It's my own fault { B brave fanfiction }

✖ 13

"Sam, Gaya gebruikt drugs. we hebben drugs in Gaya der kamer gevonden"

Ik kijk Kaj aan en zie hem verschrikt opkijken. "h-hoe bedoel je.. Gaya gebruikt d-drugs?". Ik hoor me moeder zuchten terwijl ze mn vader aankijkt. "Toen we thuis kwamen besloot je moeder om het huis op te ruimen. Ze begon bij de slaapkamers zodat we daar vannacht gewoon in kunnen slapen, maar toen ze bij der bed begon viel er een pakketje uit. Toen ze hem open maakte bleek het wiet te zijn" vertelt mn vader rustig alsof het een dagelijks ding is. "maar Gaya gebruikt geen wiet. Nee zo is ze niet pap" ik sta op en loop naar boven. ik weet dat het slecht is om weg te lopen, maar op dit moment zie ik geen andere oplossing. "Sam rustig" hoor ik Kaj zeggen die mn kamer in loopt. "Kaj dat wiet is niet van haar. Het is van ons". hij zucht en komt naast me zitten. "zeg gewoon dat er is ingebroken door een drugsbende". ik kijk Kaj aan en begin dan te lachen. "wat nou? het is best geniaal" roept hij en slaat met een kussen tegen me aan. "nee Kaj denk je nou echt dat ze dat gaan geloven?". hij knikt en begint dan toch even te twijfelen. "ja daarom". ik zucht en laat me dan naar achtervallen zodat ik op mn bed lig. "je kan het natuurlijk ook gewoon vertellen". ik kijk hem aan en schud dan mn hoofd. "ze sluiten me op gek". "tuurlijk niet. Mijn ouders weten het ook". ik ga rechtop zitten en zie hem bevestigend knikken. "hoe gingen hun er mee om?". ik hoor hem zuchten terwijl hij zich naar mij toe draait. "Dat maakt niet uit, want misschien gaan jouw ouders er anders mee om dan mijn ouders. Misschien vinden jouw ouders het niet zo erg als je denkt". ik zie dat hij het moeilijk heeft dus ik trek hem in een mannelijke omhelzing. "wil je me vertellen wat er is gebeurt?". hij kijkt me aan en knikt uit eindelijk. 

FLASHBACK VANUIT KAJ!!

"mam pap ik ga naar Jai" roep ik als ik nog snel een zakje in mn tas stop en naar beneden loop. "kaj, lieverd kan je vanavond niet thuis blijven?". ik weet dat ik de laatste tijd vaak weg ben en mn ouders me nooit zien, maar ik ben jong en wil daar graag van genieten samen met mn vrienden. "morgen mam, oke?" ik loop naar der toe en druk een kus op der wang. voor dat ze nog iets kan zeggen pak ik snel mn sleutels en loop de deur uit.
***
ik open voorzichtig de deur dicht en probeer hem zo geluidloos dicht te doen. het is namelijk al 2 uur 's ochtends. als ik de woonkamer in loop zie ik dat mn ouders nog in de woonkamer zitten starend naar de tafel. "mam, pap wat doen jullie nog.. oh" ik stop met praten als ik zie dat er een zakje met wiet voor hun ligt. "I-ik kan het u-uitleggen". ze kijken me aan en knikken naar de bank als tegen dat ik moet gaan zitten. ik zucht en ga zitten. hoe ga ik dit ooit uitleggen. "Nou.. ik was een tijdje geleden bij een feestje samen met de jongens en toen um gingen we dus blowen en ja sinds dien doe ik het vaker" ik kijk ze aan in de hoop dat ze me geloven. "hoelang is dit al aan de gang Kaj? en zeg geen tijdje". ik zie mn vader me serieus en boos aankijken terwijl me moeder er gebroken bij zit. "um ik denk al 2 um 2 jaartjes". mn ouders kijken me geschrokken aan wat me best wel ongemakkelijk laat voelen. "het spijt me" zucht ik."ga maar slapen" zegt mn vader zonder enige emotie. ik knik en loop naar boven. als ik de deur van de woonkamer dicht doe hoor ik me moeder breken.
***

"Kaj.. Kaj wakker worden". ik open mn ogen en zie Jasha voor me staan samen met mn moeder. "J-jasha wat doe je hier?". ik ga recht op zitten en kijk ze beide verward aan. "nadat je naar bed bent gegaan is je vader ook gelijk gegaan. ik zag dat je mobiel nog beneden lag dus heb ik Jasha gebeld." vertelt mn moeder terwijl ze mn telefoon geeft. "nadat ze alles had uitgelegd bent ik meteen gekomen. Kaj het spijt me om dit te zeggen maar je moet het huis uit je moet mee naar Play it Fair.". ik kijk Jasha aan en schudt mn hoofd. "nee ik ga daar niet heen. ik weet zeker dat papa een betere oplossing heeft" zeg ik terwijl ik opsta. "papa wilt je laten aangeven zodat je naar een kliniek kan lieverd". ik kijk mn moeder aan alsof ze een andere taal spreekt. "sorry lieverd" zegt ze terwijl ze naar mn kast loopt en alles in tassen doet...

einde flashback 

nu gaat het weer vanuit Samuel !!

Ik kijk Kaj geschrokken aan. dit wil ik niet. ik wil niet weg hier. ik wil niet naar de politie. "wat nou als mn vader me aangeeft of als ik wordt opgesloten. Kaj ik wil niet in de gevangenis zitten. ik hoor daar niet." roep ik uit paniek. "Sam rustig dat gebeurt niet. ik zit er toch ook niet. jouw ouders zijn anders dan die van mij onthou dat he" zegt Kaj terwijl hij mn schouders vastpak zodat ik wat rustiger wordt. ik knik en zucht. "je hebt gelijk". "weet ik, maar je moet nu echt naar beneden Sam". ik kijk hem teleurgesteld aan en als reactie duwt hij me richting de deur. "oke oke ik ga al. maar jij moet mee" zeg ik als een klein kind terwijl ik hem meetrek. onderweg zegt Kaj allemaal steunende dingen tegen me maar als we al voor de woonkamerdeur staan ben ik ze al vergeten. oke Sam je kan dit. ik open de deur en het liefst wil ik gelijk weer wegrennen. "m-mam, p-pap wat is d-dit?"

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jaja part 13 is er eindelijk. 

zoals ik al eerder vertelde ga ik tot augustus op vakantie. ik kan dan dus ook niet zovaak schrijven of updaten. ik zal het wel proberen maar ik beloof niks.

:)