Hello မစ္စတာကျိုး (ဘာသာပြန်)

အပိုင္း ၃၃ / ၃၄

ဟယ္လို မစၥတာ က်ိဳး

အပိုင္း ၃၃

က်န္းေ႐ွာင္က ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ေနၿပီး သေဘာတူညီတဲ့ အသံတစ္ခု ထုတ္ကာ ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။ "က်ိဳး႐ိႈ႕လင္း​၊ ကြၽန္မ အဲဒီညကသာ မထလာခဲ့ရင္ ကြၽန္မတို႔ ေတြ႕ဆုံၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မ အဲဒီတုန္းက ႐ွင့္ကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မတို႔လမ္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဆုံမိၾကမွာ မဟုတ္ဘူး"

က်ိဳး႐ိႈ႕လင္း သူမရဲ႕ ပုခုံးကို ပုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "ဒါကို ဘယ္သူေျပာလဲ။ မင္း ဟြား႐ွ မွာ႐ွိေနတာပဲေလ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဆုံေတြ႕လာမွာပဲ "

က်န္းေ႐ွာင္ သူ႕ကိုယ္သူ ေတြးလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ွင္က ကြၽန္မနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္ ႐ွိေနမွာမဟုတ္ဘူး။

သူမ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ သူ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။

ေနာက္ေန႔မနက္မွာေတာ့ က်ိဳး႐ိႈ႕လင္းက မနက္စာတစ္ခ်ိဳ႕ကို deliver မွာထားၿပီး က်န္းေ႐ွာင္ အတြက္ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္တစ္လုံး ျဖည့္ေပးခဲ့သည္။ သူမ အဲ့တာကို ယူဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့ သူက ယူခြင့္မျပဳခဲ့ေပ။

က်န္းေ႐ွာင္ ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။ "ကြၽန္မရဲ႕ လက္ ဒဏ္ရာရထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ေဟး ကြၽန္မကို ဘာလို႔ခြံ႕ေကြၽးေနတာလဲ။ ကြၽန္မ ကေလးမဟုတ္ဘူးေနာ္"

က်ိဳး႐ိႈ႕လင္းက ဆန္ျပဳတ္ပူပူကို မႈတ္ၿပီး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေျပာလိုက္သည္။ "ကိုယ္က ဘာလို႔ မင္းကိုခြံ႕ေကြၽးရမွာလဲ။ ေသခ်ာေပါက္ ကိုယ့္ ရဲ႕ အဖိုးတန္ေလးအတြက္ ခြံ႕ေကြၽးတာပါ "

က်န္းေ႐ွာင္ လ်င္ျမန္စြာ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့သည္။ သူမ တစ္ခုခုေျပာလိုက္ရင္ က်ိဳး႐ိႈ႕လင္းက သူမရဲ႕ အဓိကအခ်က္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး သူ တစ္ခုခုေျပာမိလာမွာကို သူမ ေၾကာက္သည္။

ဒီလူ အေလးအနက္ထားသင့္တာ မဟုတ္ဘူးလား။  သူမ ၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ကို ေသာက္လိုက္သည္။ ဆန္ျပဳတ္က ေမႊးၿပီးပ်စ္ႏွစ္ေနကာ စားခ်င္စိတ္ကို ႏိႈးဆြေပးခဲ့သည္။

က်ိဳး႐ိႈ႕လင္းက သူမအတြက္ ေနာက္ထပ္ ပန္းကန္လုံးတစ္ဝက္ ထည့္ေပးခဲ့သည္။