Ateş parçası

23. Bölüm

Arkadaşlar lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Öptüm hepinizi canlarımm💗💗 Umarım beğenirsiniz🤍

İyi okumalar🎀✨
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Kardelen'in anlatımı ile;
"Ya babacığım neden ağlıyorsun? Neyini eksik ettik evladım ha? Niye böyle yapıyorsun canımın içi. Karnın tok, altın temiz, e uykunu da güzel aldın. Ne bu huysuzluğun. Yok yok bu yeni nesil hiç iyi değil." Ateşin söylenen sesine gülmeden edemedim.

"Ne oluyor bakalım burada?" Dedim ondanın pervazına yaslanıp onları izlerken. "Ya bu çocuk neden susmuyor?" Dedi sitemle.

"E çocuk bu Ateş. Ağlar." Dedim yanlarına gidip barlası Ateşten alırken. "Hem bu daha ne ki. Barlas daha büyüyecek. Bunun diş çıkartma zamanı var, 5-6 yaş arası yaramazlıkları var her şeyi geçtim ergenliği var. İnşallah çok huysuz bi çocuk olmaz." Dedim.

Ateş kaşlarını iyice çattı. "Bana bak eşşek sıpası. Eğer her kavgada 'madem bakamıyıcaktınız niye yaptınız' triplerine gireceksen külahları değişiriz. Baştan söyleyeyim ben." Dediğinde kendimi tutamayım kahkaha attım.

"Ateş." Dedim oldukça cilveli çıkartmaya çalıştığım sesimle. "Söyle yavrum." Dedi saçımı arkaya doğru iterken. "Biz bu akşam kızlarla dışarıya çıkmak istiyoruz." Dedim. Yavaş yavaş konuşarak. "Çıkın güzelim." Dedi.

Bi süre ikimizde sessiz kalınca Ateş anlamış olacak ki. "Ama?" Dedi sorarcasına.
"Ama... gece kulübüne." Dediğimde kaşlarını çattı. "Siz?"dedi. Kafamı salladım. "Kız kıza?" Dedi. Yeniden kafamı salladım. "Gece gece, kulübe gideceksiniz?" Dediğinde yalandan bi özgünlükle kaşlarımı çattım. "Evet aşkım. Ne olacak yani. Biraz eğlenip geleceğiz." Dedim.

Alayla güldü. "Ve bende buna izin cereceğim öyle mi?" Dediğinde gülümsedim "hım hım" dedim kafa sallayarak. "Hayatım saçmalama istersen. Dışarıda tonla it kopuk var. Ben sizi oralara yalnız gönderir miyim sence? Başınıza bir şey gelse, Allah korusun. Yapma lütfen" dedi.

"Ateş ya. Asıl sen yapma. Bir sürü insanın içinde kim ne yapabilir bize? Ne olur bi seferlik gitsek?" Dedim.

Ateşi bir şekilde ikna etmeyi başarmıştım.

Kızlarla bahsettiğimiz yere gelmiştik ve bir şeyler içmeye karar vermiştik. Zehra ve Alevi tanıştırdığım günün ardından bir hafta geçmişti ve Alev Zehraya asla yabancılık çektirmiyor, onu dışlamıyordu. Be

Biz bir şeyler içerken yanımızdaki masadaki adamların gözleri sürekli üzerimizdeydi ve bu artık rahatsız edici bir hal almaya başlamıştı. "Gidip bardağı götlerine sokucam bak bakalım bir daha bakabiliyolar mı." Dedi Alev sinirle.

"Cidden bende sinir olmaya başladım. Kalksak mı acaba?" Dedi Zehra. "Siz oturum ben kapının önünde Ateşle konuşayım bizi alsınlar. Burası çok gürültülü." Dedim telefonumla ayağa kalkarken. Kızlar kafasını salladı.

Kapının önüne çıkıp Ateşi aradım. "Alo Ateş." Dedim orda olduğunu kontrol etmek istercesine. "Dağ çiçeğim?" Dediğinde gülümsemeden edemedim.

Bu aralar sürekili böyle sesleniyordu. İsmime çok uyumlu olduğunu söylüyor. Ve haklı. "Kocam bey bizi gelip alabilir misiniz acabaa?" Dedim cilveli olduğunu düşündüğüm bi ses tonuyla. "Gelirim tabi gülüm beş dakikaya ordayım." Dedi ateş. Onun söylediklerine gülerken arkadan adım sesleri duyunca o yöne döndüm.

Yan masamızda oturan odamlardan birinin bana doğru geldiğini görünce korkmuştum. "Ateş kapatma sakın!" Dedim kısık ama korkan bi sesle. "Neden?" Kaşlanırını çattığına emindim. "Kardelen? Bi şey mi oldum yavrum?" Dedi. "Bi şey olmadım. Kocamın sesini özlemiş olamaz mıyım?" Dedim.