TRISTAN's pov
few weeks ago, i went to Sabrina's house.
she told me to come but i refuse to go. pero sinabi niya, magpapakamatay daw siya pag di ko siya pinuntahan.
i came to her because the feeling of inlove was still there, at syempre ang konsensya ko.
"Hon, i need you! i'm so sorry! please be mine again?" umiiyak na sabi ni Sabrina.
"...hindi ganon kadali ang sinasabi mo Sab. inaamin ko, may nararamdaman pa rin ako sayo. pero nandito pa rin yung sakit, Sab." sabi ko sa kanya.
"...yun naman pala eh. mahal pa rin naman natin ang isa't isa. bakit ayaw mo pang magpakasal tayo?" sabi niya.
"...dahil hindi pa ako handang tanggapin ang sorry mo, Sab!" sigaw ko sa kanya.
"...kung ayaw mo kong pakasalan, sasabihin ko sa Daddy mo na kaya tayo naghiwalay dahil sinasaktan mo ko." sabi ni Sab.
"tingin mo maniniwala siya sayo???"
"of course! remember? i'm your father's favorite girl." pagmamayabang niya.
"you're insane." sabi ko.
"yes, Tristan. i'm insane. so please, come back to me, NOW!" sigaw niya.
"NO!" ayoko na talaga. nagbago na siya. "...ang sama mo pala, Sab. ikaw na nga tong nagpabuntis sa iba, ako pa itong sisiraan mo?!" sumbat ko s kanya.
"...w-well, i don't care! papakasalan mo ko sa lalong madaling panahon." sabi niya. "...kung hindi, sasabihin ko sa maraming tao na inabuso mo ang pagkatao ko. tingin mo, hindi masisira ang pagkatao mo?" dugtong niya.
"you're crazy! sino naman sa tingin mo ang maniniwala sa mga sasabihin mo!"
"...t-tignan lang natin, Tristan. s-sinasabi ko sayo." pananakot niya.
"...sinasayang mo lang ang oras ko." sabi ko sabay alis sa bahay niya.
present...
"...Sir? sir?"
"...w-what?" napatingin ako sa nagsasalita.
"...kanina pa kaya ako tumatawag sayo. kumag ka talaga. ano ba kasi ang iniisip mo?" ang cute na warfreak pala ang nagsasalita. :)
"...pasensya na. ano ba ang kailangan mo?" tanong ko.
"ah eto. mga files niyo. yung hinihingi niyo sa akin kanina." sabi niya.
"...salamat." sagot ko. "...may lakad ka ba mamaya after your work?" tanong ko. feel ko siyang kasama e.
"...b-bakit?"
"...tara. samahan mo akong kumain. boss mo naman ako kaya di mo ko matatanggihan." sabi ko sabay kindat sa kanya.
"kumag talaga to." sabi niya ng naka-pout ang labi niya.
"haha! so cute." bulong ko sa sarili ko.
***
a/n: uuuy! natutuwa na si Boss Tristan kay Sheena! bakit kaya...:))
happy monthsary sa MY BETRAYAL! :) keep in touch! <3
edit ko na lang ulit sa comp mamaya.hihi :D
vote and comment :)
BINABASA MO ANG
My Betrayal
Short StoryA loyal boyfriend and a loyal girlfriend One lie may be forgiven... but, a lifetime lies and mistakes, can take the relationship breaks apart. note, "It takes a lot of truths to gain trust and lies to destroy it all."
