Mor Menekşe | Taekook

İtiraf

Bayağı gecikmiş yeni fark ettim bir süredir taslaktaydı zaten düzenlemeye vakit bulamadım

İyi okumalar canlarımm

***

Jungkook

Çoktan herkes işini gücünü bırakıp kafeye gelmişti. Kai ve Bo young a da haber vermişlerdi. Şimdi herkes açıklama yapmamı bekliyordu.

Açıkçası biraz gergindim. Biraz değil bayağı gergindim. Olanları anlattıktan sonra bana olan düşünceleri değişir ya da benden nefret ederler diye korkuyordum. Ama anlatmayıp onlara zarar geleceğine benden nefret etmelerini tercih ederdim.

Ellerimle oynamaya başladım. Gergin olduğumu fark etmiş olacak ki yanımda oturan Taehyung elimi tuttu. Sağıma döndüm. Gözleri korkmamam gerektiğini söylüyordu

"Eee Taehyung? Neden topladın bizi? Bir sorun mu var?" diye sessizliği bozdu Hobi. Anlatmak zorundaydım. Yoksa onlar zarar görecekti. Benim yüzümden

Derin bir nefes aldım. Elimi Taehyung dan ayırdım ve masaya koydum. Öne eğilerek açıklamaya başladım

"Bunu size nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Ama öncellikle her şey için sizden özür dilerim"

"Bebeğim özür dileme" diye araya girdi Taehyung. Başımı hızla iki yana salladım

"Jungkook? Ne oluyor?" dedi Namjoon.

"Araya girmeden dinleyin beni lütfen. Ondan sonra küfür mü edersiniz Bağırıp çağırır mısınız beni kovar mısınız orası size kalmış. Ama önce dinleyin" Şaşkın şaşkın baksalarda başlarını salladılar.

"Ben... Aslında hepinize yalan söyledim" Gözlerimi masaya çevirdim. Yüzlerine bakamıyordum

"Ben işsiz bir genç değilim. Aranıza girmek için bu yalanı uydurdum. Ben aslında polisim"

"Bizim emniyet müdürümüz sizin durumu biliyodu. Ve garip bir şekilde Taehyung a kafayı takmıştı. Sizi suç üstü yakalamak için beni gönderdi" Hemen bakışlarımı kaldırdım

"Ama size yemin ederim tek kelime etmedim. Sizle arkadaş olduktan sonra sizi sevdim. Ben sevdiğim insanlara zarar vermem. Zaten bu yüzden anlatıyorum" Gözlerimi kapattım hızla. Verecekleri tepkiden o kadar korkuyordum ki...

"N-ne yani? Bizi arkamızdan mı bıçakladın?" dedi Jimin. Başımı iki yana salladım. Gözlerimi açarken cevap verdim

"Hayır hayır. Dedim ya. Sizi seviyorum. Size neden zarar vereyim? Bu şehirdeki ailem oldunu-"

"İyi de nasıl güvenebiliriz şu an sana?! Ya şu anda da yalan söylüyorsan?!" dedi ve ayağa kalktı. Evet Jimini kaybettiysem herkesi kaybetmiştim. Kendi sonumuzu kendim getirmiştim

"Jimin sakin ol. Bi açıklasın kendini" dedi Yoongi ve Jimini oturtmaya çalıştı. Jimin hiç oralı olmadı ve kolunu silkeledi

"Cevap ver bana Jungkook! Yalan söylemediğini nereden bileceğiz?! Ya şu anda daha da içimize girmeye çalışıyorsan?!"

Başımı iki yana salladım. Ama dilim tutuldu. Konuşamadım. Etraf buğulu görünmeye başladı. O anda elimin üzerinde Taehyung'un elini hissettim. Ama bakamadım. Ona da bakacak yüzüm kalmamıştı

"Sana güvendim ben ya!" diye tekrar konuştu Jimin titreyen sesiyle.

"SANA GÜVENDİM LAN! YOONGİYE OLAN HİSLERİMİ ANLATTIM! İLK GÜNDEN BERİ YANINDA OLDUM! SEN VURULUNCA NE KADAR AĞLADIM BİLİYOR MUSUN?! BİR DAHA HAYATA DÖNEMEYECEKSİN DİYE NE KADAR KORKTUM NİLİYOR MUSUN?! ELİMDEN GELDİĞİNCE YARDIM ETTİM. ŞANSLI BİLEKLİK YAPTIM LAN SANA! AMA SEN NE YAPTIN?! SİKTİĞİMİN MÜDÜRÜNE SATTIN BİZİ?!"