Chapter 41
အားလုံးက ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။
ကျောပေါ်တွင် အနက်ရောင်ဓားရှည်ကြီးနှင့် အရပ်ရှည်ရှည်လူငယ်လေးက လန်ရှောင်ရှန့်ကို ဦးညွှတ်အရိုအသေပြုပြီး တည်ကြည်လေးနက်သောအသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" ဂိုဏ်းချုပ် ကျွန်တော့်ခရီးကနေ ပြန်ရောက်ပါပြီ..."
လန်ရှောင်ရှန့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
" အချိန်ကိုက်ပဲ... မင်းရဲ့ဆရာကလည်း တာအိုအကြောင်းဆွေးနွေးနေတာ... ပြီးမှ ငါနဲ့တူတူ နားထောင်လေ..."
ကျောက်လင်း၏အကြည့်က ဘေးနားသို့ရောက်သွားသည်။
" ရှစ်ရှုန်း..."
ယဲ့ပင်းရန်က ခေါင်းအသာညိတ်ပြလိုက်ပြီး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောပေ။
ဓားဂိုဏ်းမှ အခြားတပည့်များက သူတို့အကြားမှ ဆက်ဆံရေးကို ကျင့်သားရနေပြီဖြစ်သည်။ အကယ်၍ အပြင်ပန်းပုံစံကို ကြည့်မည်ဆိုပါက သူတို့နှစ်ယောက်အကြား ဆက်ဆံရေးက မကောင်းမွန်ဟု ထင်မြင်နိုင်ပေသည်။ သို့သော် အမှန်တွင် သူတို့နှစ်ယောက်က ညီအစ်ကိုရင်းချာသဖွယ် ရင်းနှီးကြပေသည်။
ကျောက်လင်း ငယ်ရွယ်စဉ်အချိန်က ဓားဂိုဏ်း၏ တပည့်ဖြစ်လာပြီးသည့်နောက်တွင် ဂိုဏ်းချုပ်လန်က တာဝန်ယူရမှုများစွာရှိနေသောကြောင့် သူ့ကို အနည်းငယ်ခန့်သာ သင်ကြားပေးခဲ့ရသည်။ သို့ဖြစ်၍ သူ့ကို သင်ကြားပေးရမည့်တာဝန်များက စီနီယာအစ်ကိုဖြစ်သော ယဲ့ပင်းရန်အပေါ်သို့သာ ကျရောက်သွားရသည်။
ကျောက်လင်းအတွက်မူ ယဲ့ပင်းရန်က ဆရာတူအစ်ကိုဖြစ်ရုံသာမက ဆရာတစ်ယောက်သဖွယ်လည်းဖြစ်၍ သူ့ကို အလွန်လေးစားပေသည်။
ဓားဂိုဏ်းမှလူအားလုံး သတ်ချင်နေကြသည့် အင်မော်တယ်ရှန်းက ယဲ့ပင်းရန်ကို အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ လာရောက်နှောင့်ယှက်ခဲ့စဉ်က အခြားသူများမှာ ရှန်းလျိုရှန့်၏ အင်မော်တယ်ဟူသော ဂုဏ်ပုဒ်ကိုကြောက်၍ မဟန့်တားရဲခဲ့ပေ။ သို့ရာတွင် ကျောက်လင်းက အချိန်တိုင်းတွင် သူ့ကိုတားဆီးပြီး နှင်ထုတ်ပစ်ခဲ့သည်။
