CHAPTER 23: NICOLO ANDREI AND JARANAYA

92 0 0
                                    

Jaranaya's POV

  It's been a week. Sobrang tahimik ni kuya. Hindi sila nag-uusap ni dad at ni ate Nico. I'm so curious na about their relationship. Ano na kayang balak ni kuya? Pano ba naman kasi never nya pa akong kinausap, lagi lang syang nakakulong sa kwarto, midnight na kung kumain at lagi syang matamlay sa class. Naalala ko pa ng lapitan ako ni Ate Nico..

FLASHBACK

"can we talk Naya?" ate Nico. Mukhang alam ko na kung ano pag-uusapan namin ah.

"of course, about what?" kunwaring tanong ko.

"about your twin." Iknew it. This is it.

"Yeah, ah..what about him?" I asked nervously.

"Yeah. what's up withhim?" she said witha blank face.

"baka pagod lang . May kailangan ka ba sa kanya.?"

"Meron.." she said.

"Ano?"

"Siya." at doon ko ang unti-unting nakita ang lungkot sa mukha nya.

Agad ko syang niyakap. Bahagya pa syang nagulat pero niyakap na rin nya ako. I'm guilty. Sobra. Although alam kong wala Pa akong ksalanan, just having the thought na sasaktan ko sila, just tears me apart.

"sorry." sabi ko.

"bakit?" siya

"basta po."

"wala ka pang nagagawa Jaranaya, pero iniintindi ko na. Just please do me a favor.."  she said, bumitaw siya sa pagkakayakap.."stay away from Nicolo.Please do that for your own sake." she said. Halos kilabutan ako. Sinabi niya yon with a warning tone. Ano ba talagang meron.

I nodded hesitantly. After that, umalis na sya. Grabe. Parang bumilis ang tibok ng puso ko. Sino ka ba talaga Nicolo? Ano bang meron sa inyo ni ate Nicolai? This is so intense.. argh!

END OF FLASHBACK.

Hindi lang si kuya ang pinoproblema ko ngayon. Pati si Nicolo Andrei Vandross! Over na sya sa kakulitan, masyado syang bossy at super kapal ng face. Plus sobrang salabahe pa nya. With his words and actions.. Mas okay na sigurong 'GWAPO' lang ang positive feature sa kanya.

Biglang nagring ang phone ko. And speaking of the Gwapong Devil...

'ano na naman?'

(ano balita?)

'di ko alam, try mo manood ng news'

(isa..)

'hey, marunongako magbilang, no need to teach me--'

(JARANAYA! ano ba!) narindi at nagulat ako sa pagsigaw nya. Bwisit.

'FINE. WALA NA SILA! MASAYA KA NA HA?' Gosh. Ano bang pinagsasabi ko? Tsk, patay.

(Really? well that was quick. Okay, I dont need you anymore. Bye babe) Oh goshwhathaveI done -- wait,

W-what the? Babe?!

NICOLO ANDREI'S POV

After what jaranaya told me, I immediately run to go to the living room. I saw Nicolai sitting at the couch wearing a blamk face while reading a textbook.

THE SILENT TRANSFEREETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon