☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)

62.Bölüm💋💣💣💣

Dıdı dı dıınn

Ana beyaz ışık!

Seni kaçıncı görüşüm bir gün gitmiyiceksin diye çok korkuyorum

"Uyanıyor sanırım!"

Sonunda yavaş yavaş etraf netleşmeye başlayınca ellerimden destek aldım ve yerimde doğrulmaya çalıştım.

Ama başımın dönmesiyle tekrar sülük gibi kalktığım yere geri yapıştım.

" Manyak mısın kızım dinlenmen gerek!"

Yaprak sol tarafımda beni yattığım yerde düzeltmis ve endişeyle bana bakıyordu. Etrafa baktığımda ayak ucumda Rüzgarın oturduğunu fark ettim.

Sağ tarafımda ise Yankı vardı. Bir sandalyeye oturmuş elimi tutuyordu endişeyle

Lan elimi tutuyo!

Sakinim sakinim...

Yankı nin yanına ayakta duran Akel'i gördüm. Oda aynı haldeydi.

"İyimisin şimdi, doktor alerjin yüzünden olduğunu söyledi?" Dedi Yaprak. Neredeyse ağlayacak gibi duruyordu

Ya kıyamam salak!

"Bir gün kalpten gideceğim senin yüzünden"

Rüzgarın trajikomik bir şekilde dediği şeye kıkırdadım.

Boğazım hala acıyo ya

İyide benim alerjim nasıl tuttu ki. Limonlu birşey yediğimi veya içtiğimi hatırlamıyorum

Yankı'nın yanımda rahatsızca kıpırdandığını hissettim. Eli buz gibiydi benimkiyse aksine yanıyordu.

Bakışlarını boşluktan bana çevirip

"Bunu sana kim yaptı?" Dedi sinirli sesiyle.

"Bilmiyorum"

"Kendini öldürmeye çalışıcak kadar salak değilsin Güneş hatırlamaya çalış "

"Sağol ya,Hatırlarsam Söylemez miyim Yankı?" Dedim gözlerine bakarak.

Bakışları yumuşamıştı biraz

Yukardan vahiy olarak mı iniyo katil aa nerden bileyim

Bundada seri katil potansiyeli var artık eminim. Ortam çok gergindi. İlgiyi seviyordum ama şuan benim yüzümden üzgün duruyordu hepsi. Rüzgara bakmak bile istemiyordum kendini suçluyordu büyük ihtimalle.

Tekrar doğruldum ve bu sefer iyiydim.

Yankı'nın eli refleksle belime uzandı ama gözümle sorun yok işareti verdim.

O değilde ben donuyorum amk ya. Ne Zaman alerji krizi geçirsem vücudum çok hassaslasiyordu.

Rüzgar koluyla bagdaş kurmuş ayağını sallıyordu gergince

"Rüzgar" dedim usulca

Gözlerini bana çevirmeden söyledi

"Efendim"

Umarım ağlamıyosundur Rüzgar valla kalbim kaldırmaz

"Gelsene buraya "dedim kollarımı açarak.

Kafasını yavaşça çevirmiş ve bana bakmıştı. Mavi gözleri cam gibi olmuştu. Ağlamış yaa

Yatakta kendimi ilerlertim ve yavaşca ona sarıldım. Sarılışıma direkt karşılık verirken

"Özür dilerim, özür dilerim ben fark edemedim" dedi ve kafasını boynuma gömdü

"Gerizekalı sen nerden biliceksin, ben bile neden olduğunu bilmiyorum" dedim suratını avuçlayarak.