDE TEKRARDAN SÖYLÜYORUM MULTİMEDİAFAKİ ŞARKIYI AÇIN. ! HEHEHE TMM TMM SUSTUM..:p )
Burada zamanım gerçekten çok zor geçiyor.Okulumu ÖZLEDİM hatta arkadaşlarımı.Sahi niye KİMSEDEN haber yok? Seneler süren arkadaşlarım kardeşim saydığım insanlar neden hala ulaşmaya çalışmadı bana? Bu kadar kolay mıydı yıkmak benim zorluklarla yaptığım arkadaşlık duvarlarımızı.Bunca senedir çırpındığım kavgada iyi günde kötü günde yanında olduklarım nasıl bırakmışlardı hatalarımdan dolayı beni bir çırpıda?
..
ALMANYAYA geleli bir süre oldu ve ben kendimi tuhaf hissediyorum.Yani bir şeylerle uğraşıp zamanımı geçirmeye çlışıyorum ama o kadar ağır ki..Adeta bana inat yavaşlıyor herşey..Ruh sağlığım hiç olmadığı kadar kötü.Hani bazen sevgilinden ayrılırsın ve kalbinde bir boşluk içindeki acıyla kavrulursun ya da ailenle sorun yaşarsın ve hayattan koptugunu kopmak istediğini HİSSEDERSİN ya ben şimdi bunlarla birlikte benzer duyguları bir arada yaşıyorum ve o kadar ağrıyor ki her yanım..Kalbim ruhum pes etmiş yenik düşmüş kırık buruk.Yerlerde sürünüyor moralim ve gülmeyi unuttum dış görünüşümün aksine..
.
.
BABANNEMLERLE BİRLİKTE kalıyorum ve Gül halamda bizimle birlikte sbah erkenden gidiyor ve aksam altıdan sonra eve dönüyor.O arada zamanımı BABANNEMLERLE yada amcamlara gittiğimde kuzenlerimle falan bir şekilde geçiriyorum ama hayatımın bir tarafı okulum arkadaslarım olmadığından boşluk tabi...
Babannem ben bir olay oldugunda
.ve bana komik geldiğinde coğu zaman hep aynı şeyi tekrarlıyor..
.
-Şöyle gülme işte Ceren.Gözlerin bir başka parlamasın.İnsanlar gözlerindeki o parıltıyı yanlış anlamasın.Senden faydalanmaya çalışmasın..
.
Babannemin bu sözleri berbat durumda olan beni biraz daha üzüyor ve kahrediyor.Ben nasıl bir insanım gülünce gözlerim nasıl oluyor kendimi nasıl kaptırıyorumda bana böyle birşey söyleniyor.Aynanın karşısına geçip gülüyorum ve ben hiçbir parıltı göremiyorum gözlerimde.Aksine o kadar mutsuzum ki herşeye.İçimdeki ben ezilmiş bir köşede mahvolmuş ruhum paspas ben insanların sömürdüğü kullanmaya bayıldığı ben..Nasıl bir insanımda bunlar geldi başıma..?
Kendimdende nefret ediyorum zaten.Etmesem bunca kötülüğü herkesten ailemden önce kendime yapmazdım.Ben bencil bir insan olsam önce kendi menfaatim için rahatım için çabalar kendime ve sevdiklerime zarar vericek şeylerden kaçmaz mıydım ki?
Ben bir hiçim..Hiçbirşey olmak insana bir şey ifade etmiyorsa. Ben niye bu kadar dertliyim..
.........BİR GÜN SONRA..........
Bugün Gündüz Hanımın yanına gittik gül halamla..
Halam beni bırakıp gitti ve biş konuşmaya başladık önce tanıştık sonra bana kendimden bahsetmemi istedi.Beni daha iyi tanımak için ve ölçmek için.Karşısında duran kız ona hayatını yaşadıklarını anlatırken kendi içimden geçenleri iyiki mimiklerine yansıtmayacak kadar profosyoneldi.
GÜNDÜZ HANIMIN GÖZÜNDEN:
Karşımda duran kız neler anlatıyordu inanamadım.Gerçekten çok zor şeyler yaşamış ve rahatça anlatabiliyor.Eskiden insanlarla ilişkileri iyi olmasa fazla sıcak kanlı biri olmasaydı bugün bana yaşadıklarını böyle rahat anlatamazdı.Aslında bir yandan seviniyorum çünkü içine atan ve sessiz olan bir kız olsaydı şimdi karşımda duran kızın aksine toparlanması ve yaşamaya devam etmesi gerçekten zor olurdu.Ona Hayatın herkesin karşısına pek çok şey çıkardığını herkesin kendince zorluklara katlandığını yaşamak için mücadele ettiklerini anlattığımda oda onlardan biri olarak bu gidişatın sonunu merak ediyordu büyük ihtimalle.Yaşının henüz on beş olduğunu öğrendiğim bu kız herkesin söylediklerine onun hakkında düşündüklerine rağmen eminim birgün hepsini aşmış konuşan yorum yapan olumsuz olan insanların gözünde çok farklı yerlere gelip herkesi şaşırtacaktı bundan emindim ve ona içimde beslediğim bir güven ve anlayışta vardı.Bu bağı herkesle kuramazdım.Kolay değildi ama bu kız etrafına görünüşünün bakışlarının sönüklüğünün aksine çok tatlı bir enerji yayıyordu.Elimden geldiğince görüştükçe bu kızın toparlanması için çabalayacağım..
.
GÜNDÜZ hanımla konuşmak beni rahatlatmıştı.Gül halamlada cok rahat konusuyordum ama o benım halam ve bazı şeyleri gercekten ya çekinerek konusuyordum yada konuşamıyordum.Gündüz hanım bana cok sıcak kanlı davranıyor.Cok hoşuma gitti bir arkadaş gibi..Beni arkamdan bıçaklamayacak bana zarar vermiyecek ellili yaşlardaki bu kadın benim toparlanmam ve bu karanlık yaşamaktan çıkarıcak bir umut tünelin sonundaki ışık gibiydi.Ama işin doğrusu ben alman vatandaşı olmadığım için yada sigortalı bütün terapi masrafları bize aitti ve bunları Gül halam karşılıyordu.Aslında halamın yaptığı her ne kadar cok duyarlı ve tatlı birşey olsada bir süre terapi masrafım sonucunda ödenicek parada dudak uçuklatıcıydı.Ne yapsam ödeyemem halamın hakkını.Umarım hayatta herşey temiz ve güzel gönlü gibi olur herşey için..Annem kadar seviyordum onu babannemin aksine..Babannemi sevmiyorum değil ondanda nefret etmiyorum ama çocukşuğumdan beri gelin kaynana olaylarına annemle babannem beni katmışlardı ve bir basketbol topu gibi birbirlerine hedef alıp yolamışlardı kullanmışlardı ve ben annemden taraf olduğumdan kanı hiç kaynamamıştı bana..
.
Bir akşam otururken ve telefonda babamla konuşulurken tam Emre çıktı hayatımıza derken Emrenin babama adliyedeki davalarını geri çekmesini yoksa birilerinin zarar görecegini söylediğini dinliyorduk ve telefon kapandığında babannem başıma dikilmiş tepemde bana yumruklarını savuruyordu..ne güzel..Şimdi hayata dahada bağlandım ve hissettiğim tel şey nefret! Bundan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmayacak!
(Bir sonraki BÖLÜM 20 vote olmadan gelmeyecek duyrulur :D olsun o kadarda yani..)
