44.Bölum🥙

1.4K 102 54
                                    


"Yeni gelen çocuğukta daş"

"Aralarında ne var?"

"Yankı neden bu kadar agresif"

"Oo kaos bayılırım"

"Hadi öpüşün"

Duyduklarımla yüzüm buruşurken kalabalığı yararak içeriye girdim.

"Akel?" Dedim şaşkınlikla Burda ne işi vardı?.

Gerçekten böyle birşeyi beklemiyordum. Akel'e baktığımds gayet rahat bir şekilde sırada oturuyor. Yankıysa başında dikilmiş çatık kaşlarını bu sefer bana çevirmişti.

Bu seferde etraftaki gereksiz topluluğa baktım. Hepsi bana bakıyordu. Bazıları birbirinin kulağına fısıldıyor bazılarıysa dik dik bana bakıyordu.

"Ayımı oynuyo dağılsanıza!!" Diye bağırdım sinirle.

Bunu yapmaları bile kendilerini okadar düşürüyordu ki. Benim bağırmamla çoğu kişi göz devirip dağılmıştı. Bazılarının ne güzel kavga izliyicektik dediğini bile duyar gibi oldum. Hohhh sakinim

Benim tepkim Yankıyla Akel'in hoşuna gitmiş olsa gerek sırıtıyorlardı.

"Noluyo?" Dedim şaşkınlikla.

" Yeni gelen arkadaşımız yanlış yere oturmuş onu uyarmak istedim" dedi Yankı Akel'e bakarak.

" Sıra boştu neden geçmeyeyim ki. Ayrıca yanlış yer?" Dedi Akel sırıtarak. Keyif aldığı her hâlinden belliydi. Yankı'nin çenesinin gerildiğini hissettimve elleri yumruk olmuştu.

Yankı'ya nedense hala içimde anlamlandıramadığım bir sinir vardı. Eceyle olanlar yüzündendi sanırım. Neden bu kadar umursadigimi bilmiyordum .

"Herkes olması gereken yerde bence sen yanlış yerdesin Yankı" dedim soğukça ve gözümle Ece'nin oturduğu sırayı göstererek. O sırada Ece'de burayı izliyordu.

Yankı'nın yüzü dumura uğramış gibiydi. Bu soğukluğu beklemediği her halinden belliydi. İma ettiğim şeyi anlayıncada gözlerinde ufak bir pişmanlık hali belirdi.

Yankı'nın arkasında beliren Akınla " Gel uzatmaya değmez " diyerek omuzundan dürterek harekete geçirmişti Yankı'yı.

Yankı'nın gözleri hâlâ bendeydi. Öylesine derin bakiyordu ki gözlerimi kaçırmama neden oldu.

" Eğer öyle istiyorsan öyle olsun bakalım" dedi ve gitmeden önce Akel'e son kez sinirle bakıp sırasına geçti.

Yankı sırasına oturduğu an arkadaşları soru yağmuruna tutmaya başlamıştı bile.

Yüzümü Akel'e cevirdiğimde bana gülümseyerek bakıyordu.

" Ee ama nerde hoşgeldin" dedi kollarını açarak.

Salak kafam tartışmayla uğraşmaktan onu unutmustum.

Ona sıcacık gülümseyerek kollarımı sardım. Oda sımsıkı sarılmıştı bana. "Özlemişim" dedi gülerek.

☀️ DÖNER☀️ (Aile Kurgusu)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora