Kuru öksürükleri durmadı bir süre. Boğazının acısını ben hissetmiş gibi yüzümü buruşturdum. Hastalığı benden kaptığı için kendimi iki kat kötü hissediyordum. Üstelik final haftasıydı onun.
"Ateşin düştü mü bir bakalım," diyerek ateş ölçeri elime al...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur Biraz yanımda otur, diyemedim
BÖLÜM OTUZ BİR
Başımı yere çevirmiş ayağımdaki panduflara bakıyordum. Niye almıştı bunları bana? Ayaklarım geçen sefer üşümüştü biraz. Yine buraya gelirsem diye almıştı hayır geleceğimi biliyordu. Misafire terlik alınırdı, Yaman benim bu evde misafir olmamı istemiyordu ama. Burada yaşıyormuşum gibi halı kullanmadığı eve halı almıştı sırf ben sorduğum için. Bunları benim için yaptığını düşündükçe daha da berbat hissettim. Yaman anahtarını alıp geldiğinde hala ayaklarıma bakıyordum.
Pandufları çıkartmak yerine kapıyı kapattım ve geri döndüm. Başımı kaldırdığım an göz göze geldik. İkimizde bitmiştik, berbat haldeydik.
Aynı anda adım attık birbirimize ve aynı anda sarıldık sıkıca. Belimdeki kolları mümkünmüş gibi daha da sıkılaştı. Boynuna sarıldığım için parmak uçlarındaydım. Beni yormamak için eğilmek yerine yardımcı oldu ve zıplayarak bacaklarımı beline sardım sarılırken.
Başımı boynuna gömdüm. Huzur burada saklıydı.
"Özür dilerim" dediğinde boynuna bastırdım dudaklarımı. "Asıl ben özür dilerim."
Hatası yoktu ki onun... Aynı durumda bende yanlış anlayıp kafayı yerdim. Yaman başka bir kadının, eski sevgilisinin adını duyunca böyle dağılsa, o an bana bakmadan sadece onun hakkında bir şeyler sorsa bende delirirdim öfkeden. Hatta basıp giderdim, yalnız kalmak isterdim çünkü. İnsana en ağır gelen duygu sevilmediğini hissetmektir. Sevdiğim adamın beni sevmediğini hissettiğim an onun iyiliğini düşünmezdim sanırım, sadece uzaklaşmak isterdim. Yaman bu duyguyla baş etmeye çalışırken bile evine getirmişti beni. Başka bir adam için ağladığımı sanıyorken bile göğsüne saklamıştı, sarıp sarmalamıştı. Daha fazla dayanamadığı noktada kalkıp gitmişti, canından can gittiğine emindim tüm bunları yaparken.
Konuşmaya çalışırken ben sakinleşmiştim onun ise içinde dizginlemeye çalıştığı öfkesi çığ olup büyümüştü. En sakin halimle konuşmaya hazır hissettiğimde ona giderken onun en öfkeli ruh halinde olduğunu akıl edememiştim.
Tüm başa çıkmaya çalıştığı şeylere rağmen uzaklaşmıyordu benden. Hatta yalvarmıştı bana, beni öp demişti. Sadece aşkımı hissetmek istiyordu.
Kendime kızıyordum geçmişi hatırladığım ve o anın içine kısılıp kaldığım için. Uğur ve Yaman'ı bir tutmuştum.
