El Kızı

*EL KIZI 20*

**** Yeni bölümle geldim arkadaşlar 💜
Hayalet okuyucu olmayın lütfen ♥️
Yıldızları parlatmadan geçmeyin 🌟 🌟

SINIR 💯 OY🌟🌟
50 YORUM 🌹 🌹

     *****        ****

Gözlerimi açtığımda Melek yanımda uyuyordu. Yavaşça yataktan kalktım.
Dün geceyi hatırladım bir an Hazar bana hakettiğimi söylediğinde kalbim çok kırılmıştı.

Beni dinleme gereği bile duymadan, peşin hükümlü davranmıştı. Onu görmek istemeyecek kadar çok kırılmıştım , ona neden bu kadar kırıldığımı bile bilmiyorumdum ona karşı hiç bir duygum bile yoktu oysaki....
Odaya üzerimi değiştirmeye bile gitmeden Meleğ'in odasında kalmıştım.
Ayşen dün iki kez beni yemeğe çağırmıştı ama gitmemiştim.

Bu evde herkes dayağını yiyip hiç bir şey olmamış gibi davranmaya alışıktı...

Beni , yola getirip, sindirmeye çalışıyordu Behiye Teyze ama ben kimselere başımı eğdirmem  , öyle kolayda susmam....
Meleğ'in yüzüne düşen saçları geriye itip yanağına bir öpücük bıraktım.

Gülümseyerek hafifçe gözlerini araladığında  "Anne" dedi bu söz nedense kalbimin sıkışmasına neden olmuştu, ben herkese cehennemi yaşatmışken , cenettimi bulmaya çalışması canımı yakıyordu...
"Hadi  kalk bakalım elma şekeri" dedim gülerek

"Tamammm" dedi neşeli bir şekilde .
Odadan çıktığımda üzerime bir kasvet çökmüştü...
Kendi odamın kapısının önünde durduğumda, kalbimin sıkışmasına neden olan şeyi anlayamıyordum. Belki de onu hala görmek istemediğim içindi bu tuhaf his...

Derin bir iç çekip , kapıyı açıp içeri girdim, Hazar koltukta oturuyordu, simsiyah bir takım elbise giymişti, bir insan her sabah nasıl olurda bu kadar özenli görünebilirdi..
Bakışları üzerimdeydi, bunu umursamamaya çalışarak banyoya doğru ilerledim.

"Dün gece yaptığın terbiyesizlik de neyin nesiydi!!  dedi sesi buz gibiydi .
Sesini duymamla âdeta yerime mıhlandım , bu adam bana terbiyesiz diyordu ne için, öfke ve şaşkınlıkla ona doğru döndüm...

"Terbiyesizlik mi?? dedim öfkeyle
"Babam seni iki defa sofraya çağırdı! ama zahmet edip gelmedin!! diyerek ayağı kalktı...
Kaşlarımı çatarak" canım istemedi... dedim .

"Canın istese de istemese de o sofraya oturacaksın! ...
Bir de bana emir veriyordu, gözlerimi sinirle kapayıp parmaklarımı şakaklarıma bastırdım, ona cevap vermek istemiyordum arkamı dönüp gideceğim sırada kolumu tutup beni kendine çevirdi...

"Cevap ver bana!! dedi dişlerini sıkarak..
Yüzüm öfkeden sertleşmeye başlamıştı ilk defa öfkeyi bu kadar yoğun hissediyordum.
Kolumu çekmeye çalışarak
"Dün gece senin yaptığın gibi yapıyorum işte!! dedim bağırarak.
Kollarımı sertçe sıkıp , iyice kendine doğru  çekti, resmen göğsüne yapıştım, diğer elimi araya koyup onu itmeye çalıştım.

"Dün gece benim yaptığım mı? dedi ölümcül bir sakinlikle, oysaki yüzü kas katı kesilmişti.
Elimle onu itmeye çalışarak
"Beni dinleme gereği bile duymadan haketmişsindir dedin...." diyerek bağırdım öfkeyle.

Gözlerini âdeta alev almıştı, çenesini sıkıyordu,
"Senin nasıl bir şeytan olduğunu biliyorken... gösterdiğin masum yüzüne katlanabildiğimi mi sanıyorsun... dedi.
Dişlerinin arasından,  tıslayarak söylediği bu sözler omuzlarıma bir ağırlık gibi çökmüştü.

Gözlerim yanmaya başlıyordu.
"Beni dinlemedin bile!!  dedim sesim titremişti...
"Hakettiğini biliyordum ....
Şaşkınlıkla ona baktım gözlerim dolmuştu yeniden...
"Annem herşeyi anlatmıştı zaten....
"Ama... beni de ... dediğim anda
"Kes sesini!!! diye bağırdı, bağırmasıyla yerimden sıçradım âdetaa..
"Hangi cüretle bu eve gelen misafirleri kovduysan o şekilde de hepsinden özür dileyeceksin!!!