Kucak Açan Şefkat

161 85 3
                                    

Anlat Ona-Canlı Akustik

Bi fazla-Elçin Orçun& Birkan Nasuhoğlu

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       6.BÖLÜM

Aşk neydi? 

Babamdan gördüğüm kadarıyla hayatını birine adamak, ömür boyu hatta ve hatta sevdiğin insanın kokusunu bile unutsan onu beklemek.

Ya da ölünce kavuşacağını düşünüp ölmekten korkmayacak kadar cesur olmak.

Ya bir gün elimden kayıp giderse ya bu hisler içimde ıssız bir mezarlığa dönüşürse diye düşünecek kadar korkak olmak.

Aşk hem en büyük cesaret hem de en büyük korkaklıktır.

Aşk tüm çelişkileri içinde barındıran ve bu çelişkileri sevgiyle aşabileceğiniz uzun bir yoldur belki de.

Tanrı tanığımdır ki, sende asla senden başka bir şey aramadım; senden hiçbir şey istemedim, yalnız seni istedim. ( Héloïse)

Diyebilmekti bana göre

                                                                                   *****

Buradan antrenmana gidip kafamı dağıtacaktım o yüzden evden çıkar çıkmaz bizimkileri aradım.

Beni almaya gelmeleri gerekiyordu çünkü buraya Akın'ın araçlarından biriyle gelmiştim.

Kutay'ı arayıp gelmesini söyledim ve kutayı beklemeye koyuldum.

Burası evime pek uzak olmadığından tahminen 15-20 dakikaya burada olurdu.

Evden uzaklaşmak adına ilerlediğim yolda bir park gördüm. Gözlerim her zamanki gibi bir baba kıza takıldığında, gözlerime dolan yaşlarla yola devam ettim ama ağlamadım.

Sanırım gözyaşlarım da alışmıştı bana...

Kutay siyah arabamla yanıma doğru ilerlediğinde yan kapının açılmasıyla eş zamanlı olarak çıkan tok ses kulaklarımda yankılanırken kafamı hafifçe eğip arabaya bindim ve kapıyı kapattım.

 Torpidodan çıkardığı şey yüzümü gülümsetmeye yetmişti. Gerginken veya üzgünken hep torpidoma attığım çikolatalardan çıkarırdım.

Kutay'da bunu fark etmiş olacak ki yoldan gözlerini ayırmazken aynı zamanda bana çikolatayı uzatmıştı.

Gülümseyerek paketi açtığımda yola bakmaya devam ettim.

Kutay zaten antrenman yapacağımı anlamıştır diye konuşmaya gerek duymadım.

Kutay her şeyi iyi analiz eder, konuşmadan hislerini gösterirdi.

Bu bana göre bir yetenekti hisleri yaşamak bile insanı bir hayli zorlarken sessizce bunu göstermek çok daha zordu.

Yol gözüme her ne kadar bitmeyecek gibi gelse de sonunda bitmişti.

 Sessizce Arabadan indiğimde bagajdaki spor çantamı alıp antrenman yapacağım salona doğru kararlı adımlarla ilerledim.

İlerlerken gördüğüm yüzlerin hepsini darmaduman etmek isterken, onlara gülümsemek içimi eziyor kendimi bir o kadar boktan hissettiriyordu.

Spor çantamın tek kolumdan sürekli düşmesini saymazsam düzgün yürüdüğümü söyleyebilirdim.

SAATİN GÖSTERDİĞİ DOĞRUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin