3 Days To Make Him Fall

Epilogue

3 Days To Make Him Fall | -- EPILOGUE

Nagising ako na mukha ng gwapo kung asawa ang bumungad sa akin. Napakahimbing ng tulog niya. Sariwa pa sa alaala ko ang nangyari ng araw na iyon. Ang araw kung saan nahanap niya ako kung saan humingi siya sakin ng tawad. Ang dami kung gustong sabihin ng araw na iyon pero tanging pag iyak nalang ang nagawa ko.

Naramdaman ko na naman ang pag iinit ng sulok ng mata ko. Kung dati umiiyak ako ng dahil sa nasasaktan ako, this time naiiyak ako dahil sa sobrang kasiyahan. Hindi pa rin kasi ako makapaniwala na kasama ko na siya ngayon.

Kusang umangat ang kamay ko para itrace ang ilong ng asawa ko. Maya maya pa ay gumalaw ito at hinuli ang kamay ko.

"Good Morning Love!" masayang sabi niya habang nakapikit. Dahan dahan niyang iminulat ang mga mata niya. Unti unting nawala ang ngiti sa labi niya ng makita niya ang mata kong umiiyak.

"Shit !" yun lang ang lumabas sa bibig niya saka ako niyakap ng mahigpit. Nakasubsob ako ngayon sa dibdib niya. Ramdam na ramdam ko tuloy ang lakas ng tibok ng puso niya.

"Shhhh ! love, may napanaginipan ka bang hindi maganda? Bakit ka umiiyak" tarantang tanung niya. Hinahalik halikan niya ang buhok ko.

Umiling iling ako bilang tugon sa tanung niya. Hindi nagtagal at naramdaman kung medyo kumalma na siya.

"Kung hindi ka nanaginip ng hindi maganda bakit ka umiiyak? may problema ba?" tanung niya ulit. Hindi pa rin niya ako pinapakawalan. Tumigil na din ako sa pag iyak.

Humiwalay ako ng yakap sa kanya, ngayon ay nakikita ko na ang nag aalalang mukha ng asawa ko.

"Masaya lang ako kasi kasama na kita." sabi ko sa kanya. Napalitan ng ngiti ang nag aalala niyang mukha. Pinisil niya ang pisngi ko.

"Ikaw talaga *Kiss* pinag alala *kiss* mo ako ha ! *kiss* " paputol putol niyang sabi habang ninanakawan ako ng halik. Napangiti nalang ako. Parang bata talaga tong si erold.

It's been two weeks ng mangyari ang araw na iyon. Marami ng nagbago. I decided to give him chance. Ganon naman talaga, pagmahal mo ang isang tao kahit gaano pa kalaki ang kasalanan niya sayo o kasakit ang nagawa niya, papatawarin at papatawarin mo siya. Hindi kailangang pahirapan pa siya hindi lang naman ako ang nagsuffer, parehas kami. Maikli lang ang buhay ng tao, "live life to the fullest" ika nga.

Bumangon na din kami para makapagluto na ako ng agahan. Nangungulit na din kasi tong asawa ko. Naghanda na ako ng agahan. Hotsilog lang ang hinanda ko.

Nagprepare na din ako ng coffee para sa kanya. Inihanda ko na ang lamesa para makakain na kami ng biglang may pumulupot na braso sa bewang ko. Naramdaman ko nalang na may umaamoy sa buhok ko.

"Hmmm. Ang bango! Nakakagutom !" sabi ng lalaking nakayakap sakin ngayon.

"Love ano ba, Hindi ko matatapos itong pag aayos ng lamesa pag di ka tumigil dyan! " nakikiliting sbai ko. Kinakagat niya kasi ang earlobe ko.

"Mamaya mo na asikasuhin yan. AKo muna" malanding sabi ng asawa ko.

"Love ano ba, kay aga aga pa oh !" natatawa ko pa ding sabi. Pero hindi pa rin siya tumitigil at this time dumako na sa leeg ko ang mga labi niya at sinisimulan ng halikan.

"EROLD ! nagugutom na talaga ako." tinawag ko na siya sa pangalan niya dahil hindi talaga siya titigil pag hindi ko siya sinaway. Ang landi na naman niya.

"OK po ! Mahal ko." sabay halik sa pisngi ko. Pasaway talaga pero napapangiti nalang ako, after all gusto ko din naman.

Hindi nagtagal at sa wakas natapos din kaming kumain. Nagliligpit na ako ng kinainan namin ng mapatigil ako. Napalingon ako sa asawa ko na nagliligpit din ng pinagkainan namin.