There's No Place Like You [#Wattys2016]

1: In a pickle

In a pickle

"I love you Daphne Kurt Soluaga Alvares. Will you be my girlfriend?". Habang nakaluhod, nakangiting sinambit ni Brixen ang mga tanong na dati nya pa pinaghahandaan.

"I love you too and yes Brixen Kyle Lacsamana". Masayang tugon ni Daphne.

"Whoo!". Umalingawngaw ang mga sigawan at hiyawan ng mga estudyante ng Warnsen High School. Naroroon ako sa dulo at tinitignan silang masayang nagyakapan. Parang wedding organizer nila ako.

Ang swerte naman ng dalawa kong best friend. Nagkatuluyan.

Now is the time to let my feelings go. Sabi nga, kung mahal mo, palayain mo. Iyon ay kung hindi ikaw ang mahal. So, i'm going to loosen my grip now. Maybe our feelings were meant to fall in separate dreams. I'm just too in love to believe that there will be him and me.

Tama na. Ayoko nang umasa. Hussle magselos kapag walang karapatan.

It was nearly the end of school hours kaya't marami na rin ang nagsisi-uwian. I watched them in mix emotions as they passed to the exit gate like a newly wed.

What a cliche story. Sa dinami-rami ng taong nandirito sa Pilipinas, ako pa ang makakaranas ng ganitong sitwasyon. Ako pa ang makakaranas ng ganitong uri ng kasawian.

Pero nandito na eh. Hindi na mababago kung ano ang nangyari. Hindi naman kasi sa lahat ng oras, masasagot ang hiling mo. God still has better plans.

Nagsimulang mag-unahan palabas ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan kaya naman napagpasyahan kong lumabas na ng eskwelahan. Balak ko na sanang umuwi nang..

Screeeeeeech! Boooooggggssshhhh!

Nakarinig ako ng malakas na pagbabanggaan kaya naman tumakbo ako palabas.. only to see the lifeless Daphne lying on the ground.

"MAVEN! Bes! Maven! Huy!".

Na-realize kong nakabitaw na pala si Brixen sa pagkakahawak ko sa kanya. Shockingly, i look at his eyes. Hindi ko inaasahan ang nangyari. Ang nakita kong nangyari.

"It can't be.. ". Bulong ko sa sarili ko.

"H-ha?". Tumingin uli ako kay Brix na narinig pala ang nasambit ng bibig ko. I'm confused if i'll tell or not. Gusto kong sabihin pero paano? Mahirap paniwalaan ang mga bagay na walang pruweba.

At isa pa, anong sasabihin ko sakaling tanungin nya'ko kung saan ko naman nahagip ang mga pangyayaring iyon.

Ayoko.

"Brix.. hindi kaya, mali 'to?". Malungkot na tonong tanong ko sa kanya.

"Ang alin?". Tumaas ang isa nyang kilay na nagbadyang naguguluhan sa paligoy-ligoy kong desisyon.

Nung dati kasi'y grabe ako kung maipagtulakan at mailakad sya kay Daphne tapos ngayon ay bigla-bigla ko na lamang syang bibigyan ng dahilan para magdalawang-isip? Ang gulo naman yata no'n.

"I mean.. masyado pa tayong bata at marami pa tayong dapat gawin o unahin. We can't just skip it". Angal ko. Right now, i'm thinking of an alibi para lang iatras nya ang plano.

"But.. i'm willing to do it all with her Maven. I'm not giving up on her. You know me". Napabuntong-hininga nalang ako. Looks like his mind is full.