-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ace’s POV
*ring.ring*
*ring.ring*
Ang aga namang tawag niyan -______-
Kinapa-kapa ko lang yung phone ko para sagutin yung tawag.
Kung sino man ang nilalang na ito, ang aga niyang mang-istorbo.
Natutulog pa ako e.
Nagbabakasakaling mapanaginipan pa si Nathan.
Haha.
Joke lang ^_^V
*ring.ring*
*ring.ring*
Ace: Sino ‘to?
Nathan: Hindi mo ako kilala?
A: Sino ‘to?
N: Acey.
A: Acey.
N: Acey!!
A: Ay Acey. Bebu!! Hahahahaha.
Si Nathan pala!
Ang baliw mo Ace.
Ang aga naman niya kasing tumawag -_____-
A: Bakit?
N: Gising ka na.
A: Gising na ko. Hindi ito sleep talking Bebu. Hahaha.
N: Tsk.Ibig-sabihin ko bumangon ka na.
A: Ahhhhhhhh. Haha. E mamaya. Tinatamad pa ako.
N: Tss. Lagi nalang.
A: Susunduin mo ba ko?
N: Hindi.
A: Ah okay.
Akala ko pa man din sabay kaming papasok -_____-
N: Oy.
A: Bakit?
N: Galit?
A: Syempre naman.. hindi. Hahaha.
N: Sige na mag-ready ka na for school.
A: Parang ayaw ko pumasok.
N: Acey. Tsk
A: Sige na nga papasok na nga ho e. Haha.
N: Bye na.
BINABASA MO ANG
Meet the J.E.R.K. (TO BE PUBLISHED WITH REVISED ENDING)
Teen Fiction"Love can be the brightest flame that leaves the deepest scar, but still, it's the one that lighten you up the brightest." THANK YOU SA SUPPORT :D
