KAN KADER (+18)

23. BÖLÜM -YANDAŞLAR

Beni affet bu gece
Sadece duy istedim
Ellerini elimde
Biraz tutmak istedim

Kar eriyince
Beyaz kalır mı gece?
Umut tükenince
Yine çarpar mı bir kalp?
Ah, düşünce
Gülümser mi çocuklar?
Düşler bitince
Başlamaz mı kâbuslar?

Sen unutsan ben unutmam
Ben unutsam aşk unutmaz
Bir yara bu, hiç kapanmaz
Kalbimde hep kanar, yanar içimde

Avuçlarında kalbimin kırıkları
Yüzümde paramparça bir acı
Ama son bir kere
Son bir kere
Duymalısın sözlerimi
Görmelisin gözlerimi

    Beni affet bu gece

Beni affet bu gece - Cem Adrian

- Hoş geldin Tetikçi Emir Aybeyaz. Kiralık katilim olmaya hazır mısın?

                          ❤️⛓️🖤

Saatler önce Kehribar'a "bana kiralık katil ayarla, en pahalısı olsun" dediğimde Emir'den bahsettiğimi anlamış ve bana onu ayarlamak için epey zora girmişti.

Emir Aybeyaz, son bir haftadır piyasaya girmiş olmasına rağmen kiralık katil olarak çok rağbet gören biriydi.  Nasıl olmasın ki?

Peperonni'nin eski prestij sahibi üyesi, karanlık dünyanın en iyi silah kullanan tetikçisi.

Bu iki cümle, ona iş için binlerce lira baymaları için yeterli bile.

Peki ben onu neden çağırmıştım? Gerçek bir cinayeti Emir'in işlemesi için mi? Ona para verip pis işlerimi mi yaptıracaktım?

Hayır, onunla sadece konuşmak istiyorum. Ama benimle buluşmasının bundan başka yolu yoktu.

Fakat benimle sebepsiz yere oturup sohbet edeceğini de sanmıyordum, sahte bir hedef koyardım dilime. İşe yaramayacaktı biliyorum.

O yüzden çaresizim. Ve aklımdan ağzıma kadar gelen her bir düşünceyi söyleyecektim.

Gelir gelmez ona sunduğum teklifimden sonra ki şaşkınlığı paha biçilmezdi. Gözlerinden şerit gibi geçip giden hisler, karşısında beni bulmasıyla harmanlanınca Emir, bir kez daha deliye dönmüştü.

Pasif agresifti bu sefer. Bağırıp çağırmıyor ancak onu aratmayacak halde bakıyordu.

Ayakta dikili kalmıştı. Üzerinde kafeye geldiğinde giydiği aynı şeyler vardı. Siyah pantolon, siyah tişört, siyah kapşonlu Hırka. Ve kapşönünü başına geçirmişti.

İlk işim Rengin'in bahsettiği kan lekesini aramak oldu. Gözlerim göğüs bölgesinde gezinirken sol üst tarafında bende siyahlara karışmış o lekeyi görmüştüm.

Emir'in umursadığı son yerden gözlerimi çekip onu incelemeye başladım. Buraya geldiğinde dik olan omuzlarına beni gördüğünde çöküntü basmıştı. Üst üste giydiği siyahlar yüzünden bedeni hakkında yorum yapamadım.

Ancak yüzü, sabaha kadar anlatılırdı. Yabancı gözler yuvalanmıştı deliklere. O gözlerde nefret, kırgınlık, vahşet vardı. Göz çevreleri halkalanmış, morarmıştı. Uyumuyordu. 

Sakalları son gördüğüm haline göre uzamıştı. Dudaklarında kuruluk, yüzünde solgunluk ile hasta bir adama benziyordu.

Belki bulunduğu yerden, olduğu kişiden, yaptığı işten nefret eden bir adamdı.