ORHOL VE ALGON HİKAYELERİ

Yüzleştikten sonra part 3

  Herkes odasına uyumaya gidince yerinde duramadı şehzade. Duvarlar boğar gibi oldu kendini dışarıda buldu, nöbet tutan bir kaç alp dışında kimse yoktu merdivenlere çöküverdi. Uzun uzun düşünmeye başladı. Ne düşündüğünü kendide bilmiyordu tek bildiği şey artık geri dönüşün olmadığı. Arkadan bir el uzandı onun için tahmin etmesi zor değildi. Ağabeyi gelmişti. Sarayın merdivenlerinde iki şehzade oturuyordu.

- İmdi ne olacak diye düşünürsün değilmi gardaş. Pek düşünme eyi değildir. Ama elini kalbine koyarak na burası hâlâ onun için atıyorsa pes etmeyeceksin.
Ağabeyi elbette Alaeddini haklı bulmuyordu ama Alaeddinin içinde kurduğu mahkemede Goncayı haklı çıkartmak için çok uğraştığını biliyordu. Hayde çok geç vakite kalma içeri geç diyerek gitmişti.  Gardaşına akıl verirdi de kendisi ne edecekti.  Holofiradan ayrı kaldığı her bir an ona cehennem ateşi gibi gelirdi. Holofiranın kendini bir yere ait hissetmesi için elinden geleni yapardı.  O demezdi lakin Orhan, holofiranın da kendisi kadar sevdasına sahip çıkacağını bilirdi tek tesellisi buydu.

Holofira Goncanın yanına oturmuş destek vermeye çalışıyordu konuşamıyordu. Gerçi konuşsa ne diyecekti ki  "iyimisin"  dese ne kadar komik olacağını bilirdi. O yüzden Goncanın bir delilik etmesini engellemek amacıyla susup yanında kalmayı tercih etti.
Gonca saatlerdir ağlıyordu.  Başka ne yapabilirdi, o kadar çok öfkeliydi o kadar çok kırgındı ki ağlayarak bastırmaya çalışıyordu duygularını.

- Holofira ben bunları hak ettim mi? Ben o kadar kötü birisimiyim.
Holofira nihayet goncanın konuşmasıyla rahatlamıştı.

- Sen kötü değilsin sadece... çok iyisin diyebilmişti. Sen ailene karşı gelmekten çekindin haklısın da Alaeddin aynı şeyi yaparmıydı ailesine karşı gelebilirmiydi hiç düşündün mü bunu.

- Ben ne edecem peki. Bilmiyordu Holofira da bilmiyordu bunu.

- Bak Gonca sana şunu yap diyemem. Çünkü sevda sizin sevdanız sizin içinizde yaşadığınız ve aynı şey benim başıma gelse inan ne yapacağımı ben de bilmezdim. Ama özlüyorsan, konuşmak istiyorsan bekleme, suçluysan affını dile aşkta gerçekten gurur yok pes etmeyeceksin. Çünkü beklersen her şey için geç olabilir.
Holofira haklıydı aşkta gurur yoktu konuşsa ne kaybederdi en fazla Alaeddin zaten deştiği yüreğine bir kesik daha atardı.
Birden ayağa kalktı. Holofira da hemen şaşırarak kalktı. Konuşacam ama şimdi benim bu içimdeki korkuyu gidermem lazım. Diyerek ibriğe doğru yürüdü.

Abdestini alıp, güzelce baş örtüsünü takıp namaz kılmaya başladı. Holofira ise sadece goncayı izliyordu ne yani namaz mı kılacaktı. O kadar ağlamanın ardından namaz kılıp kendine mi gelecekti. Gonca anlamıştı ağlamanın içini ferahlatmayacağını kiminle konuşursa konuşsun içini tamamen dökemeyeceğinin farkına vardı. Ne söyleceğini bilsede Allah'a yöneldi.

                                    ✨️

Sabah olmuştu o uzun gecenin yorgunluğu ile kalktı yerinden Gonca. Erkenden kalkıp gidecekti.  Karşısında saçını yapmakla meşgul olan holofirayı görünce hayırlı sabahlar holofira deyiverdi. Sana da Gonca daha iyi misin?

- Sağol iyiyim senide çok yordum dün her şey için sağol.

- O nası laf ben her zaman senin yanında olacağım. Ama hayde Bala hatunlar seni merak etmiştir. Mutfağa gidelim.

- Yok ben Osman beyden müsade isteyip hemen gitsem iyi olur.

- Ama bence bir Bala hatunlada görüş. Bala hatunun ikna edeceğini bildiği için böyle söylemişti holofira.

Beraber mutfağa gittiklerinde Malhun hatun hemen çağırdı.

- Kızlar hele geleseniz. Hayırlı sabahlarınız olsun hayde işimiz çoktur Osman bey bekler.