1970. 07. 20
✉
ආදරණීය අයිඩෙන් වෙත,
පුතා ඔබ හොඳින් සිටිනවා යැයි සිතමි. කොරියාව කලින් තත්වයට වඩා හොඳ බව දැන ගන්නට ලැබුණි.
මට ඔබව දැකීමට අවශ්‍යයි. ඔබ දැන් නිවසින් පිටව ගොස් මාස හයකට වඩා විය. මා බැලීමට එක් වරක් එන මෙන් මා ඔබෙන් ඉල්ලමි.
මීට ඔබේ ආදරණීය මව
✉
" අම්මා මොනවද කියන්නේ?? "
" ඇය ට මා දැකීමට අවශ්‍යයි ලු"
" එක වතාවක් ඇයව බලලා එන්න. ඔයා හොදින් කියලා ඔප්පු කරන්න"
" ඒක තමයි. මා ඇයව හෝ බැලීමට යා යුතුයි. "
" ඒකනේ. ඔයාගේ අම්මාට ඉන්න එකම පුතා ඔයා. "
" මම ලබන සතියේ පිටත් වෙන්න බලන්නම්. "
" හොඳයි. "
........ " මහත්තයා "
" ඇතුලට එන්න. "
අයිඩෙන් චින් මේ ට පැවසිය.
ඔහු වීදුරු ට්‍රේ එකක් මත පීරිසි දෙකක්, කෝප්ප දෙකක් හා කුඩා වීදුරු කේතලයක් තබා එය ගෙනවිත් මේසය මත තබා කෝප්ප දෙකට තේ වත්කරන්නට විය.
" චින් මේ, අයිඩෙන් ඔබට බනිනවද? "
චියොල් ඔහුගෙන් සරදමට මෙන් ඇසීය.
" එසේ කරන්නේ නැහැ. "
චින් මේ ලැජ්ජාශීලී ලෙස කීවේය.
" එහෙනම් කමක් නැහැ. "
චින් මේ මද සිනහාවක් පා එතනින් ගියේ ඔවුන්ගේ කතාවට බාදා නොවන පරදීය.
..............................
🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️🌤️
තවත් උදෑසනක් උදා විය.
සුපුරුදු පරිදි අයිඩෙන් හා චින් මේ මේසය මත සිට ලේඛන කටයුතු වල නිරත වෙයි. චින් මේ දැන් ජපන් හා කොරියනූ භාෂාව හොඳින් ලිවීමට හා කියවීමට දනි.
" චින් මේ "
කාමරය තුල තිබු නිහඬ බව බිදිමින් අයිඩෙන් චින් මේ ට කතා කළේය.
" ඔව්. මහත්තයා. "
" මා තව දින දෙකකින් ඉතාලිය ට පිටත් වෙනවා. "
එය ඇසු චින් මේ ගේ මුව මිලින වූ මලක් මෙන් විය.
" දුක් වන්නට අවශ්‍ය නැහැ. මම සතියකින් පසු එනවා. "
" එහෙනම් හොඳයි. "
නැවත චින් මේ මුවට සිනහව නගා ගත්තත් හිත ඇතුලේ කුමක්දෝ කියා ගත නොහැකි දුකක් ඇති විය.
" දැන් ඔබ දින, මාස, අවුරුදු හොඳින් දන්නවා. වේලාව. එහෙම නේද ?? "
" ඔව්. "
" එසේ නම් මෙම කුඩා දින දර්ශනය ඔබ තියාගන්න. "
" ස්තූතියි ඔබට. "
ඔවුන් දෙදෙනාම ඔවුන් දෙදෙනාට මෘදු සිනහවකින් සංග්‍රහ කරගත්හ.
🌙🌤️🌙🌤️🌙🌤️🌙🌤️🌙🌤️
අයිඩෙන් සියොල් වලින් පිටවන දවස පැමිණියේ ය. චින් මේ ගේ හදවතේ කනස්සල්ලක් තිබුනද ඔහු එය සඟවා ගෙන පිරිපුන් සිනහවකින් අයිඩෙන් ව ඉතාලිය වෙත පිටත් කර හැරියේය.
චියොල් ද අයිඩෙන් ව නැව් තොටුපළ වෙත ඇරලවා ඔහු මුහුදෙන් ඈතට යන තෙක්ම බලා සිටියේය.
' ඔහු සතියකින් ඒවිද? '
චියොල් සිතන්නට විය.
පසුව තම රැකියාව සදහා පිටත් වූ ඔහු ඉතාමත් කාර්යබහුල විය.
චින් මේ ද අයිඩෙන් ගිය දවසේ සිට එතරම් උනන්දුවෙන් ගෙදර වැඩ නොකරන ලදී.
විටෙක අයිඩෙන් ගේ ලේඛන කාමරය වෙත ගිය ඔහු අයිඩෙන් වෙනදා ඉදගෙන ලියු පුටුව දෙස බලා සිටියේය.
' ඔබතුමා නැතුව පාළුයිනේ. '
චින් මේ මූනෙහි කිසිදු සතුටක් දක්නට නොලැබිණි.
දින එකින් එක ගෙවි යයි. අවසානයේ අයිඩෙන් එන දිනය පැමිණියේ ය.
අද නම් චින් මේ උද්යෝගිමත් ලෙස වැඩ කරන්නට විය. මුළු ගෙවත්තම අතුගා, නිවස පිරිසිදු කරමින් සිටියේය.
නිවසේ ගේට්ටුව එක්වරම විවෘත විය.
" එසේ නම් ඔබතුමා පැමිණියා. "
නිවස අතුගාමින් සිටි චින් මේ කොස්ස බිම දමා මිදුලට දිව ගියේය.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
...........................................
හෙටත් හමුවෙමු.
YOU ARE READING
නොදකිමි 💔 (BL - Fiction - Completed)
Historical Fictionසිහිනයක සුව දකිමි නුඹෙන් එහා යතාර්ථය නොදකිමි
