Prologue:
Nakatingin siya sa akin. Nakatingin lang. Pilit kong iniiwas yung tingin ko sa kanya.
----
May pumatak sa mata ko. Isa, dalawa, lima, sampung patak ng luha.
----
"Kath, wag kang maniwala dyan. Pustahan lang naman pala ang lahat ng ito." sabi ko sa sarili ko.
----
"Daniel, ang bobo mo. Ang tanga mo. Wala kang utak" bulong ni Daniel habang tumutulo ang mga luhang akala niya'y ubos na.
