The Bride's Man series: All of me

Kabanata 19

“Ma’am? Ok lang po ba kayo?”

Great! I’m a piece of shit.

“Ma’am?”

“what!”

“I—I just w-ant to remind you ma’am about Mrs. Suarez?” namumutlang sagot ni Mabel.

“I’m so-sorry”

“That’s ok Ma’am, marahil napagod lang po kayo kanina, gusto nyo bang ipa-cancel ko nalang yung meet up nyo with Mrs. Suarez?”

“Nope, I’m ok mas maganda na rin kung makilala ko siya, saan ba yung sinabing meeting place”

“tumawag po siya kani-kaninalang ang sabi nya po ay mas maganda kung dito nalang po kayo mag-usap” sambit ni mabel.

“sige, mas ma---“ naputol ang sasabihin ko ng marinig ko ang mahihinang sunod sunod na katok sa pintuan ng opisina.

“ay, baka siya na po yan” mabilis naman na humakbang si mabel at binuksan ang pinto.

Agad na bumungad ang isang babae na nakatalikod at dahan-dahan na humarap sa kinaroroonan ko, , Isang babae na sa palagay ko ay hindi nalalayo ang edad niya kay mama. Maganda ang tindig ng babae halatang galing sa isang sopistikadong pamilya. Agad gumuhit ang malapad at magandang ngiti sa kanyang mga labi pagkasabi sa akin

            “She looks so familiar, saan ko nga ba siya nakita?”

Pinakatitigan ko lamang siya, she really looks familiar, saan ko nga ba siya nakita? I remember her now, siya ang sinsabing kaibigan ni mama noong college pa lamang sila, Now Diana Suarez already build a picyure on my mind, ang pinagtataka ko lang anong kailangan niya sa akin?

“Good Afternoon, Madam. Have a sit.” Umupo naman ito sa isang sofa sa loob ng opisina. “anything you want, coffee, tea, juice, soda?”

 “A cup of green tea will do,”

“Mabel, pakikuha nalang si Mrs. Suarez ng green tea” agad na tumalima si mabel at iniwan kami. Katahimikan ang namayani sa loob ng opisina kop g kaalis ni Mabel. Nakaka-ilang, dahil hindi ko alam ang pakay niya, so I cracked the silence bago pa maging uncomfortable ang lahat.

“So, Mrs. Suarez?”…what..

“Mrs. Suarez? Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi “Too formal yalaine, Tita Diana nalang. After all I’m your mother bestfriend”

“Ti-ta D-Diana”

“That’s better” tumingin ito sa kabuuan ng aking opisina “Your office is great”

“Thank you”…  “so Mrs. Suarez.. I mean Tita D-Diana, well the truth is I don’t know you personally, so im wondering kung bakit po gusto nyo akong makausap.” She paused a while, mukhang malalim ang iniisip at sa tingin ko ay alangan pa rin siya kung dapat niya bang sabihin kung ano man ang sasabihin nito.

“I-I”, bigla itong yumuko, and to my surprise I saw her weeping her tears.

Bakit ito umiiyak. May nagawa ba ako o si Mama sa kanya? I really don’t know. 

“You’re alright?” tumingin siya sa akin mataman akong tinitigan “I don’t know kung bakit nagkakaganyan ang anak ko I really don’t know hija” madali ko siyang nilapitan at dahil sa ginawa ko agad naman niya akong niyakap.

“I’m sorry hija, I really don’t know kung bakit ginawa ni Marcus ang mga bagay nay un, I really don’t know” sabi nito habang yakap ako.

“Marcus?? Marcus Suarez?”