Captivated Hearts (Organización Intrepída series#5)

Kabanata 14

Warning: R18

Kabanata 14

We celebrated our first monthsary together, he was the one who sets up this.

Binuksan niya ang isang maliit na kahon sa harapan ko.

I saw a cute moon inspired silver bracelet.

"My first gift to you as my girlfriend," he gently said.

Isinuot niya sa akin iyon at pakiramdam ko ay nasa alapaap ako.

Pagkatapos niyang isuot sa akin ang bracelet ay kinuha ko naman sa mini bag ko ang ginawa ko para sa kanya.

"I made this super cute na bracelet for you," he was staring at me while I'm showing him the bracelet.

Nilahad niya sa akin ang braso niya at sinuot ko ito.

"You really love making bracelets," he said.

Nakangiti akong tumango sa kanya habang siya ay nakatitig pa rin sa akin.

"Happy 1st monthsary," bati ko pa.

"To more months and year with you." He said softly.

Nandito kami ngayon sa bahay niya at katatapos lang naming mag dinner.

"Can I ask?"

Kinabahan ako nung pasimple lang siyang tumango sa akin.

"Magagalit ba you if nag lie me sa'yo?" tanong ko.

"Hindi," sagot niya.

"Bakit nagsisinungaling ka ba?" seryosong tanong niya kaya pakiramdam ko ay umikot ang tiyan ko.

"I'm not naman. I was just asking lang because I watched some movies yung girl nag lie siya," kwento ko.

Bakit ko pa kasi tinanong iyon ayan tuloy kinakabahan na ako

Niyakap lang ako ni Mizuki at nagkaharap ang aming mga mukha.

"Ganda mo," sabi niya.

"Thank you and you're so gwapo rin." I giggled.

Natawa naman siya sa akin at mas niyakap ako. Nakasandal ang ulo ko sa matipuno niyang dibdib.

Ayoko ng matapos kung ano man ang meron sa amin ni Mizuki, mas gusto ko na rito kumpara sa buhay ko sa hacienda.

Sabay kaming natulog ni Mizuki pero nagising ako ng hatinggabi at narinig kong umiiyak siya.

"Hey," tawag ko at nakita kong nagulat siya.

"Why are you crying?" I asked softly.

Pinunasan niya ang luha sa pisngi niya at lumapit sa akin.

"Nothing. Tulog na tayo," sagot niya.

"Nothing? You're crying kaya," tinanggihan ko ang paghawak niya sa braso ko.

He went beside me and kissed my cheeks.

"Don't mind me. Okay? Wala naman talagang problema," sabi niya.

"Is there something that makes you malungkot ba? Tell me." pilit ko pa sa kanya pero umiling lang siya.

He didn't respond to my question.

"I'm so nagtatampo na talaga," humiga na ako sa kama at tumalikod sa kanya.

Narinig ko pa ang pagbuntong hininga niya sa likuran ko, bago siya umupo sa tabi ko.

"Huwag ng magtampo. Ayoko lang mag alala ka," niyakap niya ako mula sa likuran.

"But that's making me more worried," I answered back. "I felt like you were hiding something."

Wow, really, Adharsha coming from you? As if you're not hiding your real identity.