Chapter - 6

13 3 0
                                    

Chapter ( 6 )

သူ... သူကလည်းတွေ့ချင်တယ်တဲ့လား ...

ရှန်းပိုင်၏ နှလုံးသားလေးမှာထိန်းချုပ်၍မရစွာခုန်ပေါက်လာသည့်အပြင် သူမ၏နားထဲ၌လည်း မီးရှူးမီးပန်းဖောက်သံများပင်ကြားလာရ၏ ။

မူး‌ေနှာက်‌ေနှာက်နှင့်ပင် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး ထိုစာလေးများအားထပ်ခါထပ်ခါပြန်လည်ဖတ်နေမိတော့သည် ။

ဘွဲ့ရပြီးသည့်အချိန်မှစ၍ အိမ်တွင်းအောင်းနေခဲ့သော်လည်း မည်သူကမှသူမကိုတွေ့ရန်လာမရှာခဲ့သကဲ့သို့ မည်သူကမှလည်း စိတ်လိုလက်ရဖြင့် သူမအား တွေ့ချင်သည်ဟုမပြောခဲ့ဘူးပေ ။

သာမန်လူတစ်ယောက်အဖို့ သူမနှင့်ဆက်သွယ်စကားပြောရန်အလွန်ကိုမှခက်ခဲလွန်းလှသည်။ ယုံကြည်ချက်မရှိသောကြောင့် ခြင်တစ်ကောင်ကဲ့သို့တိုးညှင်းသည့်အသံဖြင့်သာ တောင်စဥ်ရေမရပြောဆိုလာသည့်စကားများကိုတစ်ဖက်လူမှ သည်းမခံနိုင်မည်စိုးရိမ်သောကြောင့် သူမ၏အတွေးများကို စာဖြင့်သာရေးသားဖော်ပြခဲ့ရ၏ ။

ယီယီ၏ စကားအရ လိုအပ်လျှင်လိုအပ်သလို စာချုပ်များချုပ်ဆိုရန်အတွက် သူစိမ်းများနှင့်ဆက်သွယ်ပြောဆိုနိုင်ရန်လိုအပ်သည်ပင် ။ သူစိမ်းများနှင့် စကားပြောရန်မဆိုနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေရသည်ကပင် သူမအတွက်အလွန်ခက်ခဲနေပြီဖြစ်၏ ။

ဒီတော့ ……

အရမ်းခက်ခဲလွန်းတယ် ...

ဒါပေမဲ့ လကုန်ရင်ပြောင်းပေးရတော့မှာ ...

တကယ်လို့ တစ်နေ့မှာငါ သာ နောက်ထပ်အမှာစာထပ်မပို့တော့ပဲ ပျောက်သွားမယ်ဆိုရင် ...
ဒါပေမဲ့ တစ်ဖက်လူကအိမ်ထိလာရှာရတဲ့အကြောင်းအရင်းက ငါလချီပြီး သူတို့ဆီကမမှာတော့လို့တဲ့လေ ...
သူတို့ကဖေးအတွက် ငါကတစ်ကယ်လိုအပ်နေလို့လား ...

ရှန်းပိုင်မှာ စိုးရိမ်မှု စိတ်မလုံခြုံမှုနှင့် အားငယ်မှု စသည့်စိတ်ခံစားချက်များဖြင့် ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတော့၏။ထိုသူအား မည်ကဲ့သို့စာပြန်ရမည်ကို စဥ်းစား၍မရဖြစ်နေသည်။

Orginal Flavour and 30% Sweet Where stories live. Discover now