Kara lale devri-tülla

eller yukarı piston aşağı

Kipirklerimi oynattım. bir kaç defa sebepsizce açamadım. sonunda araladığım gozerimden rahatça aydinlanan odayı izledim...

Yanımda Burak yoktu..yatakta direnerek başlığa tutundum ayağa kalktığım anda bir titremeyle yere düştüm bina sallanıyordu

Ezgi-bu lanet binaya noluyor

Bir ileri bir geri sağa sola öyle bir sallandı ki yerimden kalkamadim bir güç akımı binayı kırdı geçti aynı şeyleri tekrar tekrar yaşadım.
çöküntü halinde kafama toz yağdı dolabın kapagi hızla açılarak ayağımın dibine düştü... parfümler vazo süslemeler teker teker yerle bir oldu kulaklarımı bir çocuk gibi kapattım..
binadan cikmazsam ölücektim. ama dayanacak kalkacak gücüm olmadı ayaklarımı yerden kesen sallantı ile birlikte gürültüyle titredim

Ezgi-kizlara bir şey olmadı umarım

Kalbim sıkıştı yatağın uzun tahta uzuvuna parmaklarımla asıldım
son gücümle tutundum.
bina hala umudum gibi çökmedi şaşırtıcı şekilde sarsıntı durdu

titreyen ellerimi birbirine bağladım. yaşları engelleyerek gözümü kapattım. panik atak geçirmemek için sakince nefes alıp verdim..

Kuvvetimi yerinden alıp odadan hızla ayrıldım. odaları dolaştığım da kimseye rastlamadım. şimdi ise dışarıda tek başına bahçenin ortasında etrafıma avel avel bakıyordum

Ezgi-neredeler ev neden sarsıldı gök yüzünde deprem neye işarettir... dersleri neden aksattım şuan Bilgili olurdum

Etraftaki solgun hava yüzünden kendime sarıldım kollarımla omzuma dokundum.
ve aynı sarsıntı meydana geldiğinde dışarıda olduğuma şükür ettim yere hızla çöktüm..
Binanin bir tarafı dayanamadı ve çöktü ayağıma kadar ilerleyen toz yığını evi yerle bir eden güç ile havaya yükseldi korkudan çığlık attım

Ezgi-tanrım hayır şimdi olmaz şimdi olmaz

Gözlerimden yaşlar aktı ev önümde yıkıntı haline döndü.
toprak teker teker uçlarından kaydı göz yaşlarımla tek başıma etrafımda bir ses aradım..

Güçlü sarsıntı küçük bir çukur açarak ayak uçlarımda dolandı kırık toprak ayaklarımdan kayıp gidiyordu yerde çömelmiş yıkıntıların içinde tutulma ihtimalini aradım..

Ezgi-bu son olamaz lanet hatırla hatırla bir büyü olsun kanatların hala seninle değil mi? lanet boş kutu

Toprağın içine doğru kaydım bağırarak yardım çağırdım arasina sıkıştığım derin karanlık bir kuyu gibi içine çekti
Havada olduğumu hissettiğimde yıkıntılar benimle birlikte aşağı döküldü

Ezgi-aaa Aaa!

Göz yaşlarım boşlukta yuvarlak daireler ile süzüldü yere çöküyordum. hava akımına kapıldım. dipsiz bir düşüşte turuncu sarı beyaz tonlardaki estetik gök yüzünü izledim.
saçlarım havada göz yaşlarıma yapıstılar bedenim büklüm ellerim havada kalmış şekildeydi

Ezgi-tanrım yardım ett

Gözlerimi kapatarak sert düşüşe hazırlandım an bir güç beni yukarı çekti gözlerimi açtığımda sert bir acı omzumdan vurdu sırtımdan çıkmaya çalışan böcekler kaşıntı hissiyle canımı çekti.
yavaş yavaş ayaklarım tutmadı sonunda havada asılı kaldım geriye doğru baktığımda kanatlarımı fark ettim.

Ezgi-tanrım kanatlarima kavuştum?! Nasıl yaptım bunu?!

Ses-tanrının çocuğu sayesinde yaptın

Garip ses her yerdeydi görünmeyen silüetini aradım. gözlerim ucu ucuna dolandı.. ama sesten ibaretti yüzeyde kimseyi göremedim

Ezgi-sende kimsin?