There's No Place Like You [#Wattys2016]

3: First bump

First bump

Magmula nang umalis si Daphne, hindi ko na nakausap pa si Brixen. Hindi nya na rin naman ako pinupuntahan sa dorm gaya ng dati. Siguro ay inaayos nya na muna ang sarili nya. Trying to figure out how to err.. move on?

He must be broken. What happened to him/me was heartbreaking.

Pasukan na after ng sembreak. Nariyan na naman ang mga terror teachers, impassable exams/quizzes, impossible projects and do-or-die assignments. At ano pa bang mahirap sa pag-aaral? Katamaran. Nasa lahi na natin iyan eh.

But for the poor me, nadagdagan ang kahirapan ko sa pag-aaral dahil magmula nang magsinungaling ako, mabilis na naikalat ng mga empleyado ng Cheesemacs Incorporated na may gusto ako kay Syd Halligen.

At ang nakakaasar pa, nalaman iyon ng Super sikat kong pinsan na leader ng MG Cheerleading Squad na si Megan Peralta. Pinsan ko sya 'di ba? Pero ang turingan namin sa isa't isa ay higit pa sa hindi magkakilala. Para kaming aso at pusa. We hate each other. So i guess, titiisin ko nalang ang mga pagpapahirap nya sa'kin. Although na marami na ang nambubully sa akin dahil nadagdagan daw ang mga kaagaw nila kay Syd, tinitiis ko nalang. Pero pinapatulan ko minsan hehe. Ano sila sinuswerte? Takutin ko sila dya'n kung kailan sila mamamatay eh. Haha joke.

I'm halfway through the stairs on the hallway when somebody ignoble, worthless and insignificant knocked me down on the floor. Sumabog tuloy yung hawak-hawak kong book report na ipapasa ko kay Mrs. Halter. Oh what a catastrophe!

"Haaay ang daming tanga! Ang daming bulag! Nandito na nga sa harap iba pa rin nasa isip!". I cursed at the middle of my unfortunate fate.

Yumuko ako para pulutin isa-isa ang mga nagsitakasang mga papel.

Habang pinupulot ko nga ay narinig ko ang mga yapak ng sapatos papunta sa akin. Cheesecake! Barker Black Ostrich Cap Toe! One of the most expensive shoes in the world! Dahan-dahan kong inangat ang paningin ko sa bandang pantalon nya at Oreo! Makapal at maganda ang pagkakayari. Isang tela na hindi mabibili ng isang hamak na estudyante ng Warnsen High School.

Gulp!

I think i know who i bumped into.

"S-sorry.. i shouldn't said those words". I bowed down in humiliation.

Ngunit tinignan lang ako ni Kechi at saka tumalikod para magpatuloy sa mala-hari nyang paglalakad.

Oh 'di ba? You know now what i mean? Ang yabang noh? Napaka-arogante talaga nya. Porke ba sikat sya at matalinong gwapo? Why do i even spat out i'm in love with him? Pwede namang kay Fifth nalang ulit. Ok pa yun eh. Magagawan ko pa ng paraan yun eh.

"Urghhh! Snobber!". Wait.. naibulalas ko ba?

Hala shit!

He stopped in an instance and half-faced me. I could see a glimpse of strangulation in his eyes.

"Apology accepted.. Yatsume". He emphasized the last word.

Tumalikod na sya at muling naglakad. Hey i saw that devil smile!

Hmm.. siguro kahit ngayon lang. Kahit ngayon lang, papatulan ko 'tong mokong na'to.

"Well.. thank you Kechi". I think that served him right. Nagbuga ako ng hangin.

Nagpatuloy na muli ako sa pag-akyat. In the middle of my hating plea about Syd, i just found myself in front of the English Department Office. Sa kakatalak ko, nandito na pala ako.